Misschien hadden jullie het wel al gemerkt dat de laatste dagen zeer chaotisch zijn verlopen, dit komt vooral door het schoolbal. Er is veel gebeurd waardoor ik ook veel in discussie ben gevallen met mijn mama en ik dus weinig tijd heb gehad om mijn blog bij te werken. Nu zal ik jullie mijn voorbije week kort vertellen.

Nadat ik tegen Tommy had gezegd dat ik met hem naar het bal zou gaan, kocht ik een mooie rode lap stof waaruit ik mijn kleed zou maken. Toen mama dit zag en te horen kreeg dat ik met een jongen naar het bal zou gaan, waarschuwde ze mij dat de andere kinderen mij opnieuw zouden kwetsen en pijn zouden aandoen. Ik was het beu om altijd hetzelfde te horen en zei dat ik een normaal leven wou hebben. 

Zonder dat ze het wou ging ik dus naar het bal. Het leek een fantastische avond te worden en ik voelde mij voor de eerste keer in mijn leven gewaardeerd. Ik genoot van het dansen, van de vriendelijkheid van de mensen en van het gezelschap van Tommy. Ik was enorm verbaasd toen later op de avond bleek dat we verkozen waren tot koning en koningin. Ik dacht dat het een droom was die werkelijkheid werd, maar later bleek dat mijn ondergang te zijn. We kregen een emmer vol bloed over ons en hierbij werd Tommy door de vallende emmer geraakt waardoor hij op slag dood was! Ik was woedend en had er genoeg van dat iedereen met mij lachte. Toen ik voor de eerste keer ongesteld was, merkte ik dat ik telekinetische krachten bezat. Deze kwamen nu goed van pas! Ik sloot alle uitgangen van de sporthal af, liet de sproeiers werken, verplaatste tribunes en doodde verschillende mensen. 

Wanneer ik naar buiten ging en merkte dat Chris en haar vriendje Billy probeerden te vluchten, stak ik hun auto in brand.

Bij mijn thuiskomst probeerde mama mij te troosten, en terwijl ze dit deed stak ze een mes in mijn schouder. Ze meende dat ik gedood moest worden om de volgende generaties te kunnen zuiveren. Ze dacht dat ik een heks was, net zoals mijn oma, en dat de vloek haar had overgeslagen. Ik kon dit niet laten gebeuren en vermoordde mijn mama met behulp van mijn krachten. Een paar minuten later kwam Sue binnen, ze zei dat ze mij wou helpen en ik met haar mee naar buiten moest. Ik merkte dat ze zwanger was en stuurde haar met mijn krachten naar buiten. 

Nu sta ik er alleen voor en misschien had mama al die tijd wel gelijk. Misschien ben ik wel een zonde die beter nooit had bestaan...

Carrie