Op 26 oktober 2004, werd het leven van de 30-jarige Dominique Jerome Green beëindigd met een dodelijke injectie in de dodenkamer van Huntsville, Texas. Dominique was slechts 19 toen hij ter dood werd veroordeeld voor de moord op Andre Lastrapes. Zwart en arm als hij was, kreeg Dominique, net als zovele anderen op de dodengang, geen eerlijke kans in de rechtbank. Deze intimistische documentaire toont de transformatie en de groei die Dominique heeft doorgemaakt in al die jaren op de Texaanse dodengang tot de dag van zijn executie. Dominique vertelt in deze film zijn verhaal en deelt zijn hoop en zijn angst voor de toekomst. We ontmoeten zijn familie, zijn vrienden van over heel de wereld die vochten voor zijn leven, zijn toegewijde advocaten die helaas te laat zijn weg hebben gekruist maar tot het bittere eind hebben gestreden tegen de executie en activisten van over de hele wereld die zijn zaak hebben bepleit, zoals Aartsbisschop Desmond Tutu en schrijver Thomas Cahill. Maar we horen ook de stem van de familie van het slachtoffer, die ondanks het verlies van hun dierbare echtgenoot en vader, op de barricaden stond om Dominique's leven te sparen. Deze film toont hoe een mens, hoe zwaar zijn misdrijf ook, de potentie in zich draagt om te groeien, om te veranderen en hoe de doodstraf elke kans ontneemt om te leren uit het verleden en opnieuw te beginnen. Maar hij geeft tussen de lijnen ook inzicht in het onrechtvaardige Texaanse rechtssysteem en de wreedheid van de doodstraf.
Dominique's Story is een film van Giulia Sirignani en Mario Marazziti Productie Federico Schiavi Suttvuess Italië 2008, 74 min
Thomas Cahill schreef een boek over Dominique Green 'A saint on death row'. Als je rechts op het boek klikt kom je op zijn website waar je een kort fragment uit de film kan bekijken.
16-09-2010
Getuigenissen
Agnes Steenssens is verantwoordelijke voor Inside-Outside België, een organisatie die pennevrienden in contact brengt met Amerikaanse ter dood veroordeelden en levenslange gevangenen. Ze schrijft sinds 1992 met ter dood veroordeelden en reist de laatste jaren ook regelmatig naar Amerika om haar vrienden te bezoeken op de dodengang of in de gevangenis. In 2001 woonde ze de executie bij van een dierbare vriend, David L. Goff, van wie ze gelooft dat hij onschuldig was. Deze tragische gebeurtenis heeft haar echter niet verlamd maar daarentegen strijdbaarder gemaakt dan ooit. Ze is een luisterend oor en klankbord voor enkele hele goede vrienden op de dodengang en in de gevangenis en betekent via haar engagement in Inside-Outside een wezenlijk verschil voor vele Amerikaanse ter dood veroordeelden en levenslange gevangenen. Meer info: http://www.stichting-inside-outside.org
Marjan Cochez is activiste voor de Texas Coalition to Abolisch the Death Penalty. Op haar zestiende (in 1994) begon ze te corresponderen met Daryl Wheatfall, een ter dood veroordeelde die ondertussen bijna 20 jaar op de dodengang zit in Texas. Sinds 2002 reist ze jaarlijks naar Texas om Daryl te bezoeken. Ze leerde op haar reizen vele mensen kennen, elk met hun eigen verhaal. Zo ook de vrienden en advocaten van Dominique Green. Ze was in Huntsville toen Dominique op 26 oktober 2004 werd geëxecuteerd. Al haar ervaringen in Texas pende ze neer in haar boek 'Tot de dood ons scheidt. Een persoonlijke kijk op de doodstraf in Amerika' (Davidsfonds, oktober 2009). In dit boek plaats ze haar persoonlijk verhaal tegen de achtergrond van haar kennis over het Amerikaanse rechtssysteem en de geschiedenis van de doodstraf. Meer info: http://www.bloggen.be/nodeathpenalty
Op 26 oktober 2004, om 19u59, werd het 30-jaar jonge leven van Dominique Jerome Green beëindigd door een dodelijke injectie. Hij had 12 jaar op death row gezeten. Het was misschien wel de tiende keer dat ik buiten aan de Walls Unit stond om te protesteren tegen een executie die op minder dan 50 meter van mij verwijderd werd voltrokken. Maar deze keer was het anders. Dominique was geen vreemde voor mij en nog veel minder waren zijn vrienden. Toen Dave, Andy, Sheila en Barbara ons terug buiten vergezelden was alles voorbij. En alsof het zo zijn moest, trok de hemel dicht met zwarte wolken en in een mum van tijd schoten enkele bliksemschichten door de lucht. Iedereen keek op en heel even was het muisstil. En ik dacht aan wat rechter Stewart schreef in 1972 als argument waarom de doodstraf moest worden afgeschaft: ter dood veroordeeld worden in Amerika is als bij toeval getroffen worden door de bliksem. Niets was minder waar, ook zo voor Dominique. (Uit 'Tot de dood ons scheidt')
15-09-2010
Praktisch
De antidoodstrafbrunch gaat door in het Vredescentrum in het centrum van Antwerpen op volgend adres: Lombardenvest 23 2000 Antwerpen Het Vredescentrum is makkelijk te bereiken met het openbaar vervoer. U kan de trein nemen naar Antwerpen-Centraal en van daar is het een kwartiertje wandelen. Parkeren kan in de parking onder de Groenplaats. Klik op onderstaande link voor een plannetje.
De 'Werelddag tegen de doodstraf' vond de eerste keer plaatst in 2003 op initiatief van 'The World Coalition Against the Death Penalty', een organisatie van mensenrechtenorganisaties, ngo's, advocaten, juristen, leerkrachten, activisten, vakbonden, enzovoort van over de hele wereld die ijveren voor een wereld zonder executies. In september 2007 besliste de Raad van Europa om zich hierbij aan te sluiten en sindsdien is 10 oktober ook voor de Europese Unie 'Europese dag tegen de doodstraf'.
10 oktober 2010 wordt de achtste editie van de Werelddag tegen de doodstraf die deze keer in het teken staat van de doodstraf in Amerika waar in 2009 nog 52 executies werden voltrokken waarvan 24 alleen al in Texas. In 2010 werden er reeds 38 mensen geëxecuteerd.
Wanneer je klikt op de linken in de rechterkolom, kom je op de website van de World Coalition Against the Death Penalty waar je meer info vindt.
Op onderstaande link vind je de meest recente informatie over de doodstraf in Amerika.
De voorbereiding en organisatie van deze antidoodstrafbrunch wordt volledig gedragen door enthousiaste vrijwilligers, waarvoor onze oprechte dank! In het bijzonder willen we Lien Van Cromphaut bedanken voor het geheel kosteloos ontwerpen van onze prachtige affiche. Meer info: http://www.seenit.be Daarnaast gaat ook onze oprechte dank naar An Vroom, journaliste bij Telefacts, die de film heeft willen ondertitelen, wat een gigantisch werk is. Tot slot willen we graag het Vredescentrum bedanken voor het ter beschikking stellen van de accomodatie en de drank! Zonder hun steun hadden we deze antidoodstrafbrunch nooit kunnen realiseren. Meer info: http://www.vredescentrum.be
