Mijn verhaal begon op zaterdag 27 oktober 2012 in de vroege
middag.
Ik moest in een naburige dierenwinkel zijn om eten te kopen
voor al onze diertjes.
Maar zoals altijd loop ik eerst nog een beetje rond om naar
de diertjes te kijken.
Zo kwam ik voorbij een terrarium met allemaal baby
baardagaampjes langs .
Ik bleef een beetje staan kijken toen mijn oog viel op een
baardagaampje dat er tot tegenstelling van de andere roerloos bij lag .
Toen zag ik dat het diertje een pootje miste, zielig om te
zien.
Het pootje was opgegeten door de andere baardagamen.
Toen ik thuis kwam, liet het diertje mij niet los.
In de namiddag kon ik het niet meer houden ik zou vanavond
niet kunnen slapen met het gedacht dat ze het beestje nog verder zouden opeten.
Dus ik sprong op mijn fiets met de hoop dat het niet te laat
was.
In de winkel aangekomen wandelde ik vlug naar het
terrariumÂ….
Hij lag niet meer op de plaats dat ik hem het laatst had
gezien, maarÂ…
Een beetje verder.
Helemaal plat, ik dacht , ik ben te laat.
Toch ging ik naar de verkoopster en vertelde haar over het
beestje en of ze eens kon kijken of hij nog leefde.
Ja hoor, toen ze hem vast nam bewoog hij zijn hoofdje.
Hij had mijn hart gestolen, ook al schrijven ze in vele
boeken dat je alleen maar gezonde dieren mag kopen, het kon me echt niet schelen ik moest dit
diertje redden.
De verkoopster vroeg er nog 15 euro voor en dat had ik er
zeker voor over.
Toen ik thuis kwam legde ik hem direct op een warme water
zak en gaf hem wat eten
Hij lijkt wel op een klein aapje in zijn couveuse.
Het is een dutskezei
ik , en zo heb ik hem dan ook genoemd.
Hij deed zijn oogjes dicht en
viel in een diepe veilige slaap.