 |
|
|
| Dagelijkse zorg voor een Vlaams jachtrevier |
|
|
| 21-12-2011 |
 this is the end... |
De song van The Doors roept exact de sfeer op die ik nu voel. Het is precies alsof het gisteren was dat ik van de chef een berichtje kreeg op mijn GSM met de boodschap ' zaligen hoogdag!'. Het was op 15 oktober, opening van de hazenjacht. Nu staan we bijna aan de vooravond van kerst en zit het jachtseizoen er bijna op. Gisteren zijn we nog eens op pad gegaan om de laatste hazen van het seizoen te strekken, maar de langdurige regenval heeft er anders over beslist. Met hun kleine gewicht lachten de hazen ons van ver uit. Ik kan mij voorstellen dat het haas zich ferm heeft geämuseerd gisteren als ze ons over de velden zagen zwoegen met ons laarzen tot bijna aan de knieën in de modder.
Nu, ik kan er inkomen dat de rollen eens zijn omgedraaid. Het gaat jullie goed deze winter! Ik zal er alles aan doen om jullie gezond en wel door de winter te loodsen. De voedertonnen zijn tot de rand gevuld, de appels zijn besteld en mijn geweer staat tot jullie dienst om vos en ander gespuis het leven zuur te maken.
Ik kijk al rijkhalsend uit naar de eerste rammelende hazen ergens in januari. Een eerste teken dat het nieuwe leven eraan komt in het revier.
Rest ons enkel nog het strekken van een aantal fazanthanen in januari, zodat het evenwicht hanen en hennen( 1 haan per 4à5 hennen) in evenwicht wordt gebracht en dan kunnen ook zij beginnen aan de zorg voor het nageslacht.
De plannen voor het beheer van volgend jaar zitten bijna klaar in mijn hoofd en ik wacht enkel het verloop van de winter af om erin te vliegen. Op het programma staan de aanleg van een wildweide, waar ik eerder het verwaarloosde bos heb gekuist en zeker ook de plaatsing van een paar aanzitplaatsen waar de vos zich geregeld over de velden beweegt. In het gekuiste bos zie ik nu al de eerste tekenen van resultaat. Op geregelde tijdstippen gaan een paar fazanten op de vleugel en ook een paar hazen zijn al gespot. Ik weet dat het een kwestie is van geduld, maar de natuur zal zich ook hier langzaam herstellen dankzij onze noeste arbeid.
Laat de winter nu maar komen en op naar een nieuw werkjaar en een nieuwe hoogdag! Slaapwel!
21-12-2011, 20:04 geschreven door Pé 
|
|
|
|
|
| 26-11-2011 |
| Houtduiven jagen.. |
Beste lezers;
met het stillekes aan vorderen van het jachtseizoen en de winter die aanklopt is de tijd gekomen om één van de meest sportieve vogels te gaan bejagen die in ons Vlaamse landsgedeelte massaal voorkomen.
De houtduif is een kweekmachine en als we er niet op zouden jagen, wordt het binnen de kortste tijd een echte plaag. Een houtduif heeft het allemaal wat een echte jager zou moeten respecteren. Ze zijn slim, behendig, vlug, dus kortom een prachtige vogel die menig schutter al heeft beet genomen. Wanner je deze vogel bejaagt, kan je beter gebruik maken van camouflage en je heel kalm en rustig gedragen. Anders zal de pot maar magertjes zijn. En van die pot gesproken....lekkerrr!!!Wat dacht je van duivenfiletjes, gemarineerd in een wijntje? In dat wijntje een selder, wortel, prei en een dikke ui. Voeg hier een boeket garni toe van thijm, laurier,rozemarijnen wat zwarte peperbollen en laat alles een nachtje rusten in de koelkast. 's Morgens haal je de filetjes eruit, snij ze in blokjes zoals stoofvlees en dep ze droog met huishoudpapier. Bak ze mooi bruin en giet dan de marinade er terug over. Laat de handel een uurtje of twee rustig sudderen op een klein vuurtje en voeg het laatste half uur een blikje tomatenconcentraat toe. Dik de saus wat aan met bloem of maïzena en njamie!!!!
Of wat dacht je van een filetje gerookt op beukenhout bij de aperitief? Gewoon de filetjes een dagje of twee pekelen en dan de rookoven in.....woehaha!
Ik denk dat ik al weet wat ik morgenochtend ga doen......
26-11-2011, 11:52 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 20-11-2011 |
| winter voor de deur |
Nee, vriezen gaat het nog niet doen. Althans, als ik de landbouwer mag geloven. Enne, ik ben nu wel iemand die de mens van het land nogal gauw gaat geloven. "Zolang het waeter nie in de beekn stae, goat nie vriezn!"
Maar deze morgen was het toch geen suiker die men over de velden had gestrooid. Dit zijn de schoonste dagen in het jaar. Met Wieske was ik op pad over de reeds kale velden. Af en toe ging een fazant op de vleugel op aanwijzen van mijn meiske en in de verte zag ik een haas de oren strekken. Waarachtig kwam een grote groep eenden mijn richting uit, opgeschrokken door een schot uit mijn B2000. Ze zijn lang weg gebleven, maar zijn ze eindelijk aangekomen? Ik dek mij en laat de groep passeren. Altijd de achterste eend nemen, da's gegarandeerd een woerdje. Ik neem de woerd op de korrel, geef voor en druk af. Yeps, lekkere eend op het menu morgenavond. Straks even naar wildplaza om een bereidingsideetje op te doen en morgen plukken en de kok afgeven. Zijn jullie al jaloers?
Tegen elf uur eventjes bij boer Jozef en Liesbeth binnenwippen om de laatste nieuwtjes op te vangen.Het verhaal van de ree in Duitsland moeten vertellen en een lege patroon voor de kleinzoon om in zijn geweer te steken en het manneke is ook content. Ma wat minder, want hij verzamelt ze op zijn kamertje Tot volgende week garde Peter en boeboe roept hij, en ik vervolg mijn pad. (boeboe=Wieske)
Bijna twintig voor twaalf. Wieske goed nat en een redelijk geurtje in de pels en ik tot rust gekomen, kunnen we weer naar huis voor de apperitief. Morgen weer de sleur van 't werk, pfff...Waarom kan ik toch niet iedere dag een vrije garde-chasse zijn? Misschien ben ik wel twintg jaar te laat geboren?
20-11-2011, 17:05 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 13-11-2011 |
| Grofwild |
Twaalf november stond al lang in mijn agenda genoteerd. Ik mocht voor de eerste maal op grofwild gaan jagen....Vrijdag ben ik dan vertrokken met grootse verwachtingen. Eerst richting Watervliet om een aantal jachtvrienden op te halen en dan richting Hellental. Na een rit van dik drie uur aangekomen in het echte Duitse hotelletje, die Joris keurig had geregeld. De avond was reeds ver gevorderd, maar de jacht moest toch in gang worden gedronken. Na een paar borreltjes en een paar biertjes onder het kaf en het was vlug morgen.
De waardin had een rijkelijk gedekte ontbijttafel voorzien en bij een opkomende zon over de witgerijmde velden, smaakten de eieren met spek voortreffelijk. Meteen een goede start!
Tegen acht uur landen wij bij het voetbalveld waar de jachthoorns de jacht openden en de briefing werd gedaan. Iedereen kreeg hier zijn postnummer, die je plaats bepaald voor de ganse dag. Eenmaal op mijn post begint het toch echt te kriebelen. Geweer geladen, veiligheid af en de stilte neemt het bos in zijn greep. Ieder geluid neem je nu op. Ieder geritsel kan nu actie betekenen.
Plots hoor ik van rechts iets naderen en zie ik een grote everzwijnenzeug met in haar kielzog vijf jongere varkens. Zij stopt pal voor mijn neus op tien meter en staat mij recht aan te kijken. Zij ontsteekt in een Duitse collère en staat te stampen en te grommen in mijn richting. Ik kan onmogelijk vuren, omdat mijn veilige schietzone achter mij ligt, en wacht gewoon af wat ze van plan is. De zenuwen gieren door mijn lijf, echt niet te doen! Ze besluit plots om recht voor mij weg te lopen en ik zie ze over de helling verdwijnen. Beste lezers, dit vergeet je niet gauw, maar veel tijd om te bedaren kreeg ik niet. Nog geen tien minuten later passeert een schitterende reebok tussen Peter Taelman en mij. De vinger blijft recht, want de jacht op volwassen bokken is gesloten. Er volgt nog een schot op een vijftigtal meter van mij en na het afblazen van de track bleek een vos gestrekt op die plaats.
De middag was reeds daar en de soep met hotdog und sauerkraut smaakte!
Een uurtje later werd de tweede track aangeblazen. Ik kreeg een post toegewezen waar ik op een kleine jachtkansel stond. Normaal gezien een klein voordeel, omdat je een beter zicht hebt, maar nu een vergiftigd geschenk! Recht voor mij in de schietrichting lag een wandelpad, en hier is het niet zo dat je de mensen kan verbieden om een jachtterrein te betreden!?! Ik vloek binnensmonds, en heb er echt geen goed oog op. Na een dik uur wachten verschijnt de eerste reegeit vlak voor mij. Ik kan niet vuren omwille van de verkeerde richting en zie ze tussen het struikgewas verdwijnen. Nog geen tien minuten later een tweede geit, perfect binnen mijn schietveld. Ik leg aan, veiligheid af.
Als ik door mijn vizier kijk en juist het besluit pak om af te drukken, zie ik plots twee jonge dames aan het joggen op het wandelpad beneden. Verdomme hé! Ik kom niet tot schieten en kan mij de haren wel uit de kop trekken! Kloteplaats! De geit zet het op een lopen wanneer de dames passseren en weg is ze. Enige tijd later kan ik het bijna niet geloven. Er komt een kleine reekits recht naar mij gelopen in volle snelheid. Veiligheid af...laten passeren....aanleggen ...ik zie door mijn vizier een schicht....een luide knal doorklieft de stilte...en ebt weg door de wouden. Ze ligt er! Mijn hart gaat als een wilde tekeer, ik kan mijn handen niet stil houden. Alles in mijn lijf schud en beeft. Jezus man, pfff.. Ik kijk naar rechts en zie waarachtig nog een volwassen geit staan, op nog geen tien meter van de afschotplaats. Ik leg aan, neem een perfect bladschot op en twijfel. Het duurt waarschijnlijk allemaal maar een halve seconde, maar het is alsof je alles in slowmotion beleefd. Waarschijnlijk geit en kits, ik besluit om de geit te sparen. Ik haal mijn vinger van de trekker, ze kijkt plots mijn richting uit en verdwijnt met stille pas in de struiken.
Een blik op mijn horloge zegt mij dat het kwart voor vier is en dat ik nog een dik uur zal moeten wachten om mijn post te verlaten. Ik kijk wel honderd keer naar het gestrekte ree en heb nog nooit zo verlangt om de drie verlossende jachthoornsignalen te horen. Als het dan gebeurt spring ik meteen van de kansel en loop ik naar de ree. Ook Peter komt meteen ter plaatse en met een handdruk en een welgemeende 'Waidmansheil' ben ik voor een minuut de gelukkigste mens op aarde. Foto's worden gemaakt en bij de wagens aangekomen krijg ik felicitaties van medejagers en trackers.
Later moet ik natuurlijk nog de traditionele doop ondergaan, maar dat kan mij niet deren! Trots zit ik op mijn knieën en laat het allemaal gebeuren. Ik krijg een aplaus van de ganse groep en mag de laatste beet in ontvangst nemen.
Beste lezers, een dag om nooit te vergeten! En wat het nog toffer maakt is een anekdote..
Van onze jachtgroep heeft Kristof bij zijn eerste jachtdag in Hellental een reebok geschoten...
heeft Maarten bij zijn eerste jachtdag in Hellental een everzwijn geschoten...
en schiet de garde bij zijn eerste jachtdag in Hellental een reekits ....
Doe het ons maar na!
13-11-2011, 17:03 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 07-11-2011 |
| Wat een dag! |
Gisteren zou de laatste volledige jachtdag worden met genodigden. Een vriend van mijn zoon en een kennis zouden de eerste maal mee op jacht trekken. Ook Jonathan zou ons vergezellen, dus ik wist dat we een dag met leute en plezier zouden beleven.Maar, 's morgens voelde ik mij helemaal niet ok. Buikkrampen en diaree deden de vooruitzichten op een mooie jachtdag toch wat temperen.
Zelfs de koffie smaakte niet terwijl ik een massaal koffieslurpend iemand ben.
Ik had de dag voor de jacht vroeg opgestaan en met de licht op pad geweest om tellingen te doen, zodat een afschot kon worden bepaald. Het eerste stuk die we afjaagden had de dag ervoor ook al weinig hoopgevends voorspeld en kwam dan ook uit. Gelukkig konden nog enkele eenden en een patrijsje de tableau opsmukken. Er staan ook nog veel bieten en ik heb nu toch al geleerd dat onze vriend langoor wel heel lang blijft liggen in deze ideale dekking. De bieten worden hier pas in december gerooid, dus wordt het afwachten of er toch nog wat haas zal tevoorschijn komen.
Filip had terug hele lekkere soep gemaakt, maar spijtig genoeg wilde de maag niet mee. Ik moest met spijt het eten staken na één kopje.
In de namiddag gingen we een stukje revier afjagen, waar wij vorig jaar niet zijn op geweest. De dag ervoor hadden verschillende oogjes in mijn lichtbundel gestaart, dus hier had ik goede hoop. Al van bij de eerste track kozen drie hazen het welbekende pad. Niet binnen schot en weg waren ze. Dan door de bloemkolen met de voorjagers en toch drie hazen op het plateau. De beginnelingen worden zowaar enthousiaster met het uur, met mij gaat het steil bergaf.
Ondertussen wakkerde de wind heftig aan en bij de laatste tracks over een gedorst maïsveld van bijna zes hectare wist ik dat het wel heel moeilijk zou worden om het vooropgestelde afschot binnen te halen. Kwam er nog bij dat twee hazen gemist werden, gelukkig niet gekwetst, wat de tableau ook niet echt ten goed kwam. De duisternis treed dezer dagen sneller en sneller in en rond vijf uur sleep ik mij richting auto's. Je gaat mij dit nooit horen zeggen , maar nu was ik echt blij dat de dag erop zat. Zoals verwacht ben ik deze nacht helemaal geplooid en ben ik niet moeten gaan werken.
Nu snel genezen en ik hoop dat ik binnen enkele dagen weer in optima-forma ben. Ik mag namelijk zaterdag voor de eerste maal op grofwild gaan jagen in Duitsland. Het grappige is dat ik jarenlang mijn trainingskilometers afmaalde in diezelfde streek toen ik nog triatleet was, en dat ik nu mijn tweede passie ginder mag gaan beleven. Een mooi cadeau van mijn jachtvrienden Maarten en Kristof, waarvoor héél veel dank. Dit is een belevenis die normaal niet voor een werkend medemens van mijn niveau is weggelegd, wat het nog specialer maakt
Goetjes
07-11-2011, 16:22 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 01-11-2011 |
| Jachtdag 2 |
De weerberichten waren weer lovend over het weekend en ze zaten er niet naast! 's Morgens zag ik dat de herfst dan toch was aangekomen en dat de bomen zich langzaam beginnen klaar te maken voor de winterrust. Geen rust voor mij, want vandaag jachtdag nummer twee. Na een warme pot koffie richting revier en de eerste track aangeblazen. Nog geen vijftig meter gegaan en de eerste mummelmannen namen al het hazenpad...ver buiten schot. De track misschien niet goed ingeschat; een stille vloek ontsnapte aan mijn lippen. Een paar minuten later ging een prachtige haan op de vleugel. Ik stond erbij en keek ernaar, terwijl de schoten ver naast passeerden. Goed gevlogen...denk ik bij mezelf, de woorden van Walter Gerard in gedachten tijdens de eerste les jachtethiek. Godver..Dan een vuile kant laten uitkuisen door de voorjagers, maar geen fazant te bespeuren. Ik weet van mezelf dat ik nogal een pietje precies ben en vraag aan Maarten of dat ze het toch wel goed hebben gedaan hé... Ze hebben er toch wel goed door geweest hé? pfff...
De rest van de voormiddag loopt toch iets beter en tegen de middag liggen toch vier hazen, een konijn en twee hanen op de tableau.
Ik ben niet tevreden, gezien mijn hoge verwachtingen, en Trui had dat dan ook meteen gezien aan mijn facade toen we het middagmaal gingen nuttigen.
Alé vooruit, een pistoletje of vier achter de kiezen en twee pottekes soep erover en opnieuw verder.
Meteen was het raak en de één na de andere haas gaat ervan door. Oef!
Af en toe zie ik ook grote kluchten patrijzen op de vleugel gaan en dat maakt toch veel goed. Het wild zit er, daar kan niemand aan twijfelen. Af en toe zien we zelfs een konijntje wegflitsen, wat al jaren was geleden.
Tegen de avond lagen er negen hazen, een konijn, twee hanen, een eend en een patrijs op de tableau te schitteren.
Ik kon de dag toch nog met een goed gemoed afsluiten, omwille van het geziene wild en de prachtige sfeer tussen de deelnemers aan de jacht. Het had meer moeten zijn, maar aan de andere kant denk ik toch ook al weer aan de kweek en mijn bestand van volgend jaar.
Misschien maar goed dat er af en toe een gat in de lucht werd geschoten.... Vanaf vandaag begint opnieuw de zorg voor mijn dieren in dit stuk van het revier en kunnen ze op beide oren slapen. Jullie zullen niets tekort komen in de komende maanden...
01-11-2011, 14:10 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 17-10-2011 |
| Grande ouverture! |
Mijn wekkerradio niet nodig gehad. Zes uur en uit de veren. Wannes vond het te vroeg.
Tegen zevenen al het ontbijt achter de kiezen en Pascal ging al aan de voordeurbel. Nog eerst even een 'goeie dag ' aan de oud-collega's van het Waregemse triatlonteam gaan wensen, die vandaag hun mtb-tocht organiseerden, en dan richting jachthuis.
De geur van koffie ging al in het huizeke en de nachtvorst toverde een witte schijn op het gemaaide gras. Dit zou negen kansen op de tien 'zo'n dag' gaan worden.
'Zo'n dag' zoals ik mij nog steeds herinner van toen ik als klein venteke meetrok met pa naar Deerlijk om te gaan jagen bij 'Netie Boschers' en de 'Mullie's' in de uitgestrekte weiden rond de Gavers, toen de Gavers eigenlijk nog niet bestonden.
Als ik mij concentreer en mijn ogen dicht doe kan ik in gedachten nog steeds de geur van de natte honden die zich vermoeid tegen mij aanvleiden achter in de 'camionette van de Mullies' ruiken. Hoe 'king' mij plots op mijn buik door de bieten trok, lopend achter een haas en hoe de soep smaakte die 'Leineke' in de borden schepte aan de middagdis. Ik keek en luisterde en zweeg. Ah ja, want toen in den tijd was je goed de les gespelt toen je op baan was naar 'de Mullies'!
"Ge weet het hé?" "Als de 'grote' babbelen, moe je 'd er ui nen haak nie inslaen hé!" " En on ze ui wa vraegn; beleefd zin en merci en ja menere en ja madam hé!"
Ik herinner mij tableau's waar dat we vandaag alléén nog van dromen! Meer dan vijftig hazen in rijen achter elkaar op de koer bij meter Deboschere. Toen waren er nog geen natuurdomeinen op de Gavers, maar er was wel echte Vlaamse grond waar het haas het naar zijn zin had.
Maar gisteren was 't inderdaad zo'n dag. Meteen in de eerste drift prijs met een mooie opener voor mijn Chef die de eer had om de eerste Lepus van het seizoen te strekken. Na een tiental minuten de eerste fazanthaan en zo eigenlijk de hele voormiddag door. Ook ik kon mijn eerste haas strekken met een mooi schot en een uur later de eerste haan van het seizoen. De duim van mijn zoon Wannes gaat de hoogte in, en wie kinderen heeft weet wel hoe het voelt hé! Over de haan die mij lullig passeerde gaan we maar niet spreken zeker? Na een heerlijke maaltijd aan de vijver in de blakende zon breiden we er nog een schone namiddag aan. Veel wild gepasseerd, maar af en toe toch een mooie haas op de tableau.
Tegen zes uur terug richting oma Paula om af te sluiten met de foto's en een dampende pot koffie met taart.
Nog een speciaal woordje van dank voor cateringbedrijf 'Trui' en tot de volgende 'red letter-day'....
17-10-2011, 12:50 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 10-10-2011 |
| Romantiek in de lucht.. |
Ik zit hier achter mijn pc om toch nog eens wat neer te pennen en ik hoor de wind tekeer gaan buiten. De wolken drijven voorbij, de grond is vochtig, de bladeren vallen. Als ik mijn kop buiten steek ruik ik de gevallen bladeren die stillaan beginnen te rotten op mijn gazon. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om dit mooie lappendeken te verwijderen van de grasmat!
Het is tijd! HET sacrale moment zit eraan te komen. Nog zes maal slapen en dan begint voor de 'gardes' de tijd om afscheid te nemen van de kroost waarvoor we al die maanden hebben gezorgd. Met spijt? Nee, absoluut niet!
Onze kroost heeft het geluk gehad om in de vrije natuur geboren te mogen zijn. Zij hebben mogen staan en gaan waar ze maar wilden, vrij om eventuele andere oorden op te zoeken. En als de winter hen beproefde met kou en sneeuw was de garde er steeds om de magen te vullen. Als de roofdieren het te bont maakten was de garde er om te trachten er paal en perk aan te stellen.
Ik heb de winter zien heersen en mogen genieten van een lente vol zomerse warmte. Ik heb de zomer zien komen, maar nooit zien aankomen. Ik heb de fazanten zien baltsen en hazen zien rammelen. Ik heb de patrijzen horen roepen, gezeten op een oude omgevallen boomstam in het 'broekestuk', genietend van de ondergaande zon ergens in de junimaand. Ik heb gevloekt als een ketter als er weer eens sporen waren van vossen en een kadaver van een fazant was gevonden. Ik ben ontroerd geweest van de eerste fazantenkuikens en het op de vleugel gaan van de eerste klucht patrijzen. Begin vorige week verschenen de eerste 'akselaars' op onze velden en werden de maïsvelden met de grond gelijk gemaakt. Met zoon en dochter zijn we de rest van de maïskolven al gaan rapen en deze liggen nu te drogen achter in mijn tuin, klaar voor de start van de volgende cyclus van het leven in ons revier.
Beste jagers, ik wens jullie een prachtige herfst en mooie jachtdagen. Mag ik in naam van alle gardes en in naam van ons wild vragen om vol respect om te gaan met alles wat gestrekt wordt? Er is een gans jaar voor gezorgd met heel veel liefde en overgave; enne ...als je niet zeker bent laat die vinger dan maar gestrekt. Wij zullen u dankbaar zijn!
10-10-2011, 14:01 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 19-09-2011 |
| Een hoed is goed, maar niet als ge door de maïs moet .... |
Eerste keer de wekker gezien om 3h14, dan om 4h05, dan om...foert eruit! Na, als eerste klant de koeken bij de bakker te zijn gaan halen en een lekker spiegeleitje of twee achter de kiezen te hebben gedraaid, richting Vichte voor een ochtendronde. Ik heb pas afspraak met de jachtheer om 8h00, dus ik heb wel nog een uurtje.
Een hartelijke begroeting met de bazen en een paar kopjes koffie later met de invité's op pad voor de eerste jachtpartij van het seizoen.
In het revier aangekomen blaasde Joris plechtig het nieuwe seizoen op gang met de jachthoorn. De petjes en hoedjes gaan naar beneden en na een welgemeende 'succes voor het seizoen' klonken reeds de eerste schoten in de morgenstilte. Meteen werden een tiental eenden gestrekt. Goed begonnen is half...
De eerste track op de klucht patrijzen die ik wist zitten, werd ook een succes. Twee patrijsjes werden gestrekt, de andere tien konden gezond en wel ontkomen. Het doet altijd deugd als jachtopziener te zien dat de jagers enkel bewuste schoten lossen en niet onbedacht te werk gaan, waarvoor dank trouwens.
Op de tweede track ook meteen prijs! Tot mijn verbazing een gigantische klucht op de vleugel. Eéntje werd eruit geplukt en ook hier geen ziek geschoten vogels. Yes!
Ondertussen was de tijd gekomen voor een lekkere eenvoudige maaltijd. Trui had lekkere soep gemaakt en een keur van allerlei soorten broodjes voorzien. Voeg hierbij een goeie 'eufflakke', gekapt, anjoens, cornichons enz... en voor mij is 't feest!
Niet in slaap vallen was de boodschap, dus amper een uurtje later opnieuw de jeep in! Ik wist nog een kluchtje zitten, maar de omvang was mij een beetje onduidelijk. Opnieuw verbaasd, bleek de klucht bijna tweemaal zo groot te zijn! Er kon niemand een schot afvuren, wegens een onweidelijke afstand en de vogeltjes konden veilig hun weg verder zetten. We besloten toen maar om nog eens af te zakken naar de plaats waar we de grote klucht hebben gevonden. Met een tactisch vernuft plan konden we toch nog eens twee patrijzen uit de lucht plukken. Geert schoot zijn eerste patrijs en glunderde!
Ondertussen was de namiddag ver gevorderd en besloten we nog eens de vijver aan te doen om nog eens een eend te strekken. Eenmaal op post werd een schot gelost en de eenden gingen de lucht in. Nog eens zes eenden vulden de tableau aan en met een totaal van zestien, mag ik heel tevreden zijn. Op de terugweg toch nog even door de kolen met een patrijsje en een konijn tot resultaat.
Ik dank alle jagers voor hun weidelijke houding tegenover mijn wild, merci aan Trui voor de diner, merci Maarten voor de twee eenden en het patrijsje! Het seizoen is goed op gang 'geblazen' door Joris en de sfeer was opperbest...dat er nog vele mogen volgen!
waidmansheil!
19-09-2011, 12:07 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 15-09-2011 |
| Start! |
Beste jachtvrienden;
na maanden van werken in ons revier is de tijd gekomen! Na de winter ben ik constant bezig geweest in ons revier met de structurele zaken aan te brengen om er volledig tegenaan te gaan. Ik heb voedertonnen gemaakt en gehangen over het ganse terein, eksters bejaagd, kraaien het leven zuur gemaakt, aanplantingen gedaan (met de hulp van een vriendelijke tuinier die op ons revier woont, merci!) en contacten gelegd met landbouwers en de mensen die er wonen. Ik ben terecht content over het resultaat en ik hoop dan ook stiekem dat het geleverde werk zich al een beetje zal vertalen in de oogstcijfers. Je zal dan ook wel begrijpen dat er een spannende tijd voor mij aanbreekt. Zondag is het eindelijk zover! De eerste patrijzen moeten worden geöogst en ook eenden en konijnen staan op het programma. Vandaag ben ik nog even een berspad gaan aanleggen om de drift zo tactisch als mogelijk te kunnen aanvatten. Ik weet tot op de draad hoe mijn beestjes zich gedragen en met hoeveel ze zijn en ik wil dan ook niets aan het toeval overlaten. Geen mooiere buit dan enkele patrijzen op het tableau, waar we het ganse jaar hebben voor gezorgd in sneeuw, weer en wind!
tot volgende week voor een verslag!
15-09-2011, 20:38 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 14-08-2011 |
| onverschilligheid |
Beste lezers,
Waar moet het naartoe met onze maatschappij? Deze morgen ben ik weer verwondert geweest door de onverschilligheid van onze huidige samenleving!
Toen ik deze morgen op weg was naar het revier, zag ik op het andere rijvak een wagen stil staan. Enkele wagens voor mij reden de wagen traag voorbij en ook andere wagens uit de andere richting passeerden het voertuig stapsvoets terwijl ze de bestuurder aangaapten.Toen ik het bewuste voertuig voorbij reed zag ik de bestuurder voorover op het stuur liggen, met de motor draaiende en de muziek loeihard.
Als bijzondere veldwachter en uiteindelijk toch een onderdeel van de politie heb ik mij meteen langs de kant van de weg geplaatst en mij vergewist van de toestand van de man in kwestie.
De man ademde normaal, maar was vast in slaap. Uit veiligheidsoverwegingen heb ik de motor van zijn voertuig stil gelegd, de sleutels uit het contact genomen en de vier richtingsaanwijzers aangelegd. Daarna de politie verwittigd en bij het voertuig gebleven.
Beste mensen; mag ik aub eens vragen wat er met ons aan de hand is? 
Stel u eens voor dat deze man dringend medische hulp nodig had! Stel u eens voor dat deze man misschien zwaar gedronken had en een tiental minuten later was wakker gekomen en enkele kilometer verder uw kind of kleinkind van de weg maaide! 
U zal het natuurlijk niet weten als u deze morgen onverschillig voorbij bent gereden, maar ik zou nooit met de gedachte kunnen leven dat door mijn niet - ingrijpen een leven verwoest werd.
Denk daar maar eens over na als je de volgende keer weer doet alsof je neus bloed!
14-08-2011, 15:52 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 11-08-2011 |
| jachtveldverzorging |
De zomer is nu op zijn top (?? ) en dus is het hoogtijd om aan het nakende jachtseizoen en de nakende winter te denken.
Deze week ben ik alleen in verlof en moet vrouwlief nog werken, dus ideaal om veel tijd in het revier door te brengen. Komt er nog bij dat ik twee paar jonge handen heb om mij bij te staan in de buitenlucht. Gisteren dus vroeg uit de veren, vrouwke naar 't werk gevoerd en dan maar de bremplantjes gaan ophalen bij de chef. Gewapend met rugzak, spade en zeis waren we reeds tegen 8h30 in het revier.
Met enkele landbouwers ben ik tot een akkoordje gekomen om niet te bewerken stukken grond aan te vullen met bremplantjes.
Eerst moest er gemaaid worden, putjes maken en hop de plantjes per drie of vier het gat in.
Tine ontpopte zich tot een ervaren planter en tegen de middag hadden de 130-tal plantjes een nieuwe thuis gekregen. Nu maar hopen dat er leven in komt. Ik reken op een uitval van 75%, wat redelijk ruim is, denk ik. Dan mogen we toch tegen volgend jaar een 30-tal jonge struikjes verwachten. De belofte aan de landbouwers is wel dat eens de planten in het zaad komen, ik de plantjes zal kortwieken om uitzaaïng tegen te gaan.
Met de aankomende herfst en winter was het ook hoogtijd om mijn voedertonnen in elkaar te knutselen. Dankzij de plaatselijke friture ben ik in het bezit gekomen van emmers met een deksel. Met enige handigheid tover ik die in een handomdraai tot voederton waar we jaren plezier zullen aan beleven. (de beestjes nog meer!!)
Straks gaan die richting revier. Mijn bedoeling is om de aantallen tonnen nog te verhogen zodat de frequentie van bijvullen wat naar beneden kan en de rust in het revier wordt verhoogd.
En ondertussen doen we ook nog naarstig voort met duivenbestrijding, want nu is de periode om het bestand binnen de perken te houden.
Ik wil jullie wel even waarschuwen!!
Ik heb afgelopen week een bezoekje gekregen van de politie in het veld! Een buurtbewoner vond het blijkbaar storend dat de zomeravond af en toe werd verstoord door knallen en heeft de politie gebeld. Ik was met alles naturrlijk in orde, maar toch even een paar punten op een rij zetten!
- blijf 150 m van de huizen weg als je richting huizen moet schieten
- jachtverlof op zak
-bestrijdingsaanvraag met leesbevestiging ANB op zak
-model 9 op zak
- staalpatronen !!! (al moet je een domme idioot zijn als je nog met wat anders schiet)
-trekkerslot
-apparte af te sluiten munitiekoffer
ALLES WORDT GECONTROLEERD !! GE ZIJT GEWAARSCHUWD COLLEGA'S !!
11-08-2011, 10:00 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 29-07-2011 |
| cirkel is rond...of toch niet? |
Beste vrienden;
vandaag lag hij in de bus! Eindelijk mijn diploma!
Hiervoor zijn we al aan het werk vanaf januari 2010. De eerste ronde is voorbij, maar toch vind ik dat ik door moet gaan. Daarom zal ik vanaf september de cursus bosbouwbekwaamheid gaan volgen voor één jaar. (mits een beetje goodwill van mijn werk.... )
In deze cursus zal ik nog dieper ingaan op milieubeheer, het leren herkennen en snoeien van bomen en struiken, het gerbuik van bosbouwgereedschap en nog gedetaileerder de wetgeving uitspitten. enz..enz...
Sommigen zullen mij wel zot verklaren, maar ik ben echt wel serieus besmet met het virus!
Als een mens niet meer bijleert en niet verwondert kan staan kijken naar steeds weer nieuwe dingen is het tijd om afscheid te pakken van het leven, zei ooit een oude vriend van mij. En aangezien ik zo graag onder jachtvrienden ben en in de natuur ben door weer, wind, sneeuw of hagel om dan zalig af te sluiten met een goeie Glenmore, zal ik maar vlug nog een beetje leren....
Slaapwel!
29-07-2011, 21:14 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 28-07-2011 |
| SUPERRETRIEVER !!!! |
Deze wilde ik u niet onthouden! Yeah !!!
28-07-2011, 13:09 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 27-07-2011 |
| Wat is kunst? |
De blik in haar ogen, dat is kunst....zong ooit één van de beste Belgische groepen ooit! (Noordkaap)
Deze week was ik in Monschau voor een rustig weekendje met vrouwlief zonder de kids. Ik ben er altijd al graag geweest in dat kleine stadje. Het ademt nog een beetje de tijd van toen uit en als je een simpele gast bent die houd van de stilte en de natuur is de streek een absolute must. Toen ik door het stadje kuierde op vrijdagavond zag ik dat er de volgende dag een 'vernisage' was van een tentoonstelling van Anton Corbijn. Deze man heeft zowat alle grootheden uit de muziek mogen fotograferen en gezien ik een muziekliefhebber was wilde ik toch even binnenwippen.
Toen ik de volgende dag de tentoonstelling bezocht viel mij meteen op dat ik van kop tot teen werd bekeken. Het volkje die aanwezig was had blijkbaar een bepaalde dresscode waaraan ik niet voldeed. Overwegend ontwerper-kledij, dreadlocks en andere speciale kapsels en vooral niet vergeten de lange dunne sigaartjes. Nee, niet het soort zoals je ziet op new-wave fuiven en gothic party's, want deze zijn héééél wat vriendelijker, maar wel het soort die bij iedere foto een kwartier staat te brobbelen over de één of andere betekenis. 't Zijn toch portretten?
En alsof dat nog niet genoeg was hoorde ik zo'n arty- type meisje met gepaste dress-code nog eens vragen, terwijl ze naar een foto van Sinead 'O Connor stond te gapen, wie de dame in kwestie was waar ze stond naar te kijken. Jawadde!
Wat is kunst? Mensen, luister eens naar Vivaldi, kijk eens naar de Vlaamse primitieven..... Dat is Kunst !!
En als je als 'kunstenaar' iets hebt gemaakt waarvoor je meer tijd nodig hebt om uit te leggen wat je hebt gemaakt dan om het onding te maken, awel smijt het voor mijn part in de vuilbak!
Den dezen heeft zich dan maar vlug uit de voeten gemaakt en lekker gaan genieten van een goeie Scotch!
27-07-2011, 12:24 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 17-07-2011 |
| voorbij |
Ja, jullie zullen wel denken wat er de vorig dagen is gebeurd, maar ik had niet gedacht dat mijn congé zo'n vaart zou gaan. Dat is nu iets waar ik mij al altijd over verbaasd heb. Als ik aan het werk ben duren de weken soms een eeuwigheid en als je vrijaf hebt is veertien dagen zo voorbij. Daarom dus dat ik geen verder verslag heb uitgebracht.
De laaste week ben ik vooral bezig geweest met de inrichting van mijnen 'hof' zoals ze dat langs hier zeggen. Nee, genen hof zoals de meeste mensen nu hebben met allerlei planten waar ze niet eens de naam van kennen en dito grintpaadjes, maar wel een 'groenselhof'.
Na jaren genen tijd te hebben gehad heb ik nu weer de smaak te pakken. Ik heb een goeie 30m² opnieuw omgedolven (gespit dus..) en ben aan het kweken gegaan. Kolen, wortelen, spinazie, andijvie, bonen etc.. staan reeds met de kop boven de grond. Nu ik geregeld een vers stukje wild kan strekken, kon ik toch niet anders dan zelf de 'groensels' kweken om ernaast te serveren.
Ik kijk al uit naar de eerste frisse herfstdag waarop ik een stikske wild ga marineren met mijn eigen groentjes, opgediend met een hutsepot van eigen gekweekt marchandise.
Naast al dat groen geweld hebben wij gisteren ook nog de nieuwe huisgenoten mogen verwelkomen, nl. Juliette, Antoinette en Marie.
Deze drie edele dames zorgen vanaf heden voor de dagelijkse toevoer van eiwit. Enne, wat is er lekkerder dan een goed béarnaise-sauske, bereid met een vers kakeleitje?
Ja, 'k weet het, ik heb soms van die dagen dat ik aan niets anders denk dan eten en ..(ge weet wel. ), maar zou dat ook niet een beetje de leeftijd zijn?
Greets!
ps. Mijn moat heeft gisteren zijn eerste reebok van 't seizoen kunnen strekken! Een welgemeende Waidmansheil !! Leve de jacht in al zijn facetten!
17-07-2011, 14:35 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
| 08-07-2011 |
| congé dag 3 en 4 |
Dat is zo hé als je in congé bent. Niets moet alles mag (bijna alles à) en daarom heb ik een dagske overgeslagen.
Woensdag zijn we met zijn allen naar een museum geweest in Ieper die ons toch even laat stil staan bij het zinloze geweld die heden ten dage nog steeds voorkomt. Wij wonen op een (grote) boogscheut van Ieper en zijn ons dan ook nog heel bewust van wat er zich, nu bijna honderd jaar geleden, heeft afgespeeld in de loopgraven rond deze stad. Overal kan je de graven zien die als stille getuigen de herinnering levendig houd aan wat een paar politieke idioten kunnen aanrichten. Daarom ben ik ook altijd heel sceptisch bij de uitlatingen van sommige politici die een separatistisch streven naleven. Moeten we ons daarin laten meevoeren?
Een heel ander ding is dat ik gisteren eindelijk mijn rookoventje heb aangeschaft. Nu ik af en toe een stukje wild kan strekken en ik af en toe eens een stukje wildbraad krijg van de chef, leek het mij een goed idee om eens iets anders te doen dan stoven. Zoals een groot kind moest ik dat ding natuurlijk direkt proberen. Een stukje zalm moest er meteen aan geloven en nadat ik een avondtoerke op de jacht had gedaan kwam er een proeverij aan te pas. En mijn beste jachtvrienden.....hoho! Om uw vingers af te likken! Het enthousiasme bij de jeugd was zelfs zo groot, dat ik de vorken moest aanslaan of mijn zalmpje was in een paar minuten verdwenen!
Gisteren kon ik twee jonge duifjes strekken en straks worden die van de filets ontdaan, gepekeld en binnen twee dagen gerookt om dan maandag bij de aperitief geserveerd de worden. Ik hou jullie op de hoogte..
08-07-2011, 08:51 geschreven door Pé
|
|
|
|
|
|
|
|
|
