Hallo iedereen

Aan al de mensen die een plaats kregen in mijn hart Arne, geert, karina, Marina, ronny, jhonny, paschal, Christel, clhoè en dantè en al de kinderen die ik ken. En mijn peter en arlet . En veel die ik vergeten ben. Graschella en silk  de lusse
Het is nooit saai .Om met een bourdeliner om te gaan zeggen ze. Maar? Een paar van jullie weten beter denk ik .
Als ik denk aan de tijd met paschal geen zorgen alleen plezier met niets hoeven rekening te houden en me zelf kunnen zijn .
Alles kunnen zeggen  en doen. Uitgaan en dingen doen wat ik beter niet had gedaan.Maar die tijd blijft hangen daar denk ik vaak aan terug.
Maar plots gebeurde er iets. Wat mijn leven op zijn kop zette .Ik had een thuis .Begon te beseffen wat een normaal leven weer was.
Maar hoe ging ik dat aan pakken opname er was geen andere keuze.Maar ik was er nog Ni lang en kreeg een van mijn kuren.
Stop zette van relatie met nobels.Toen ik zwanger was .En heel veel last van mijn bourderline kuren .Geen pillen tijdens de zwangerschap en geen drugs.
Als ik nu denk hoe heb ik dat overleeft .Maar trots op mezelf. Later Ben ik gaan inzien dat er echt iets scheelde met me ze zijden wel eens je bent zot of prettig gestoord of ik kwetste mensen met mijn oprechtheid ik had geen flauw besef van gevoelens kon er Ni mee om gaan, had ze niet in de hand.Toen was het zo ver de geboorte van Arne.Hoe ging ik dat klusje klaren.Van de een relatie naar het andere.Toen leerde ik iemand kennen wie zijn ouders me zeer goed gezind waren kon er veel van leren .En waren zeer begripvol in mijn geval. Waren mensen waar ik kan van zeggen die wisten wat er met me scheelde .En de steun die ik kreeg met het opvoeden van Arne . Was groot. Toen het weer even fout liep.
. Ander leven .Maar die mensen daar denk ik nog aan.Nu tijd om vlierbessen siroop te maken van haar geleerd.
Achteraf denk je. Ik weer maak die fout geen twee keer moest eens beginnen na denken met wat ik deed .Ik was niet meer alleen Arne was er. een tijd alleen gewoond?.Arne naar school begeleidt worden om structuur in mijn leven te brengen en dat van mijn kind .Wat soms heel zwaar was.
Een hoop pillen van dokter .En dan mijn kuren zo als ik die noem.Niets dat werkte .weer op zoek naar iemand dat wist wat er met me scheelde . om hulp gevraagd . weer een opname voor de vierde keer .lede binnen. Mijn vader die dacht die zien we nooit meer weer. Aren bij mijn zus marina.daar maakte ik me geen zorgen om .maar haar man toen was voor geen haar te vertrouwen. Wat later bewijst hij dat ook. ander verhaal niet te goeie herinneringen aan. Ander onderwerp . Vervolgt

21-08-2008 om 08:54 geschreven door ariane  

mijn dagboek en ik (bourderline)

ik ben Ariane.en ben op zoek naar rust .(in mijn hoofd)
ik ben 37 jaar .en voor het eerst in mijn leven .heb ik wat begrip en steun van de mensen rond mij.
famielyzorg en mijn begeleidsters van geestelijke gezondheidzorg en dokters voor mijn bourderline.                   
heb een vriend en zoontje van 8jaar. geert en arne
wat niet eenvoudig is om zo een grote verantwoordelijkheid te dragen. 
het lukt mij vrij goed (onder begeleiding).
geert mijn vriend zou ik om de haverklap buiten gooien .als er iets niet mee zit.
aren mijn zoon die mag geen lawaai maken geen rommel maken moet stipt zijn .
de meeste mensen rond mij weten niet eens wat er met me scheelt enkele vrienden die daar wat begrip voor opbrengen.
famiely genoeg maar steun kan ik van hen niet verwachten .weten niet wat het is om met bourderline opgescheept te zitten. ben altijd (anders) geweest . kon nooit eens iets normaal doen.
maar ik ben niet normaal. ik ben anders .al zou ik heel graag normaal willen zijn.
schreeuwen om begrip .en daar sta ik dan weer alleen.
geen mens dat me serieus neemt. als ik het even niet meer zie zitten.
daar heb ik met leren leven .
vrienden en famiely vraag ik geen hulp meer hebben zelf al zorgen genoeg.
en hebben een eigen leven.
ik aren en mijnen geert wij samen sterk. dat is mijn logo.
als ik in een diepte zit .en als ik het helemaal niet meer zie zitten denk ik aan hen.
dat geeft me kracht om verder te gaan. en te vechten tegen mijn gedachten . die ik zelf niet kan volgen.
raar een wereld voor mij alleen. waar ik niemand naar toe kan leiden en weg wijs in kan geven
alleen een bijsluiter ( bourderline).
ariane

19-08-2008 om 18:22 geschreven door ariane