 |
|
|
| Dagelijkse zorg voor een Vlaams jachtrevier |
|
|
| 16-05-2010 |
 En nu....schieten maar! |
Deze week zat de diploma in de bus. Met een score van 53/60 mag ik heel tevreden zijn denk ik. Ok, Kristof...je staat voor!  De dag erop was er reeds een brief mee in de bus van het opleidingscentrum met felicitaties voor het behaalde resultaat maar ook met de aanmoediging dat 'de weg nog lang is'. Net alsof we dat niet beseffen, maar het is altijd goed om nogmaals een aanmaningske te krijgen, dan dommel je niet in slaap.
Deze morgen ben ik dan maar in de vroegte opnieuw naar Ath getrokken om te oefenen op de clayen. De weg lag er verlaten bij in de morgenstond en het is altijd genieten als je de snelweg neemt tussen Doornik en Ath. Hier nog geen overbebouwing, maar wel uitgestrekte landerijen zover het oog reikt. En dit op amper een 45km van ons deur! Je moet echt geen kilometers vreten om nog natuur te zien.
Natuurlijk had ik steeds één oog op de velden en bosranden omdat ik weet dat in die streek ook reeën voorkomen, maar ik had geen geluk.
Bij aankomst in ICB was mijn collega Koenraad ook ter plaatse en we hebben samen twee reekskes schijven geschoten. Wel reekskes van vijfentwintig, zodat we na een uurke ons schouder weer voelden tintelen. De resultaten waren hoopgevender als de vorige keer en er zit toch wat positieve evolutie in de geraakte.( zelfs zonder handschoenen, speciale bril etc.. hé Koenraad) 't Zal nog goed komen! Komende vrijdag gaan we immers deelnemen aan een schieting met de jachtgroep en de aspirantjagers, de week erop terug naar Ruisbroek; dus oefening voldoende de komende weken. Vanaf volgende week gaat mijn neef ons ook vergezellen, omdat hij vorig jaar jammer genoeg 'fleste' en dit jaar opnieuw voor het praktische moet gaan, zodat we eigenlijk nooit alleen hoeven te schieten. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd en..... hoe meer blauwe 'schoeren'.
16-05-2010, 14:30 geschreven door Pé 
|
|
|
|
|
| 09-05-2010 |
| HUNTING 2010 |
Gisterenmiddag werd er bij mij thuis verzameld voor een bezoek aan de jagersbeurs in België. De koffie was gezet en de fles Jägermeister stond op de tafel toen de mannen aanbelden. Twee gardes van respectabele leeftijd en mijn twee jonge jachtvrienden. Men had elkaar nog nooit gesproken en dan is het toch altijd even afwachten hoe de sfeer zal zijn. Maar dat zat meteen goed en na amper tien minuten begonnen er reeds 'scheve' de revue te passeren.
Kristof was chauffeur van dienst en na een hartverwarmerke ging het richting Gent. Hier splitsten we ons op in jonge en 'iets oudere' categorie en gingen we elk ons eigen weg. De beurs op zich is niet zo groot, maar het is toch altijd een belevenis op zich om al dat moois te zien. Vroeger waren het fietsen en nu zijn het de schitterende geweren waar we ons aan verhapen. Werkelijk echte pronkstukken. En de prijs...ja, wat kan je zeggen? Ik heb een paar foto's bijgevoegd, en als je weet dat dit puur handwerk is zal je wel begrijpen dat de top al gauw rond de 43000 ligt. (Neen, geen nul teveel!)
Maar er zijn ook andere. Gelukkig maar, want met mijn wedde van sous-chefke zou ik wel eens in de problemen kunnen raken. Voor mij is het immers de bedoeling om later als garde door de velden te trekken en dan moet je niet met een 'ferrari' afkomen om te 'sjollen'.
Eentje van een kleine 1000 doet ook 'poef' en dat zal ook al goed zijn.
Naast de geweren kon je ook een schietsimulatie doen op grofwild. Makkelijk van achter de zijlijn, maar...u kan het u al inbeelden zeker? Zo'n zwijntje heeft een goede sprint in zijn pootjes en mijn reactie was niet altijd even stoppend. Het was wel de eerste keer dat ik een buks hanteerde, dus dat werd vergeven.
In de achterkant van de zaal was een ganse ruimte voorzien voor jachthonden en roofvogels van allerlei grootte. Spontaan krijg ik altijd een vorm van respect voor deze prachtige dieren. Je kan nooit hun blik doorgronden en alhoewel de valkenier prachtige dingen kan laten zien met deze vogels blijven deze dieren wild tot in hun diepste vezels.
Na een uur of drie, en verschillende kennissen van de jachtopleiding te hebben ontmoet en wederzijds te hebben gefeliciteerd met ons slagen, was de toer rond en werd er nog een uurtje bijgepraat bij Vandervalk in Nazareth bij een lekkere triple Westmalle. Daar gingen we aan de lippen van onze René die het ene jachtverhaal na het andere bovenhaalde. Wij hadden bijna zelf het gevoel dat we die keiler hadden gestrekt vanop de hoogzit. Maar de tijd was gekomen om huiswaarts te keren en omdat René nog lang niet uitverteld was werden meteen de plannen gemaakt voor een barbecque bij Kristof en verse forellen van in Rienne. Ik kijk er al naar uit!
09-05-2010, 10:20 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 08-05-2010 |
| natuurdomein wordt killingzone |
Vlak bij mij thuis is een natuurdomein onder toezicht van natuurpunt. Een prachtig stukje natuur rond waregem, waar vroeger de spoorweg zijn weg zocht door de landerijen richting Sint-Eloois-Vijve en Wielsbeke in de tijd dat het leven nog simpel was.
Door de jaren heen hebben deze vrijwilligers er een juweeltje van gemaakt! Er werden 'wilde' stukjes gecreëerd, waterpoelen aangelegd, echt fenomenaal. Samen met de natuur kwamen ook de dieren terug. Het was een prachtig schouwspel om de hazen te zien crossen, soms wel met zeven tegelijk terwijl het hier amper over een hectare of vijftig gaat. Ik trok er speciaal 's avonds op uit om de fazanten te zien baltsen, werkelijk een prachtig schouwspel. Tot voor enkele weken was het een drukte van jewelste, want overal zag je wilde eenden en wintertalingen in de beek.
Ik wachte vol ongeduld op de kroost....tot plots ...niets meer!
Samen met mijn duitse korthaar gingen we op verkenning en zocht ik de oorzaak van deze plotse stilte. Ons Wiske had het nogal vlug door. Zij vond het ene cadaver na het andere en op een volledig overgroeide plaats ging ze als een gek tekeer en toonde mij een belopen vossenburcht.
Op de koop toe, nog geen honderd meter ervan verwijderd botsten we ook nog eens op een heuse wilde kat!!!
Ik vond dat ik iets moest ondernemen en stelde mij in contact met natuurpunt. Maar tot op heden...geen respons! Spijtig, want gisteren hebben wij tijdens het joggen opnieuw een eendemoeder gevonden (alé, de kop toch) en de vleugel van een fazanthaan. Als je weet dat de eenden nu met donsjes zitten betekend dit weer een verlies van een stuk of twaalf eenden.
Natuurpunt, neem aub uw verantwoordelijkheid! De natuur behouden is niet alleen snoeien, planten en met een verrekijker kijken! Jullie hebben zo'n inspanning geleverd, laat dat nu toch niet naar de knoppen gaan!!!!!
08-05-2010, 06:38 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 05-05-2010 |
| 't Vel is verkocht! |
Ja, Kristof had eigenlijk wel een beetje gelijk toen hij zei dat je het vel van de beer niet....
Maar gisteren, toen ik thuis kwam, heb ik vlug ingelogd op de site van natuur en bos en kon ik mijn naam aflezen tussen de geslaagden. Van de in totaal meer dan 600 deelnemers mogen we met een kleine 400 trotse deelnemers de uitdaging van ronde twee aanvatten.
In deel twee wordt ons aangeleerd om op een veilige manier om te gaan met de diverse jachtwapens en wordt ons ook aangeleerd om een dier op een weidelijke manier te strekken. Dit betekend in de praktijk een goed doordacht, nauwkeurig en dodelijk schot kunnen plaatsen zodat het dier die 'mag' of 'moet' afgeschoten worden een korte dood zal sterven.
Dit klinkt misschien niet zo aangenaam in de oren van menig dierenvriend, maar we moeten een kat een kat noemen. Gelukkig is de selectie zo zwaar gekomen, dat er hoe langer hoe minder 'cowboys' het veld intrekken om er op los te knallen! En dat is iets waar iedereen vrede kan mee nemen, denk ik.
Daarom wil ik toch even terugkomen op mijn medestudenten van 'de klieke'. Wij zijn nu nog met vijf, héél gedreven en vooral grote natuurliefhebbers! Wat opviel bij deze groep was, dat er zelden gesproken werd over geweren en schieten. Maar wel over de manier waarop aan een gezond biotoop kon worden gewerkt en de waarnemingen die we hadden gedaan tussen de lessen door. Het eigenaardige is dat we hier te doen hebben met echte 'groene' jongens die toch de stap naar het jagen hebben durven zetten. Ik zeg wel 'durven', want die stap is niet zo evident in het huidige anti-jachtclimaat. Maar het is onze taak om duidelijk te maken aan de buitenwereld dat 'jagen' een werkwoord is. Wij engageren ons om, indien wij door het examen geraken, in de eerste plaats aan het biotoop te werken zodat alle dieren die zich in een revier bevinden in goede harmonie en in de juiste verhoudingen kunnen samenleven zodat wij tijdens het jachtseizoen zonder schaamte een stuk kunnen oogsten uit dit revier. Ik persoonlijk zou er een enorm probleem mee hebben om een dier te strekken als ik niet gezorgd heb dat dit dier een gans jaar voldoende voeding, rust en dekking zou hebben gehad en zich verder te hebben kunnen planten in de vrije natuur en daar ook kunnen hebben leven volle vrijheid.
Want is dit niet het gene waar wij ons allemaal schuldig aan maken in onze huidige consumptiemaatschappij??
Kippen in legbatterijen voor ons zondagmorgen-eitje....
Koeien gefokt in hangars (de niewste rage !!) die nooit de buitenlucht zien voor ons lekkere hamburgers in een fast-food restaurant.....
Duizenden kippen in een hangar, gefokt in vier maanden tijd om op zondag als 'kip-aan-'t spit' over de toonbank te gaan zodat we lekker lang in ons bed kunnen blijven liggen......
Varkens met honderden op elkaar in een vrachtwagen op weg naar hun dood terwijl ze nog NOOIT de buitenlucht en de zon hebben gezien voor dat lekker stukje verkenshaasje......
Denk nu even na....zou je niet liever als wild zwijn geboren worden zodat je een gans jaar vrij en onbekommerd in de natuur kan vertoeven, aan de goede zorg overgelaten van de veldwachter en zijn jachtheer om dan tijdens de herfst nog de eerlijke kans te krijgen om te ontsnappen of gestrekt te worden met een weidelijk schot die je nooit horen of voelen aankomen hebt?? Dit voorrecht hebben de consumptiedieren niet....... voor hen is het de zekere dood van een veel te kort leven.....maar daar heeft de moderne mens blijkbaar geen wroeging mee?!?
05-05-2010, 08:40 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 30-04-2010 |
| van de rust naar de onrust |
Wat is dat toch allemaal heden ten dage? Amper een dag of veertien geleden kon ik genieten van een zalig verblijf in onze Waalse ardennen, waar ik met vrouw en kids helemaal tot rust kon komen en genieten van iedere minuut in ons Zuidelijk landsdeel.
Maar bij het terug overschrijden van de Maas begint de misérie en de ellende opnieuw. BHV, kleine kinderen van politici met opnieuw een stemming tot gevolg en op de koop nog eens mijn firma die in sociale onrust wordt gedompeld.
Af en toe ben ik het toch goed zat!
Maar gelukkig is er nog een wereld buiten, waar iedereen kan genieten van de ontluikende zomer. Ik ben altijd een beetje euforisch als ik de eerste kleine blaadjes zie verschijnen aan de notenboom die ik plante in mijn tuin bij de geboorte van Wannes, nu meer dan twaalf jaar terug. Vorige herfst konden we na zolang wachten de eerste noten rapen en dat was bijna een feest! Hoe geluk in kleine dingen kan zitten. Zondag nog hoorde ik dat Trui en Maarten hun eerste spruit verwachten en dan denk je toch even terug.....t' gaat verdorie rap zulle! Geniet van ieder moment gasten!
En ondertussen zitten wij, de aspirantjagers, ongeduldig te wachten op de 5de mei. Want dan komen de namen op de site van het agentschap van natuur en bos die geslaagd zijn voor de eerste ronde. Pas dan kunnen we ons voluit uitleven op de clays en volop trainen voor ronde twee. Niet dat we dat nu ook nog niet doen, want blijkbaar is er toch een band gesmeed onder de cursisten en zijn er zelfs al afspraken om mee te doen als team in een kleiduifschieting. En gezien de resultaten vorige week in zulte, denk ik dat er weer veel gaten in de lucht zullen bijkomen.
Volgende week afspraak op HUNTING, om te watertanden op al dat moois en misschien samen eens te genieten van een 'goeie vaas' ??
Een goed weekend en mogen alle beleidmensen het licht zien!!
30-04-2010, 14:02 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 25-04-2010 |
| Deel 1 afgehandeld! |
Ja, 'k geef toe, jullie hebben lang moeten wachten op een nieuwtje. Maar de enige reden was de bloktijd waar ik de laatste weken heb in gezeten. Het was reeds 21 jaar geleden dat ik nog zo intensief tussen de kaften en boeken heb doorgebracht, maar het was zeker de moeite waard!
Na de meer dan geslaagde herhalingsdag in Lavaux St.-Anne verleden week werd de eindsprint ingezet. De laatste loodjes wegen het zwaarst en ik was dan ook heel tevreden dat ik donderdag naar Drongen mocht rijden voor een testexamen ingericht door het Vlaams instituut voor de jachtopleiding. Daar kon ik even toetsen hoe het met de kennis was gesteld en ik was gerustgesteld na afloop. Ik kon een resultaat van 54/60 voorleggen, wat meer dan voldoende was. Ik had geen enkele vraag open gelaten en toch wat risico genomen, iets wat ik zaterdag niet zou doen.
Zaterdag dan was het DE dag! Om 7h30 was ik reeds in Zulte om een vriend op te halen en dan richting Gent naar de universiteit! Welke leraar was het ook weer die beweerde dat 'ik ook nooit een universiteit van dicht zou zien'?? 
Na de nodige plichtplegingen (voor de eerste maal het nut gezien van een elektronische identiteitskaart) werden we onze plaats aangewezen.
De eerste reeks was vijftien vragen wetgeving die ik zonder hindernissen heb genomen. Ik hoop op een 100%, maar er kan wel altijd eens eentje tussen zitten die ik heb misgeslagen. De tweede reeks was wel iets complexer over de biologie en wildkennis. Drie vraagjes waar ik twijfelde en die heb ik dan maar wijselijk blanco gelaten. Per fout antwoord verlies je immers twee punten en bij een blanco nul, vandaar..
Zo hield ik een 27/30 over, en dan mag er al eens een foutje inzitten. Dan heb je nog een overschot van tien en om nog vijf fouten te maken zou het al heel erg moeten zijn.
Dan het laatste hoofdstuk over de wapenkennis met vijftien vragen. Ook hier geloof ik niet dat ik er twee fout heb. Wel twee twijfelaartjes, maar na een beredeneerde telling heb ik mij toch laten gaan. Die 55/60 was toch wel een beetje een streefdoel, geef ik eerlijk toe en om dat er nog te kunnen uithalen moest ik toch een gokske doen hé Kristof!
Ik ben met een heel goed gevoel de universiteitspoort uitgestapt en wacht vol spanning het resultaat af! Is het toch een buis, dan weet ik echt niet waar het zou zitten en moet ik zeker uitleg krijgen.
Voor de mensen die mij gevolgd hebben tot hiertoe en die eventueel ook de stap willen zetten kan ik maar één ding zeggen: DOEN!
Maar denk vooral niet dat het makkelijk is. Ik heb héél véél gestudeerd en ben er ook niet beschaamd over. En geloof mij, 't was wel dikke fun gisteren op het examen als je de stof door en door kent en dan eens rondkijkt. Ik heb er heel wat gezien die op donderdagavond tijdens de opleiding heel wat noten op hun zang hadden en het af en toe nodig vonden om de lessen te storen, maar die gisteren toch heel wat minder 'tjilpten' bij het verlaten van de zaal ! Ik hoop dat de mensen met 100% inzet elkaar mogen terugzien voor ronde twee!
See ya!
25-04-2010, 09:32 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 30-03-2010 |
| langere avonden |
Nu is 't pas echt lente zie! Ieder jaar kijk ik rijkhalzend uit naar dat laatste weekend van maart. Dan heb je plots terug wat tijd 's avonds om naar buiten te trekken in plaats van op die bank te hangen en te kijken naar al dat idioot gedoe op de buis. Want wat tonen ze nog? Pure onzin!
Ik weet het, je moet respect hebben voor ieders mening, maar heb je al eens echt stil gestaan bij bepaalde programma's? De Pfafs...jawadde! Famile?? Thuis...pff En daar betalen wij dan nog onrechtstreeks een stukje van hé beste mensen! En als het dan echt de moeite wordt is het tijd om te gaan slapen!
Oh toch, er zijn nog goeie programma's! Maar weet je wat Belgacom dan doet? Ze draaien ze in hun fameuze 'pakketjes', en moet je er weer voor bij betalen zoals nu onlangs het geval is met discovery channel. Merci hé!
En voor de echte liefhebber is er ook nog 'country-file' om 19.00h op zondagavond op BBC1, maar voor de rest....afvoeren die rommel!
Nu ja, veel tijd zal ik niet meer binnen doorbrengen in de zomermaanden. Ik ben al twee dagen hazen en co. gaan tellen en daar heb ik duizend keer meer plezier aan dan aan Kelly Pfaf. Samen met Wiske en onze jonge knaap Wannes, gewapend met verrekijker langs het jachtrevier wandelen tot het duister zich volledig over de velden heeft meester gemaakt.Zalig! En zo zien de 'pensers' af en toe ook eens beweging...big brother is watching you! Grappig soms hoe sommige individuën reageren als je heel traagjes passeert met uw ruit open en af en toe stopt om eens de velden te overschouwen met de verrekijker. Op den nest gedekt zeggen ze langs hier. En wees maar gerust, als je tweemaal een toerke doet in de week gaat den tamtam al rond. Wie zou dat zijn?? Wat komt den dienen hier altijd zoeken?? Zeg hebben jullie dat ook al gezien den dienen met zijn cammionette??
30-03-2010, 18:47 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 22-03-2010 |
| d-day |
Beste lezers;
niet veel nieuws geschreven de afgelopen week, maar dit heeft alles gezien met D-day die nu met rassenschreden nadert. Blokken is nu mijn grootste bezigheid! Ik ben volledig klaar met mijn samenvattingen tot op vandaag en ik moet zeggen dat 'het' er toch al redelijk in zit. De afgelopen weken hebben we ons verdiept in het klein wild volgens het jachtdecreet art3. Voor de mensen die er geen letter van verstaan wat ik hier brabbel; het kleinwild onder art.3 zijn: het haas,fazant,patrijs en korhoen. Ja, die laatste zal wel niemand kennen maar dat is geen probleem....er zijn er nog amper een paar op de hoge venen en dat is 't. Waarom ze nog bij het wild staan moeten jullie eens vragen aan onze ministers, maar ik durf te wedden dat ze het zelf niet weten. Oh ja, maak u geen zorgen, 't is niet omdat ze bij het kleinwild staan dat ze mogen bejaagd worden! Dat zou al heel erg zijn voor de korhoentjes!
Wat we daar over moeten kennen? Awel heel simpel...alles! Van wat ze eten tot wat er achteraan uitkomt, hoe ze leven, waar ze leven, hoeveel jongen enz.. enz.. En dit gaat zo maar door van konijn tot herten en everzwijnen terug over eenden en alles wat pluimen en haar heeft die hier in het wild rond koerst. Neem daar ook nog eens een grondige kennis van biotoopbeheer, wapenkennis en wetgeving bij en je beseft al dat je geen jachtverlof cadeau krijgt bij een doos waspoeder zoals sommige anti-jacht individuën willen doen geloven. Neem maar van mij aan dat als je er niet bijna dagelijks mee bezig bent ik vermoed dat je het wel eens héél lastig zou kunnen krijgen op het examen eind april.
Deze middag zat mijn officiële oproepingsbrief van het agentschap van natuur en bos voor het examen in de bus en dat betekend dat de finale is begonnen. Er rest ons nu nog een paar weken goed gevuld met leerbezoeken aan het Zwin en eentje in de ardennen om ons allen klaar te stomen voor de grote dag. Ik wens mijn collega-studenten nog veel blokgenot en veel moed voor de laatste weken...let's go!
22-03-2010, 18:24 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 08-03-2010 |
| kleiduifjes en watervogeltjes |
De afgelopen week was terug razenddruk. Ik heb bijna geen tijd meer om te ademen, zo snel gaat alles vooruit!
Donderdag hadden we onze laatste les over het waterwild en hebben we terug een hoofdstuk onder de hersenpan geschoven. Een boeiend stuk, moet ik zeggen, maar ik was toch blij dat ik tot op heden bijna om te twee dagen met mijn Capitool vogelgids op schoot had gezeten en af en toe op aanraden van de jachtmakkers naar de Gavers was afgezakt om te 'vogelen'. ( dit betekend wel degelijk vogeltjes kijken hé )
Zo kon ik alles al redelijk herkennen en kon de stof vlot worden doorgeslikt. Ook mijn vader heeft hier een duit in het zakje gedaan door mij vanaf kleinsaf mee te nemen in de jachtvelden. Vroeger vloekte ik wel eens als we veel te vroeg op pad waren met een zak maïs op onze rug, maar zie; alles komt terug! (en durfde vroeger geen waterhoen zeggen tegen een meerkoet of... )
Zaterdag dan terug in de vroege morgen richting Antwerpen voor een sessie kleiduifjes. Bij het oprijden van de Brabantse Schootingclub zag ik terug lange rijen auto's staan. Pfff, dat wordt weer aanschuiven geblazen! Veilige omgang jachtwapens had ik reeds achter de kiezen zodat ik meteen naar de schietstand mocht. Het ging iets vlotter dan de vorige keer en tegen elven kon ik terug huiswaarts rijden met een bevredigend resultaat. Ik haalde tweemaal een score van 60% en éénmaal 50%, wat toch al een opmerkelijke verbetering was op vorige keer. Het komt erop aan om te oefenen en dat is wat we dan ook volop gaan doen. Ik kan het weten als je uit de triatlonsport komt...trainen en eraan werken is de enige weg naar succes! Blaffen gaan we doen dat ons oren ervan tuiten!
see ya!
08-03-2010, 20:18 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 02-03-2010 |
| duivenweekend |
Afgelopen weekend was dus effectief de laatste echte jachtdagen. Zoals de voorgaande jaren werd het jachtseizoen afgesloten met een houtduivenjacht op vraag van de landbouwers. De bedoeling is om zoveel mogelijk houtduiven te bejagen alvorens de gewassen op de velden verschijnen zodat de jonge gewassen niet meteen ten prooi vallen van honderden houtduiven en de schade zo onbetaalbaar wordt.
Hierover valt natuurlijk veel te discussiëren en er zullen altijd zoals bij iedere stelling wel een pro en contra zijn, maar dat laat ik over aan de mensen die daarvoor aangeduid zijn.
Ik was ook uitgenodigd door Kristof en Maarten om hen het ganse weekend te vergezellen in de jachtvelden en dat moeten ze mij geen twee keer vragen!! Zaterdagavond zijn we naar een bosje afgezakt om te jagen. De avond heeft altijd dat ietsje meer sfeer als overdag. De manier waarop de duisternis zich meester maakt over de velden maakt dat ik altijd wat stiller wordt. Het heeft iets magisch die je heel moeilijk aan iemand kan uitleggen. De avondrust werd nu en dan doorbroken door een schot, maar echt veel drift was er niet. De kleine tableau kon de pret echter niet bederven. Het was zaterdagavond en we waren op onze geliefde stek, namelijk in de natuur. Wat moet een mens nog meer hebben.
Zondagmorgen dan een heel andere story! De regen kwam met bakken uit de lucht en de wereld zag er echt mistroostig uit! Tegen 7.30h stond ik reeds bij Maarten die een eerste dampende pot in een tas goot. Lekker! Een tiental minuten later was ook Kristof ter plaatse en ging het richting koeiestal. Alé, wat er nog van overschoot dan. Meteen de camouflagenet voor de ingang gehangen en ons geïnstalleerd voor wat komen zou.
Na een paar warme 'zatjes' begonnen de duiven op de drift te komen en tegen de middag was de tableau toch ietsje groter dan de dag ervoor. Drie waterkiekens en een waterhond keerden tegen de middag naar huis terug waar Trui en Sofie de soep al hadden opgewarmd. Ik moest echter huiswaarts na de apperitief omdat ik andere plichten had. Thuis wachten mij nog de duifjes, die ik van de jachtvrienden had cadeau gekregen, om hun frakje uit te doen.
Wannes en Tine mochten mij bijstaan ....jong geleerd is oud gedaan! Vies? Maar neen! Zo weten ze tenminste waar dat lekker stukje wildbraad vandaan komt die op zondagmiddag op hun bord ligt!
Merci Maarten en Kristof voor de invité en 't zal zeker smaken!
tot later!
02-03-2010, 18:46 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 14-02-2010 |
| zorg voor het wild |
Neen, geen vossenjacht gisteren maar de dag begon in ieder geval goed. Het was nog maar pas acht uur dertig en mijn telefoon ging al over. Ik was net aan het genieten van nog een potje koffie en mijn tijdschrift jagen toen ik het berichtje kreeg van Kristof. Heb je geen zin om de voedertonnetjes te gaan bijvullen? Dat moeten ze geen twee keer vragen! Meteen in de groene broek gesprongen, vlug wat boodschapkes gedaan en richting afspraak waar Kristof en Maarten mij opwachten bij Trui haar ouders. Kristof zag eruit alsof hij een goede frisse wandeling nodig had ?!?
Eerst nog een dampende pot met een lekkere Hertekamp( niet voor Kristof...)en dan de Frontera in naar de witte velden. Gewapend met een emmer of twee wandelend over de hard bevroren grond konden we de spoortjes lezen. Altijd leuk als je ziet dat er "passage" is! De jagers hebben goed gespaard en dankzij de inspanningen die nu gedaan worden hopen we allemaal dat we in de lente zullen beloond worden met jonge wilde fazantjes. Ik kijk al reikhalzend uit naar het resultaat van de inspanningen. Er wordt ook goed nagedacht of ze niet her en der een beetje aanplanting gaan doen om zo nog tot een mooier biotoop te komen voor het klein wild. Het is zeker het proberen waard en mijn schop staat in ieder geval al geslepen klaar in de schuur! Wat is er leuker dan wroeten in de natuur als de eerste zonnestralen door het wolkendek priemen? Laat maar komen!
Tegen de middag was ik terug bij moeder de vrouw en was het dubbel genieten met rode wangen van de Maredsous en de gedekte tafel. Merci Maarten, Nina , Kristof en Cezanie voor de wandeling en tot de volgende! Weidmansheil en tot op den diner!
14-02-2010, 18:52 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 12-02-2010 |
| Witte velden |
Ja, schoon hé dat wit tapijt!
Eén keer, twee keer ..maar al wat meer is is erover. Niet dat ik het niet romantisch vind en zo van die dingen rond deze tijd van het jaar, maar morgen kunnen we dus weer niet uitrukken! Quality-time met ons vierkes lachte mijn vrouwke deze morgen. Ja, die twee dames hier in mijn huis zijn niet echt jacht-fanaten en hebben dan ook de meeste fun van de wereld als ze mijn beteuterd gezicht zien als ik het sneeuwtapijt zie in de tuin.
Reinaert kan op zijn twee oren slapen; je bent eraan ontsnapt.
Gisteren hadden we opnieuw les in de jachtopleiding. Reeds twee weken na elkaar wetgeving en wetteksten. Saai?? Vergeet het maar! Ten eerste zeer goed gebracht door de lesgever en al bij al zit het toch goed in elkaar zulle! Het wordt wel blokken, maar ik maak er dan ook een uitdaging van om er mij goed in te verdiepen. Mijn wens is om ooit als veldwachter mijn diplomake op zak te steken en dan is wetgeving zeker één van de stokpaardjes!
Ondertussen is het jachtseizoen 2009 verleden tijd en kunnen de jagers hun balans opmaken. Plannen smeden voor de toekomst, beter doen wat beter kan en verder doen wat goed was. Soms een hele uitdaging als je ziet dat jacht bestaat uit tien maanden arbeid en zorgen voor het revier en slechts drie maandjes oogsten van het gezaaide. Maar is dit niet altijd zo? Kijk naar de boer die het land ploegt en de gewassen zaait in de lente. De zorg voor zijn gewassen de ganse zomer lang en dan die korte oogstperiode in de hoogzomer wanneer de zon hoog aan de hemel staat.
Dan staat de boer met een lach op zijn gezicht over de stoppels te kijken en voelt een immense voldoening binnenin.
Wij, de cursisten kijken rijkhalzend uit naar dit gevoel, maar zijn er nog lang niet! Aan mijn collega-cursisten : go for it!
12-02-2010, 16:24 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 05-02-2010 |
| Drukke agenda |
Beste lezers, het wordt stilletjes aan lente. Misschien nog wat vroeg, maar toch. Deze morgen was er al een schuchtere poging van een merel die even zijn stembanden los maakte en het kwik probeert ook iedere dag weer naar boven te klimmen. Ik heb er een goed gevoel bij.
Met het verlengen van de dagen begint mijn agenda ook vorm aan te nemen. Voor februari is ieder weekend al lekker vol met jachtafspraken. Alé, als helper wel te verstaan hé! Volgende zaterdag gaan we voor de laatste maal dit jaar Reintje het vuur aan de schenen leggen en kan de leiperd er van onder muizen, dan kan hij ons weer een gans jaar bekoren. Ja, het klinkt tegenstrijdig, maar is het niet. Ik heb diep respect voor zijn slimheid en prachtig voorkomen.
De week erop mag ik mijn eerste schoten lossen met het gladloopgeweer op clays. Wat dat gaat geven weet ik absoluut niet. Vroeger heb ik met de kogel geschoten tijdens de legerdienst en dat beviel héél goed. Maar met hagel is toch iets anders.
Dan is er ook nog de St. Hubertusviering van de WBE en dan ook nog het duivenweekend. Heel goede vooruitzichten dus! Nu hopen dat de lente zijn offensief verder doordrijft en dat we héééél misschien eens mogen genieten van een eerste zonneke op onze snuit terwijl we in het veld vertoeven. Loat moar kommen!!!
tot later!
05-02-2010, 17:32 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 29-01-2010 |
| schril contrast |
Hebben jullie dit ook? Dat gevoel alsof de wereld zot aan het worden is?
De laatste tijd kan ik af en toe even stil blijven staan en om mij heen kijken. Is het de leeftijd of is het mijn manier van leven die een andere weg is ingeslagen? Tot pakweg een half jaar geleden stond ik nooit stil. Ik was altijd bezig en alles moest vooruit gaan. Ik trok nog maar mijn ogen open en had al mijn plannen klaar voor de avond. Dat moest ook, want ik trainde erop los en iedere minuut van de dag was kostbaar. Die dead-line stond er en alles was gefocust naar DIE dag. Tot het plots niet meer draaide zoals het moest. Ik had geen rendement meer.
En dat is nu juist wat ik vrees voor al die mensen die razen door de dagen heen. Overal zie je het om u heen. Er wordt niet meer stil gestaan!
En dan kom je mensen tegen die het wel nog doen. Ze zijn heel zeldzaam geworden, maar je hoort hen vertellen en alles lijkt wel wijze raad. Die man woont aan de rand van een bos, helemaal alléén. Geen toeters 's morgens voor hem, geen vervelende straatlantaarns die hun licht in zijn slaapkamer werpen. Hij staat op met de zon en gaat slapen met de maan. Hij leeft op het ritme van de natuur en dat is zijn grootste goed!
Geen mp3 of gsm voor hem. Alléén het zachte ruisen van de bomen om hem heen en de geluiden van de dieren waarover hij zich ontfermt het ganse jaar door. Zorgen dat 'ze' het goed hebben zodat ze hun kroost kunnen op de wereld zetten en hen zonder zorgen tot volwassenheid laten opgroeien tot de tijd dat de bomen hun eerste bladeren laten vallen en de tijd van het oogsten is aangebroken. Hij en hij alléén beslist wat er geöogst wordt en hij neemt wijze besluiten met het zicht op de toekomst. Dat mijn beste lezers, is het leven van een gelukkig mens !
Sta af en toe even stil, zomaar eventjes op de hoek van een drukke straat en kijk eens om je heen...ze zijn echt zot aan het worden!!
29-01-2010, 15:36 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 27-01-2010 |
| studievoormiddag |
Om 6.30h worden wij gewekt door schuifelende vogeltjes. Is de lente daar? Nee, vergeet het maar! Het gezang komt uit de nieuwe wekker van mijn vrouwke. Je weet wel, zo'n dingske van Philips die je wekt met licht alsof de zon opkomt en dan beginnen plots mereltjes te schuifelen. Het klinkt belachelijk maar het is het niet. Veel liever zo wakker komen dan door het gejank van één of ander te vet betaalde artiest die staat te kwelen.
Ik spring mijn warme nest uit en zie de rijm op de dakramen staan. De winter is nog niet voorbij!
Vandaag is mijn vrije dag. Ik heb heel wat te doen, zoals naar de autokeuring gaan bijvoorbeeld, maar ik besluit van het onaangename aan het nuttige te koppelen. Ik ben wel verplicht om mijn vrouwke naar Kortrijk te voeren en de autokeuring ligt bijna pal naast de Gavers. Op aanraden van Maarten en Kristof probeer ik er een gewoonte van te maken om af en toe vogeltjes te gaan kijken. Gewapend met vogelgids en verrekijker stap ik de koude in. Het gras is bedekt met een dun laagje rijm en de vijver ligt bijna voor zeventig procent toegevroren. Zalig koud. Dat is wat Maarten waarschijnlijk bedoelde zaterdag op de vossenjacht met 'van die koude die deugd doet'.
Het wordt een leerrijke voormiddag. Ik zie verschillende vogels die ik niet eerder spotte en kan ze van heel dicht zien. Ik begin nu echt met andere ogen naar het wild te kijken. Vroeger liep ik hier waarschijnlijk honderden keren voorbij zonder acht te slaan op de omgeving.
De soorten die ik vandaag zag waren:
smienten, kuifeend, wilde eend, knobbelzwaan, tafeleend en een nonneke (man) naast de gewone meer voorkomende soorten fazant, houtduif, holenduif, meerkoet, etc.... ook een vos, maar die was het slachtoffer geworden van koning auto langs de weg Deerlijk-Harelbeke bijna aan het rond punt van het voetbalstadion.
Wanneer je de vogels zo ziet blijven ze toch heel wat langer op uw netvlies geprint. Bleuzend zit ik hier nu voor mijn pc-ke en ik heb er nog deugd van. Deze namiddag nog wat werken zie en dan het volgende hoofdstukje voor morgen voorbereiden. Veilige omgang jachtwapens! Niet te onderschatten, dat wordt blokken gasten....
weidelijke groeten
27-01-2010, 11:24 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 20-01-2010 |
|
Het tijdelijke algemene jachtverbod dat door Minister Schauvliege werd ingesteld bij Ministerieel Besluit van 12 januari, waarin alle jacht opgeschort werd tot en met 20 januari, loopt vandaag af.Dit betekent dat er vanaf donderdag 21 januari opnieuw kan gejaagd worden - conform het Jachtvoorwaardenbesluit van 30/05/2008 - op reewild (geit en kitsen), fazanthaan, vos, konijn, houtduif, wilde eend en Canadagans.
HVV vraagt haar leden met aandrang een weidelijke en correcte houding ten overstaan van de waterwildsoorten (wilde eend en Canadagans). Op heel wat plaatsen kan er nog niet op waterwild gejaagd worden omdat de waterpartijen nog voor meer dan de helft met ijs zijn bedekt. De waterwildsoorten zijn wellicht de enige jachtwildsoorten die hun vetreserves hebben moeten aanspreken om deze winterprik door te komen. Een weidelijke jager weet daar rekening mee te houden.
20-01-2010, 14:26 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 19-01-2010 |
| Voorstaan |
Wiske heeft het gedaan!
Gisterenmorgen, dikke mistslierten hingen over de velden en geen zuchtje wind. Wiske had al een paar keer aan de omheining staan kijken met vragende ogen. Wanneer gaan we op pad?
Na een kleine verkleedpartij de riem om haar nek gehangen en samen op pad. In het veld gekomen mijn bruine jonge dame verlost van het koord en ze kon haar hang gaan. Steeds weer vijf meter vooruit lopen en terug. Ze heeft het te pakken. Uiterst zelden moet ik nog naar het hondefluitje grijpen om ze ter orde te roepen. Weer gaat ze van mij weg en plots stopt ze met een ruk en keert zich om, om dan sluipend naar de dichte begroeïng op de kant van het veld toe te sluipen. Daar komt ze tot stilstand en gaat dat pootje de lucht in. Mijn hond is versteend! Ik had het haar de laatste dagen al een paar keer zien doen naar de tortels en andere vogels die ik van wintervoeding voorzie aan de andere kant van haar hek bij ons thuis. Een streling voor het oog is het. Ik ging wat dichter bij en toen ik naast haar kwam zag ik wat haar instinct beroerde. Amper een halve meter van haar neus zat een fazanthen in de dekking die bij mijn aanwezigheid onmiddellijk de dekking verliet en meteen recht omhoog voor het luchtruim koos. Op zo'n moment weet je terug waarom je voor een Duitse staande korthaar hebt gekozen en ben je op slag de voorbije vier maand van kapotgebeten tafelpoten en andere huisbenodigheden vergeten. Dit is goud waard.
Meteen toen ik thuis kwam moest ik dit doorbellen naar mijn vrouwtje. Geluk kan in een klein dingetje zitten hé. Ons Wis zal het waarschijnlijk nog wel honderden keren doen, maar die eerste fazanthen zal toch in mijn kopke blijven hangen!
19-01-2010, 15:08 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
|
| Welkom |
Beste lezer, hartelijk dank voor uw bezoek. Misschien zijn er een aantal die mij kennen van vroeger, toen ik blogde over mijn triatlonpassie, maar omwille van de totaal andere weg die ik bewandel kan ik moeilijk onder dezelfde blog van mijn wedervaren vertellen.
Mijn bedoeling is om jullie iets bij te brengen over mijn wedervaren als aspirantjager en als alles meezit ook later nog verder te bloggen over mijn eerste ervaringen als leerling-jager. Maar daar zijn we nog hééél ver vanaf!
Ik wil de mensen die heftig tegenstander zijn van de jacht toch vragen om niet meteen af te haken of meteen in de aanval te gaan maar toch met enige objectiviteit mijn wedervaren te lezen. Ik hoop dat ik op die manier enige duidelijkheid kan brengen bij sommige zaken en enkelen van jullie kan overtuigen van onze bedoelingen die een héél ander licht kan werpen over het geheel van wat jacht allemaal inhoud. En geloof mij, dat is héél veel.
Sedert een tweetal weken ben ik begonnen met de opleiding aan IJO (instituut voor jachtopleiding) en in die twee weken ben ik reeds met verstomming geslagen over wat jacht allemaal zal betekenen als we als jager ons officiëel diploma krijgen. Wie nog denkt als 'in den ouden tijd' hoort er niet meer bij! Biotoopzorg voor onze dieren is nu één van de prioriteiten in dit zo snel veranderend cultuurlandschap. Sensibilisering van de mede-natuurgebruikers en wederzijds respect voor elkaar zijn de sleutels om in harmonie ons eigen hobby verder te kunnen beöefenen. Of dit nu wandelen, paardrijden, mountainbiken, vissen of jagen is; alleen SAMEN kunnen we ons sterk maken en inzetten voor de natuur maar niet naast elkaar.
veel leesgenot en tot later!
19-01-2010, 14:51 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
|
|
|
|
