ENKELE WAARNEMINGSVERSLAGEN




Zaterdag, 28 april 2007

De Zon ging pas rond 21.00 h onder, maar de Maan was reeds voor zonsondergang goed waarneembaar. De kraters in de buurt van de terminator waren het spectaculairst om te zien. Naarmate de avond vorderde, was de Maan echter eerder een spelbreker: door het storende maanlicht waren enkel de helderste sterren te zien. Verschillende sterrenbeelden konden met het blote oog waargenomen worden, Preasepe was zelfs met de telescoop moeilijk te zien en de beoogde Herculescluster zat er helemaal niet in. De planeten Venus en Saturnus waren wel goed te observeren. Saturnus is steeds de moeite om te zien, maar ook Venus was de moeite waard omdat de planeet in de loop van de avond geleidelijk van kleur veranderde. Verder werd de telescoop ook nog gericht naar de dubbelsterren Algieba (Leeuw) en Castor (Tweelingen). Hoewel de omstandigheden zeker niet optimaal waren, was het toch een geslaagde waarnemingsavond. Het was heel fijn om Suzi, Peter en Dirk bij Asterion te mogen verwelkomen!

(Verslag: Koenraad Roelands)

Woensdag, 11 april 2007

De planeten Venus en Saturnus werden snel gevonden en waren uitstekend te zien. Bij Venus werd een schijngestalte waargenomen (te vergelijken met de schijngestalten van onze Maan). Bij Saturnus waren de mooie ringen, evenals Cassinischeiding goed te zien. Ook enkele Saturnusmanen, zoals Titan, Rhea, Dione en Thetys konden uitstekend waargenomen worden. De open sterrenclusters M36, M37 en M38 in het sterrenbeeld Voerman waren manueel niet gemakkelijk te vinden. Na enige tijd werd M37 toch gevonden. Wel gemakkelijk op te sporen was de open sterrenhoop M45 (Pleïaden), vlakbij Venus. Om af te sluiten zochten we nog naar dubbelsterren, nl. Mizar (Grote Beer) en Castor (Tweelingen). Dat Mizar een dubbelster was, was duidelijk te zien. Bij Castor moesten we toch wat beter kijken en haarfijn scherpstellen om te zien dat het inderdaad om een dubbelster ging.

(Verslag: Koenraad Roelands)

Zaterdag 16 februari 2008

Een groepje waarnemers van 10 personen (waaronder 2 KSGA leden) ging onder een heldere hemel van start met Maanwaarneming met diverse oculairs op de Vixenrefractor (Plössls met brandpunten 32,10,7.5 en 6 mm.). Hierbij werden zeer contrastrijke en haarscherpe beelden van kraters en andere oppervlaktedetails bekeken. Het volgende object was de planeet Saturnus. Hierbij werd de ring bekeken en ook enkele manen waren als fijne stipjes zichtbaar. De schitterende Pleïaden M45 kwamen vervolgens aan de beurt; de reflectienevels waren echter zo goed als niet zichtbaar gezien het felle Maanlicht. Tenslotte werd ook de Orionnevel M42 bekeken die duidelijk als een lichtjes paars gekleurd "wolkje" te zien was met het 32 mm Plössl oculair. Daarnaast werd ook de open sterrenhoop NGC1981 tot slot bekeken. Niettegenstaande de koude zeker de moeite om dit alles gedurende de ca. 3 uur durende sessie te bekijken. Bij een volgende waarnemingsavond bekijken we zeker ook Mars, enkele dubbelsterren, extra sterrenhopen en kunnen we de Orionnevel nog eens extra onder de loupe nemen.

(Verslag: Paul De Rydt)