Van Junior tot Aiden Weddenschap: Raad het geslacht en het gewicht van Junior en maak kans om de volledige pot te winnen, inleg 5 euro
22-05-2008
Na het lange wachten toch de foto's van de shoot binnen gekregen, man man man da staat wa bloot op Er toch ene gevonden met kleren aan Het gewone leven begint vorm te nemen, werken, Aiden naar oma... Wat hij nu leuk vind is spekelen, met de tong uit de mond brrrrrrr en de kwijl loopt van zijn kin, toch iets van zij n ma Waar ik in het begin voor gevreesd had, de kilo's er terug af krijgen .... oef het is ze gelukt, of ze liegt Aiden zijn grijp reflexen beginnen vlot toe te nemen, als het beweegt dat wordt het gegrepen, en vast is vast.
Zaterdag een fotoshoot laten doen. De eerste 5 min gingen heel goed, poses, lachen....maar dan ... HONGER, en dus geen huis mee te houden. Na de maaltijd zou het mischien leuk zijn om foto's van Aiden in zijne puren (bloten) en ik in ontbloot bovenlijf ! Inderdaad heel leuk, ik ondergepist en gekotst, maar Aiden wel lachen want die was alles kwijt. Nu vol geduld op de foto's wachten en na wat ik meemaakte moeten er goeie bijzitten !! Ondertussen de 6kg voorbij en eigenlijk een heel vrolijk kind. De opvang bij oma verloopt ook heel goed, alleen hebben ze wa veel bezoek van kijklustigen
Aiden zijn nachten beginnen nu echt vlot te verlopen, hij begint zijn 8 u na elkaar te nemen. Overdag al meer wakker en bewust, met de speeltjes om hem heen, aan het proberen spelen. Hij lacht ook enorm met de spelletjes die je met hem speelt, en vertelt hele verhalen in babytaal( vergelijkbaar met de praat die je geeft als je boven een baby hangt, maar dan zonder medeklinkers ) Deze week heb ik ook een klein experiment gedaan, my first chocotof... en die viel wel echt in de smaak , ik zal nog even moeten wachten voor hij zijn eerste chocomousse krijgt Nog enkele dagen en dan zal het moeilijk worden voor mama en zoon, één naar de opvang en ander naar het werk , één van de zoveel nog komende momenten van wat los te laten en afstand te nemen (nu Cindy er nog van overtuigen )
Het is nu een hele poos geleden dat er nog iets geplaatst is, dus ... Groeien gelijk een kool en de 5 kg voorbij en staan we nog met dozen pampers nr 2 ze beginnen te spannen en bij echt heel dringende boodschap houden die rekkers ni echt veel stand, bijgevolg als het tot op zijn rug hangt is niks speciaals meer... maar ze moeten op Nu begint zijn wereld echt open te gaan, rond kijken en bewust worden van de dingen rond om hem, bij sommige gezichten valt da ni echt mee hé jongen
Iedereen kent de uitdrukking " het vliegend schijt ", wij hebben ondervonden dat het meer dan een uitdrukking is Hoor ik op een morgen heel zachtjes shit ... ik ga kijken en Aiden heeft nadat de pamper net uit was, nog wat lucht uit de darmpjes geperst. Ik kan het niet netter formuleren dan dat de stront overal lag , het lag een meter van zijn verzorgingskussen verwijderd Nooit gedacht dat er uit zo iets kleins, zoveel kon komen. Er zit er dus maar één ding op en dat is pampers aan sneltempo leren verwisselen
Net weer een consultatie bij kind & gezin achter de rug en... met prijzen naar huis gekomen voor de meeste bewegingen in een minuut op een verzorgingskussen. De uitslag van de onderzoeken, 4cm gegroeid in 2 weken tijd en 700 gr bij gekomen, als we dit aanhouden dan is Aiden op zijn 10de, 2m40 en weegt hij 168 kg . Voor de rest kan het eten ni snel genoeg aangevoerd worden, kijkt hij al heel goed en is papa de grote vriend
Veel is er niet gebeurd, slapen, eten en pampers vullen. Een belangrijk punt is dat Aiden begint te volgen, met zijn ogen wel te verstaan. Lachen begint ook te lukken, zijn mondhoeken vertrekken toch, kunnen krampen zijn ook Op bijpassende foto showt Aiden een broek uit Engeland (sponsored by opa ) en een t-shirt uit italie ( sponsored by Nance & Jochem ). G.I. Joe. Ik slaap nog steeds goed, dus lang leve de borstvoeding
Na enkele moeilijke nachten, begint het eten te verbeteren en dus ook Aiden zijn slaappatroon, vorige nacht zelfs 6 uur aan één stuk. Het enige nadeel is wel dat hij op de arm in slaap gewiegd moet worden, wanneer hij wakker is, is platliggen uitgesloten, van zodra de horizontale houding wordt ingezet gaat de keel open en geloof me, écht open Een paar mooie dagen en Cindy geniet van het buiten wandelen met de wandelwagen, voor Aiden maakt het niet uit, het beweegt dus ik slaap Het spartelen is er nog niet uit en jammer, hij is te klein, op de valium staat 1 soeplepel, maar ik krijg da er ni in, dus het blijft vechten tegen wriemelgat Aiden deze week ook voor de eerste maal zijn, tja... hoe moet ik het zeggen, hij had een heel leuke gedachte blijkbaar gezien, en wat mama ook zegt, daar wordt ni om gelachen
De nachten blijken redelijk zwaar te zijn, heb ik van horen zeggen en de reden daarvoor is dat eten nog bij momenten moeizaam verloopt. Maar eenmaal goed gegeten dan slaapt hij als een roos, net een engelke, just zijn ... Hier en daar wat lichte uitslag, blijkt dat we hem te goed wassen , te veel zeep, en daardoor snel uitdroogt, besluit: ne wasstop tot 2009. Verschonen gebeurt nog steeds onder alarmfase 3 . Hij duwt zich helemaal recht, hoofd, schouders (dus toch minderden met de amfitaminen) om rond te kijken terwijl zijn zicht zich beperkt tussen licht en donker. Voor mij mag het allemaal wat sneller gaan, kunnen zien, lachen, en krijg ik ne brommer....dat soort dingen. En voor ik het vergeet, Aiden behoort tot de Q-music baby's
Aiden is aangegeven bij de dienst bevolking en is dus officieel een staatsburger. Verder valt er weinig te melden, een doorsnee dag... eten...slapen...bleiten...pampers vullen . Wel iets opmerkelijk tijdens het wachten voor de aangifte, Cindy wou Aiden al blind maken ! Hoe komt dit over ? Als Aiden zijn ogen open doet, steekt er zijn tut maar in !!!! Ik hou me sterk dat het moedergevoel wel zal groeien . Ok lichtjes uit de context getrokken
Aiden zijn eerste nacht thuis, wat volgens Cindy een heel goeie nacht geweest is, maar waar ik van denk...O MY GOD. hij heeft dus al door dat het lekkerder is op iemand zijn arm dan in de wieg te liggen. Verschonen en wassen is echt een festijn, van zodra hij het verzorgingskussen raakt, gaat de keel open ! En de eerste uren is het van laat je ne keer horen ventje, nu ben ik al op zoek naar diene on-off knop
Aiden en mama mogen een dag later dan voorzien naar huis, Aiden zijn eetpatroon was nog niet goed maar er is aan gewerkt en met resultaat. Mijn eetpatroon van deze week, belegde broodjes en champagne is dus ook voorbij. Alles staat klaar om ze thuis te ontvangen, Aline is niet te houden, die wil haar broertje niet lossen, hoe moet ik da aanpakken?... ..een epidurale
(Anno 22.1.08- 8u30): Ik rustig richting Brussel, Cindy rustig richting U.Z. op controle...(9u30): plots telefoon...KOM MAAR AF !!! Om alle hectische toestanden niet te moeten beschrijven, ik ben er geraakt (11u45) en al heel wat familie is op van de zenuwen. Het eerste uur rustig kletsen tussen de weeën door, volgend uur en kon ik niks goed doen (14u30) Het bad in, dat hebt ge wel nodig bij een onderwater bevalling ! Het warme water deed deugd... de eerste 5 min... puffen, concentratie en ik zag Henin verliezen (17u00) De pijn was niet meer uit de houden, het bleef bij 8 cm ontsluiting en de arts dacht dat het een sterrekijker ( gezicht naar boven gericht ) is. Uit het bad en een epidurale!! Helse pijnen en uiteindelijk toch op het bed geraakt, alles voorbereiden voor een epidurale, na een paar stimulerende woorden van Cindy naar de arst toe ... HALLO, MOET DA NOG LANG DUREN... KOM OP MET DIE SPUIT ... (18u30) de verlossing, alle pijn ging weg, maar ook alle controle van het lichaam, een full size lappenpop (18u45) een zuiger op junior zijn hoofd, en zijn hartslag die bij elke wee aanzienlijk naar beneden gaat (18u55) kinderarts bijgeroepen, Cindy lichtelijk in paniek (19u05) junior wordt geboren, 1sec bij de mama gelegd en weg voor onderzoek. Alles is in orde en eindelijk wordt junior, Aiden, Cindy barst in tranen uit... ik had het toch ook ni breed hoor Nu iedereen op de hoogte brengen, de familie zat ook al van rond de middag te wachten en waren ondertussen een stuk van het decor geworden. (21u00) Dan toch naar de kamer, gevolgd door een stoet van nieuwsgierigen, en al die stoere grote venten waren even stil en heel klein rond Aiden zijn bedje Een prachtig warm moment, die niet te beschrijven valt... maar jullie begrijpen me wel ! Nu nog iedereen de kamer uit krijgen dat mama wat kan rusten
Conclusie: het is makkelijker papa dan mama te worden
Zoals jullie hiernaast kunnen volgen is het bijna D-day en zal dit het laaste bericht zijn nu junior nog in den aquarium zit , en dus ook de laatste keer dat ik junior zeg i.p.v. bla blu bla ( ge dacht toch ni dat ik het nu zou zeggen zeker ) Maar eerst nog de bevalling, en ik denk dat ik daar wel inspiratie zal op doen om er hier nog iets van op te schrijven. Mijn les is alvast gespeld .... hangt daar de clown ni uit , aangezien het een onderwater bevalling wordt,ben ik volop op zoek naar dolfijnen en ligt mijn duikbril dus al klaar , maar da feest gaat dus ni door Nu het bijna zover is rijzen de vragen op wie gaat junior lijken..ik hoop echt dat het ni op den bakker van hie wa verder is zulle Wat in April nog zo lang leek staat nu al voor de deur...Maar het verhaal gaat verder, ook na de geboorte... de eerste tanden,stappen, tatoeage Bedankt familie,vrienden en collega's voor de steun en het medeleven.
De meubeltjes zijn allemaal aangekomen en de grootouders ( C ) hebben de kinderkamer in elkaar gestoken. Al snel bleek de kleerkast een klerekast te worden...maar met veel bloed, zweet en tranen...alles staat. Dan ook maar besloten om de kamer in een nieuw kleedje te steken, iedereen blij Zwangerschapsverlof is ook van start gegaan, een rustige periode naar de finish...had ik gedacht ja plots is niks goed meer, doe dit en dat en daar en ginder...alsof het junior kan schelen of een schilderij nu ophangt of niet Alle baby winkels moeten er nu ook nog aan geloven, een links, recht gecross heb ik er ook nog bij...Ik spreek mezelf moed in, nog 20 dagen De tas staat ook gepakt, mijn laarzen, handschoenen en werkbak staan klaar in geval van. Nu is het in rechte lijn naar het begin van een nieuw hoofdstuk, dan weten we ( meer jullie ) wat junior is en hoe junior zal noemen Nog even een laatste keer de checklist overlopen : tas...ok kinderkamer...ok grootouders...ok Cindy, rond,waggelen, werk verzinnen...ok ik...sorry C roept, moet nog snel iets doen
Er toch ene gevonden met kleren aan 
n ma 
, één van de zoveel nog komende momenten van wat los te laten en afstand te nemen (nu Cindy er nog van overtuigen
)
, het lag een meter van zijn verzorgingskussen verwijderd 
..een epidurale
en kon ik niks goed doen
Alle baby winkels moeten er nu ook nog aan geloven, een links, recht gecross heb ik er ook nog bij...Ik spreek mezelf moed in, nog 20 dagen 
