Drie maanden in Lebanon, het voelt aan een kant veel langer, en ook weer heel kort.
Heel lang als je ziet hoeveel dingen ik heb gedaan, en gezien, mijn ouders op visite etc...
Nu lijkt de drie maanden ook een beetje magisch, het moet nu ook normaal zijn, ik hoor er bij... en dat vind iedereen prima, en ik ook..
Ik heb qua werk nog niet helemaal mijn draai gevonden, ik vind dat ik veel meer zou kunnen doen, maar dat is heel moeilijk omdat iedereen iedeeen heeft, en de mijne natuurlijk veel te heftig zijn... voor er iets besteld of geregeld is zijn we zo maar weer drie maanden verder..
Er komen heel veel dingen aan, oa de opening van Zalka, en misschien een winkel in Jordanie..
Ook gaan we nieuwe producten inkopen, en hopelijk gaan mijn thema's door..
De workshop zal nu binnen een maand af zijn, en dan kunnen we daar ook mee aan de slag.

Deze maand ook weer lesgeven, floral jewerly ben benieuwd...

Heb het prima naar mijn zin, natuurlijk heb ik ook mindere weken, het is geen paradijs hier.. Ja heb ook wel meningsverschillen met collega's, en dat wordt nu meer, zeker omdat de nieuwigheid eraf is..
Om dingen te bereiken moet je heel tactvol zijn in Lebanon, en ook heel geduldig.. en vooral nergens over praten... Ik heb geleerd dat je geen geintjes kan maken over mensen, want het wordt meteen tegen je gebruikt.. en ook als ze dingen tegen je zeggen dan moet je dat heel erg afwegen op waarheid... en of ze je niet voor je karretje willen spannen....
langzaam begin ik de cultuur te kennen... met al zijn eigenaardigheden...
Het is een heel blij volk, maar heel vaak gaan er dingen mis, omdat ze niet luisteren... werken doen ze en veel, maar niet met mega energie... ze moeten.. om geld te verdienen, en dat is in dit land niet veel.
Dus soms kan je het ze ook niet kwalijk nemen..
De managers regeren met ijzeren hand, wat soms net toneel spelen is.. vaak waren ze zelf ook maar gewoon bloemisten vroeger..
Al met al, blijft het bijzonder... !!!

29-05-2009 om 07:10 geschreven door Arjan