Nieuws uit Maloja.- 1ste bericht
dag 2: dinsdag 07/02
De treinreis was lang, vermoeiend, maar tof. In coupeetjes zaten we samen, dicht bij elkaar. Er werd maar weinig geslapen. Meester Jean-Pierre was de treinleider. In Chur moesten we overstappen op de bergtrein. Gelukkig stond de bergtrein op het andere spoor naast de grote trein. We moesten dus maar weinig sleuren met de zware koffers.
Met de bergtrein reden we van Chur naar St. Moritz . Bergen, sneeuw, prachtige zichten
om van te genieten. Sommigen zagen hiervan niet zo heel veel, want wie niet veel nachtrust heeft moet dit overdag inhalen.!!!! Na de bergrit volgde nog een tochtje met de bus. Onze valiezen werden vervoerd in vrachtwagens en dan
.eindelijk rond het middaguur kwamen we aan in het hotel.We brachten de valiezen naar de kamers en mochten dadelijk aan tafel.
Nadien gingen we onze kamers installeren en de bedden opmaken. Sommigen moesten vaststellen dat een bovenlaken er anders uitziet dan een onderlaken (hoeslaken).
In de namiddag konden we al kennismaken met onze skimonitor.We gingen skischoenen passen. Wat een bedoening : ik krijg dit niet dicht, mijn voet kan daar niet in, hoe moet ik dit vastmaken
We kregen ook onze latten mee, want woensdag staan we de eerste keer op de latten.Dan trokken we nog naar buiten om even te spelen in de sneeuw. De 1ste dag in Maloja was zo voorbij. s Avonds sliep iedereen zeer snel in en dat tot de juf ons kwam wekken, om een nieuwe dag te beginnen
dag 3 woensdag 08/02
David, Geoffrey, Lise, Stien, Ine
ze sliepen nog allemaal. De juffen moesten sommige kinderen echt wakker schudden. Bij Ioannis ging dit zelfs niet zo gemakkelijk.
Het ontbijt was lekker. We mochten kiezen aan het buffet. De boterhammekes gingen goed binnen. In de voormiddag maakten we een prachtige wandeling : we zagen de Malojapas en glestjerketels, uitgesleten door ijs en stenen. We voelden de zon branden op onze neus en t was helemaal niet koud.
In de namiddag kregen we de 1ste skiles. De gevorderden vertrokken eerst : zij kregen eerst een test. We leerden de skilatten aandoen, dan mochten we even glijden met 1 lat en daarna mochten we al glijden met 2 latten. We kwamen al gauw, en ene wat vlotter dan de andere,van een kleine helling. Stoppen dat moeten we nog leren, maar vallen dat gaat vanzelf.
Deze namiddag was het vreselijk koud : de koude beet in onze neus. We hadden allemaal rode wangen. Was dat nu van de koude of van de inspanningen ?
Maxime vindt skiën super, Stien denkt dat het wel zal lukken, van Lise wordt gezegd dat ze een natuurtalent is, Sarah was wat bang maar gelooft nu ook dat ze zal leren skiën, Gerben, Gilles en Ioannis zijn van oordeel dat skiën nog zo moeilijk niet is als ze eerst dachten, skiën is gewoon de MAX
De monitoren vallen best mee en zijn vriendelijk met de kinderen. Niemand zeurt of klaagt. Af en toe is er iemand die even aan thuis denkt en het wat moeilijk heeft, maar juf Diane en juf Leen hebben wondermiddeltjes om de heimwee snel te overwinnen en te vergeten.
Morgen in de voormiddag gaan we stappen in de diepsnee,met sneeuwraketten aan de voeten.In de namiddag gaan we weer skiën.
|