Van Junior tot Aiden Weddenschap: Raad het geslacht en het gewicht van Junior en maak kans om de volledige pot te winnen, inleg 5 euro
04-04-2009
Nog steeds mama die de klok slaat, niet zo leuk maar we moeten erdoor. Het ontbijt is eigenlijk wachten op de boterham met speculoospasta, daar zou hij zijn leven voor geven, maar eerst een boterham met iets anders krab, kreeftensla, ganzelever...de gewone dinges maar voor Aiden telt alleen het potje met de gouden pasta. De enige moment voor mij is zijn avond eten, dat krijgt hij graag van mij, tot dat begint rond te vliegen dan moet mama ingrijpen. 'S nachts regelmatig wenend wakker schrikken, waarschijnlijk last van tanden. een leuk spelletje is achteruit lopen, hij leert nog volop lopen en mijnheer wilt achteruit gaan. Overal willen opkruipen is ook zo iets leuks, nu is niks meer veilig. Heb ik al gezegd da alleen mama telt ! Doe zijn pamper uit en hij begint te plassen, de vrijheid van de piemel...zou hij het begrip zwaffelen dan begrijpen Nog een week en dan gaan skieen, voor Aiden al een bandana en een zonnebril gekocht en ik moet mama tegen houden of ze komt met laarsen met haar op aan !
Stappen gaat vlot, en is nu het enige dat Aiden wilt doen. Als we Aiden in de woonkamer willen laten spelen, dan wordt een dam gebouwd van salontafel en park, voor ons wel een hindernissenparcour om naar de zetel te geraken . En wat is er nu leuker dan het knopje van de tv ? De afstandsbediening ... en dat is bij momenten om gek van te worden. Hij draagt nog ne pamper maar weet wel alle on/off knoppen staan Voor de moment is het al mama dat de klok slaat, en als Aiden niet bij mama is of kan... BLEITEN, het eerste jaar hem niet gehoord en nu ben ik toch op zoek naar zijne on/off knop. Verder is het eten dat een rode draad door zijn leven is, wa die kleine naar binnen kan werken is bij momenten niet te geloven. O ja... Aiden heeft zijn eerste schoenen gekregen, na een lange zoektocht, want hij heeft nogal brede voetjes, eindelijk een gepast paar gevonden. Een leuk spelletje is bijten, in alles wat maar in de buurt komt, dat het in speelgoed is, is normaal, maar in onze armen, benen.... de zetel... het lijkt wel of we ne pup in huis hebben. Hopelijk stopt dat snel, anders vliegt hij naar de hondeschool
Mijn eerste keer met Aiden naar Kind & Gezin. Trots binnenstappen met Aiden op de arm, 2 dames die het onthaal verzorgen... Mijnheer ge zij te laat ! te laat ? Had Cindy mij een half uur op voorhand ni gebeld, ik had nooit geweten dat we moesten gaan ! Ge moogt zijn kleerkes uitdoen, net die dag was alles goed behalve Aiden neerleggen... gevolg veel lawaai en dus maar rechtstaand zijn kleren uit en van die blikken van zoude ni beter thuis blijven, maar nog steeds met volle moed. Ja leg hem maar neer om te wegen... Sirene natuurlijk, 10 kg droog aan de haak. Meten en dus weer neerliggen...76cm. Oef .. het ergste is achter de rug. Op naar de dokter... leg hem maar neer... shit ni weer ! Nu weet ik waarom ik laatst moest meegaan, Aiden moest 2 spuiten krijgen... een kleine kik da was alles, terwijl ik daar zelf zat op te kijken hoe de naalden in zij arm gingen, denkende van, hij heeft dat nodig, dus wurg de dokter niet ! Toch ni kunnen laten om te zeggen ... leuke job zekers baby's pijnigen ! Terug kleertjes aan, ook al rechtstaand en naar huis dacht ik, neen nog bij de vroedvrouw, waarom? hij is wel al geboren zulle !! Ok dan. Allerlei vragen, eet hij mee met de keuken ? Ja. Krijgt hij nog bijkomende voeding en welke ? ...euh... poeier uit een doos ! Ben dan maar uit het gesprek gestapt en me met Aiden bezig gehouden met het speelgoed op tafel. Na het gesprek... hij kan zich goe alleen bezig houden hé? Sloeg dat op mij of op Aiden, dat zal een mysterie blijven. Dan terug voorbij de dames van het onthaal, awel ventje zeg ne keer dada... Salu ! En zo mijn steentje bijgedragen bij het welzijn van mijn zoon.
Nog een week en dan gaan skieen, voor Aiden al een bandana en een zonnebril gekocht en ik moet mama tegen houden of ze komt met laarsen met haar op aan !
.
