Welke taal verkies je als je iets diepzinnigs gaat schrijven?
Days In The Life Of A Teenager
mijn collectie aan gezever
16-05-2010
Die Senioren Van Tegenwoordig
Ik
kan er niet meer tegen, iedere keer als er iets fout gebeurd op publieke
plaatsen is het altijd de jeugd die het heeft gedaan. Die jeugd van
tegenwoordig, het meest gehate zinnetje in ons leven. Het zijn niet wij die de
buurten terroriseren, maar zij, die oudjes! Het steekt me de keel uit!
Ze zouden die mensen een straatverbod moeten geven of toch op zijn minst een
rijverbod, senioren achter het stuur zijn moordmachines. Of ze rijden veel te
rap in hun BMWs of Mercedessen of ze rijden veel te traag, hoe dan ook ze zijn
een gevaar voor de omgeving. Wil je bewijs? Enkele dagen geleden liep ik over
straat, ik was op weg naar de Bibliotheek. Ik ging net een zebrapad oversteken
toen er een zilvergrijze Mercedes kwam aangevlamd. Gelukkig door mijn jeugd heb
ik nog redelijk snelle reflexen en sprong ik achteruit. De auto slaagde er dan
nog in vlak voor het zebrapad tot stilstand te komen. Ik deed weer een poging
tot oversteken en die verdomde chauffeur besloot weer te vertrekken terwijl ik
nog te midden het zebrapad was. Hij reed bijna tegen mijn schenen en viel toen
stil. Dat is toch belachelijk! Die mensen kunnen niet meer rijden. Wat wil je
dan ook, die hebben hun rijbewijs al eeuwen en in plaats van te testen of ze
nog kunnen rijden, nee hoor, laat maar doen! Het zijn echte lasten. Je moet
maar eens proberen je trein of je bus te halen wanneer er twee dametjes van
eind de 70 voor je lopen, het is om van te ontploffen. Het is alsof ze erom
doen, alsof ze weten dat jij je trein/bus moet halen en extra traag gaan
wandelen. En je kunt ze maar niet voorbijsteken, je springt van kant naar kant,
hopend om een stukje plaats te vinden waar je ze eindelijk achter je kunt
laten, ondertussen zie je een slak die de dametjes met gemak inhaalt. Dan
probeer je even iets anders door de straat over te steken, en dan plots rijdt
een zilvergrijze Mercedes met een gerimpelde oude zak als chauffeur je bijna
omver. Echt, zo kan dat toch niet meer?
Dus zo heeft de staat een oplossing gevonden voor het seniorenprobleem:
Rusthuizen. Wat een idee! Een rusthuis is zoiets als hel op aarde! Stinkende,
oude mensen die liggen te rotten in hun eigen vuil en niets anders doen dan het
vervelen van hun verpleegsters en schijten in hun eigen broek. In plaats van
die mensen op te sluiten alsof ze een verzameling zijn, zouden ze die mensen
beter uit hun lijden verlossen! Er is sowieso een overbevolking in de
rusthuizen, ze zijn een gevaar op de wegen en ze kunnen maar één ding en dat is
klagen over de jeugd.
Zelfs de buschauffeuren zijn het ermee eens! Stel je voor eventjes
verdergaand op mijn vorig voorbeeld dat je dan toch, wonder boven wonder, je
trein/bus hebt gehaald. Je stapt op en bent op weg. Plotseling stopt de
buschauffeur aan een halte vlak bij het rusthuis. Er stappen een oude heer en
oud dametje in, of zal ik ze zeggen, ze strompelen erin. Je moet maar niet
denken dat die mensen zich nog kunnen herinneren hoe ze hun voeten op moeten
heffen. De buschauffeur, die al redelijk laat is, ergert zich hier zeker aan en
jij probeert gewoon je frustratie van die twee oude dametjes te vergeten. Vervolgens
komen die twee lastpakken jouw richting uit, ondanks dat er meer dan genoeg
plaats is in de bus, en beginnen met zo een van die preken: Tss, die jeugd van
tegenwoordig, in mijnen tijd stonden ze nog op om hun plaats aan de ouderen af
te staan. En probeer je maar niet te verweren of ze maken een scène waar heel
de bus van kan meegenieten. Dus de enige oplossing die rest is je te verzetten
en hopen dat je niet zot wordt van de frustraties.
Ik ben ze echt zo beu! Die mensen hebben alles nodig en krijgen dat dan ook.
Verzorging, zitplaatsen, entertainment en zelfs therapie! Want ze worden
paranoïde die arme weerloze oudjes. Je moet ze nog maar aankijken en ze klemmen
hun handtas al tegen zich en steken de straat over. Waarom zouden we daar ook
ons geld, tijd en energie insteken als ze toch maar zo een last zijn?
I
love the smell, sounds and feelings off a summer evening I love the nostalgia when I listen to a good song I love feeling going under water and feeling
weightless I love feeling the cold wind on my skin after a
shower I love the way her smile makes the scars on my
heart heal I love drinking soup after going through the snow
on bare feet I love the way they turn around to look again I love giving a smile and receiving an even bigger
one I love having these thoughts without feeling wrong I love crawling into bed hoping that this time I
will stay in my dreamworld I love the sun shining through the branches I love waking up to a blue sky. I love the people who read and then smile because
they recognize it I love every way to maintain a good memory I love friendly eyes, especially if they come with
friendly words I love feeling so big and at the exact same time
feel so small I love how everything can seem so pure after a
shower I love it when my happiness is contagious I love making someone wonder I love the real thing I love the ideas in my head I love being surprised I love the way I try to ignore him, but fail to I love sticking through and not giving up I love feeling appreciated by someone I love being there for you, knowing you will be
there too I love loving you better then anyone else could I love my mind, for it is the only thing that is
completely mine I love thoughts of you I love knowing you love thoughts of me I love looking at the sky and thinking:
"maybe this isn't so bad after all" I love living in the moment I love the way the room spins whenever I'm leaving
the real world
I love... I love the way these thoughts make me love LIFE
itself
Ik ben Athea
Ik ben een vrouw en woon in Deinze (België) en mijn beroep is Student.
Ik ben geboren op 20/06/1992 en ben nu dus 32 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Filmen, Schrijven, Muziek, Reizen, Tekenen, Culturen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Days In The Life Of A Teenager
