Omdat
ik ondertussen al concertverslaafd geworden was kon ik niet wachten tot 24
november voor het concert in Valencia. Ik heb dan ook maar beslist om naar het
concert in Alicante te gaan, op 20 oktober. Ik ben 's avonds vertrokken, om
21u30, en kwam om 5u 's morgens aan. Met behulp van google maps (niet om reclame
of zo te maken hoor) ben ik bij de zaal van het concert geraakt. Daar ben ik
bij een groepje fans gaan zitten die ook aan het wachten en schuilen was. Net
die dag hadden de weergoden uitgekozen om het te laten regenen. We schuilden
dus maar in het portaal van een appartementsgebouw. Tijdens het wachten, en
toen de weergoden ons iets beter gezind waren, hebben we een video opgenomen
waar ik helemaal niks van gezien of gehoord heb achterna. Toen uiteindelijk het
moment gekomen was om de rij te maken om naar binnen te gaan verliep alles
superrustig! Wat een organisatie daar! In de zaal was het opnieuw superwarm
maar dat voel je niet als je staat te springen en te zingen. Na het concert heb
ik nog even gewacht om te zien als ik een glimp van de jongens kon opvangen,
maar dat was niet zo. Ik heb toen wel voor de eerste keer de manager te zien
gekregen. Magí leek me koel en afstandelijk, maar dat zou later veranderen. Na
het concert kon ik nergens heen in Alicante, en heb ik dus uit noodzaak een
nacht op straat doorgebracht. De trappen van het treinstation waren mijn bed.
Ik ben rond 3u30 naar het busstation gegaan, om daar te slapen. Daar zou ik
namelijk om 10u de bus terug naar Barcelona nemen. Maar toen kwam er een
vroegere bus langs, en ben ik gaan vragen als ik eventueel die bus mocht nemen.
Gelukkig mocht het en was ik rond 14u terug in Barcelona. Eenmaal thuis ben ik
onmiddellijk in mijn bed gekropen. Zo slecht had ik me hier in Spanje nog nooit
gevoeld. Gelukkig was ik de dag erna weer kerngezond en kon ik terug beginnen werken.
Na
dit geslaagde avontuur kon ik niet wachten tot het 7 oktober was. Dan zouden ze
naar Barcelona komen. Weken op voorhand had ik de zaal waar het concert plaats
zou vinden al gevonden. Gelukkig lag het dicht bij het station waar ik de trein
naar huis moest nemen.
Op 6 oktober ben ik met een vriendin uit Korea Barcelona gaan bezoeken en
daarna ben ik naar huis gegaan om me klaar te maken. De nagels werden in de 5
kleuren gelakt, de goeie kledij werd uitgekozen, hoed inclusief, en zo kon ik
vertrekken naar Barcelona stad (ik woon op 20 minuten van
Barcelona, in trein) Om 23u hadden we afgesproken om naar de zaal te gaan. Daar
zou ons een nummer gegeven worden om de rij te maken. Daarna zijn we gaan
eten, om rond 1u terug bij de zaal te staan. Daar zijn mijn vriendin en ik de
hele nacht blijven zitten. Toen de eerste treinen begonnen te rijden ben
ik naar huis gegaan om mijn huiswerk Spaans op te halen zodat ik dat tussen
de spanjaarden zou kunnen doen. Daar verklaarden ze me gek omdat ik mijn werk
aan het doen was, maar je moet je tijd toch handig gebruiken? Ik had ook
supergoede punten voor dat opstel. Na een leuke dag met mijn vrienden,
rond 17u, kwamen uiteindelijk, totaal onverwacht, de jongens toe. Iedereen
stormde er naartoe, maar ik had het allemaal niet door en stond daarom wat
aan de kant. Maar dat belemmerde me niet om opnieuw Alvaro te kunnen
groeten, al was het nu vanuit de verte. Het concert was zeer leuk! We zijn ook
de enigen bij wie ze in n het begin van het concert enkel in ondergoed op het
podium kwamen en waar ze op het einde T-shirts van Barca aanhadden. Ik ben die
dag supergelukkig naar huis gegaan.
Mijn ervaringen met Auryn: het eerste concert in Vilareal
Het
hele verhaal begint op 4 september 2012, de dag dat ik naar Barcelona ben
verhuisd.
Na enkele dagen de omgeving te leren kennen, net als de familie waarbij ik
woon, was het eindelijk vrijdag 7 september. 's Avonds had ik afgesproken met
Pilar, een vriendin die ik via twitter had leren kennen. Al lang voor ik naar
Spanje zou vertrekken hadden we afgesproken dat ik op die dag bij haar zou
slapen om 's morgens heel vroeg te kunnen vertrekken naar Castellon. Zo gezegd,
zo gedaan, om 6u 's morgens op zaterdag vertrokken we vanuit Sants met de auto
richting Castellon, waar we rond 11u aankwamen. Na het parkeren van de auto
zijn we naar het marktplein geweest waar het podium al opgesteld stond. Omdat er op dat moment nog markt was zijn we aan de zijkant van het podium gaan
zitten. Toen de hele markt afgebroken werd hebben we ons geïnstalleerd op de
eerste rij en ook nog eens in het midden. Uiteindelijk moesten we nog een 9u
wachten om uiteindelijk de auto, de onder de fans bekende Auryncar, te zien te
krijgen. Bea, een van de verantwoordelijken, kwam naar ons met flyers om die
uit te delen onder de mensen in Castellon. Ik deed daar niet aan mee want mijn
vriendin stelde me oficieel voor aan haar. Ze was heel gelukkig om me te zien.
Niet veel later kwamen de jongens het podium op om de soundcheck te doen.
Álvaro keek meteen naar mij, glimlachte en vroeg in gebarentaal als alles
goed ging met mij. Dat was natuurlijk zo, als je idool je net gevraagd heeft
hoe het gaat. Na de soundcheck was het weer wachten geblazen tot ongeveer 00:10
toen het optreden zou beginnen.
En uiteindelijk was het zover, mijn eerste optreden van Auryn. Ik kan niet
beschrijven wat ik voelde. Vreugde en ik was ook heel gelukkig.
Na het optreden zijn we naar een van de deuren gegaan om hen op te wachten. Na
heel lang wachten bleek dat ze via een andere deur naar buiten zouden gaan en
dus zijn we dan maar bij de auto gaan staan. En even later hadden we geluk.
Omdat de meesten bij de deur stonden, en niet bij de auto, zag ik ze alle 5
superdicht bij me voorbijgaan. Als laatste kwam Álvaro en toen ik heb iets
gedaan waarvan ik nooit gedacht had dat ik het zou durven. Ik heb hem bij zijn
arm genomen Hij draaide zich om naar mij, en zei gewoon: gracias por venir
(bedankt om te komen) Ik was daarmee zo gelukkig. En toen kwam nog iets
helemaal onverwachts. Carlos zag me staan... en ik vind het nog altijd jammer
dat ik geen foto van zijn gezicht genomen heb. Je zag de verbazing gewoon op
zijn gezicht. En toen lachte hij naar mij, waarna ze wegreden. Daarna zijn we
ook naar huis gegaan waar we heel vroeg 's morgens aangekomen zijn.
