Wat was er met zijn hoofd gebeurd ? Hoe lang tot elk van deze groeven haar definitieve vorm vond ? Zijn stem ook - waar soms een bengel doorheen klonk of de lichtheid van een duizendjarig reptiel - zijn mond was zeker die van een reptiel - zijn tong te klein voor dit potsierlijk breed gelaat.
Wij konden Auden altijd begrijpen omdat poëzie toen nog retorisch allen uitnodigen mocht. En flirten met de makkelijke maar geniale vondst was nooit verkeerd.
Nu krijg je geen klein boek maar alle gedichten één na één en zelfs voor hem is dat teveel. En ook zijn non-fictie koop je op een website verzameld zodat je weifelend gaat zitten en niet weet waar consistentie eindigt en herhaalzucht begint. En toch...
