Het is alweer even geleden sinds ons laatste blogje. Ondertussen zitten we al in het tropische cairns, zo'n 3000 kilometer noordelijker dan Adelaide.
We zijn zaterdag vertrokken richting Alice Springs. Het was een vlucht zonder pilletje deze keer en dus natuurlijk met veel turbulentie. Gevolg : de vlucht naar Cairnsz weer met pilletje! In Alice zijn we ons jeepje gaan halen (joehoe joehoe!!) en hebben de stad wat verkend. Al is stad misschien een overstatement. Opvallend veel stomdronken Aborigins die staan te roepen en te schreeuwen en weigeren over te steken als je ze voorang geeft. (de relatie aboriginal-Johan verloopt sindsdien stroef, natuurlijk) s'Avonds na een stroompanne toch nog lekker gegeten om zondag fit en monter richting Glen Helen Gorge te vertrekken.
We hebben de West Mc Donnel Ranges gevolgd en zijn bij een aantal gaps, gorges en chasms gestopt. Meest indrukwekkend was misschien wel Standley's Chasm, een heel nauwe meters hoge kloof. Voor de nieuwsgierigen zijn er weer foto's. Aan één van de Gaps (vraag even niet meer welke) hebben we de zeldzame Blackfoot Rock Wallaby gezien, dankzij Gabsi. Uiteindelijk zijn we aangekomen in Glen Helen Resort en hadden ze daar gelukkig heel koud bier (ook water en cola light) Het bier smaakte nog beter na het vervangen van een lekke band, wat je als outbacker eens echt meegemaakt moet hebben. Je krijgt niet voor niks twee reservebanden mee! Goed eten (kagoeroe, kameel en emoe), goed slapen en dan eindelijk : de Mereenie Loop Road : Speeltijd voor de mannekes.... 250 eindeloze kilometers tegen 90 km per uur door het rode zand. Manneke was content. 's Avonds spierpijn van het rijden.
In het kader van het wild life spotten : wilde koeien, wilde paarden, twee dingo's, een rare salamander en twee groene papagaaien. De dode kameel was iets minder ...
Na al het hotsen achter in de auto was het heel fijn om aan te komen in Kings Canyon Resort. Dit is een van de meest afgelegen resorts in Australië, 250 kilometer van enig andere bewoonde plek... We hebben een stevige wandeling door de cayon gemaakt; het was heel indrukwekkend. We hadden niet meer de tijd ( of de puf) om de 5 uur durende wandeling naar boven te maken, maar ook van onder af was het super. Het avondeten, BBQ met live entertainment was ook erg bijzonder. De roadies deden erg hun best, maar verder dan een flauwe versie van Nicole en Hugo kwamen ze niet. De Fransen (inside joke) vonden het wel fantastisch. Ach ja, het vlees was heel goed en Diane deed haar best. En met een goed glas wijn klonk en smaakte het alleen maar beter, en beter, en beter, ....
En ja, terug ons jeepje in en nu richting ' de grote rode steen' Weer urenlang eindeloze landschappen en rood zand, je bent blij om eens een tegenligger te zien. Uluru zie je al op zo'n 40 kilometer afstand, het lijkt wel of hij uit de grond gesprongen komt. Onwaarschijnlijk mooi maar je kan dit eigenlijk ook niet omschrijven. Magisch! Gabsi en Wilko zijn in een helicopter gestapt om het van boven af te bekijken. Wij hebben de Base Walk gedaan.( net geen 10 kilometer omtrek, dus echt wel een heel grote steen) Erop klimmen is voor zottekes en japanners ... In Ayers Rock Resort zelf wil je niet geschilderd hangen, astronomische prijzen, het is nog erger dan EuroDisney. Conclusie: steentje kijken en dan zo snel mogelijk weg. We zijn dinsdag om kwart over zes vertrokken om, samen met de halve wereld, naar de zonsopgang te gaan kijken. We hebben veel foto's gemaakt, er een paar bewaard maar dit moet je zelf gezien hebben!!
De goden zijn South Australia genadig vandaag! Het is hier vandaag met bakken uit de hemel gevallen! Hallelujah!
En nu mag het van mij weer stoppen, hoewel,....
Vandaag een rustige dag gehad, uitgeslapen, ingepakt, chilli thai beef and veggies geslurpt, opgeruimd, en nu klaar voor een 'fusion' dinner. Ons laatste ogenblik beschaving vooraleer we naar slangen, woestijn, bush tucker enz.... trekken.
Yep, morgen is de grote dag, ik ga weer vliegen!!! Boeing 717 nb. Hoe lager de middelste letter, hoe kleiner de vlieger... Dat belooft! Het feit dat we over zo'n 1500 km woestijn gaan vliegen werkt trouwens enorm geruststellend. Ach ja, inch Allah!! No Worries Mate!!
Als alles goed gaat bloggen we in de loop van volgende dagen . 't Zal een beetje afhangen van de aanwezigheid van het wwweb daar boven.
In elk geval heel veel groetjes, maar vooral ook mercikes voor alle reacties en mailkes die we al hebben ontvangen. We hadden nooit gedacht dat zoveel mensen ons avontuur zouden volgen en contact blijven houden! Echt geweldig... Vrienden vind je soms op onverwachte plaatsen. Heel tof.
Waar waren we vorige keer gebleven? Nu is het hier donderdagavond half zes, en we zijn juist terug van een tweedaags 'stapke in de wereld'.
Ah ja, eergisteren zijn we na het bezoek aan de botanische tuin nog Maleisisch gaan eten met Gabsi en Wilco. Yumyum!! Ook lekker, eerder een combinatie of overgangskeuken met vele invloeden. Maar wel zuiver en eenvoudig in z'n smaken, textuur en kleuren, allemaal zoals ik het graag heb, je weet wel, van dat jinjan gedoe.
Gistermorgen hebben we dan een karretje gehuurd ( Hyundai Getz), en zijn we op avontuur vertrokken. Eerst richting Burra, een vroeger mijnstadje, waar we de minder toeristische route genomen hebben en een voorproefje van ' the outback' hebben mogen smaken. Het laatste stuk noemde de weg: ' The end of the world'.... Geen mens of auto te zien, veel schapen, droogte, en rode, rode grond, kilometers ver. South Australia lijdt dit jaar onder de grootste droogte ooit. Morgen gaat het eindelijk regenen, op het nieuws hier vinden ze dat hier 'exciting', je moet niet vragen! We gaan dus met ons gastland mee duimen en hopen dat het water morgen met bakken uit de hemel valt. Anyway, no worries mate, food supplie has been taken care of, Central Market is overdekt. Hahahihi, wat zouden we morgen gaan doen? Slurpen?
Ok, sorry voor het waterintermezzo, Burra is a nice place, daarna snel naar Clare Valley, één van de vele wijnregio's in Australie. Mooi weer, leuk landschap, een snel maar lekker proeverijtje annex terrasje bij Reilley's, waarna het verstandig was dat Anouk links ging rijden. De wijnroute tot in Auburn gedaan, daar een voortreffelijke australische hap genomen, en dan tukkie tukkie doen in een leuk motelletje.
Na de snurk naar nog één van die walhalla's: Barossa. Onwaarschijnlijk, Bourgogne met Eucaluptusbomen... En wijnen die gerust met onze Franse vrienden in competitie kunnen gaan. Klap op de vuurpijl: een bezoek met proeverij en lunch bij 'Jacobs Creek'.
Hoewel het één van de grootste wijnproducenten in Australie is, is dit een unieke ervaring. De proeverij was geweldig, ook al omdat het manneke dat mij alles liet proeven kapot was van mijn professionele beschrijvingen: mmmmhhmm, that's good en whaw, whoooh!! ( australiers houden van eerlijk en rechtuit zijn) Hierdoor steeg zijn motivatie om mij meer en beter te laten proeven.
Daarna een lekkere lunch ( lamb rack met ratatouille,... ) en dan weer richting Adelaide. Terloops nog even vermelden dat Barossa zijn bestaan vooral dankt aan Duitse Lutheraanse immigranten, die hier God en Bacchus kwamen dienen ( vreemde combinatie, niet?). Op doortocht en in het menu vind je nog sporen terug: Eiswein, Mettwurst, Gerookte rauwe ham, Schnitzels ( lappen!!!!).
Jaja, stilaan komt er een eind aan het tweede deel van ons Australisch Avontuur. Morgen een chill-day, inpakken, en dan zaterdagmorgen naar Red Centre. Ik kan amper wachten,...
Nog meer dan vorige week maakt dit land, en vooral zijn mensen ernorme indruk op me. Vanmiddag terug in Adelaide stond ik, wachtend op ons busje, verwonderd te kijken naar de mengelmoes van culturen en kleuren die hier over straat lopen. Het chinees of misschien wel koreaans meisje dat Anouk aanspreekt over het busje, de japanse student met zijn wiskundecursus in de hand, de zwarte buschauffeur die iedere dag goedlachs een praatje met je maakt, de hillbilly met zijn getunede 'Holden' die stopt om een voetganger door te laten. Vreemd,...
So, see you back in Red Centre. Thanks,
Jo
ps. Het kan dat we effe offline zijn, ik weet nog niet hoe de verbindingen daar zijn.
Gisterenavond zijn we nog lekker bij de Thai gaan eten, dus ook op culinair gebied beginnen we een heel stuk van het Oosten gehad te hebben. Het was erg gezellig.
Vandaag zijn we de dag begonnen in de Botanical Gardens van Adelaide. Die zijn verrassend groot en rusztig om midden in de stad te liggen. Het was ook leuke combinatie van nieuwe tuinen en ideeën met daarnaast oud Engelse landschapstuinen. Ter ere van de bicentennial werd een Conservatory gebouwd. Binnen is het één groot regenwoud met alles erop en eraan. Heel cool. Met wel ook een kritische noot naar de manier waarop wij mensen omgaan met de regenwouden over heel de wereld. En ook architecturaal is het een uniek gebouw ( we hebben er een mooie foto van voor de liefhebbers...) De rest van de tuinen waren ook heel mooi en het is heel grappig om te zien dat veel van onze kamerplanten daar heel groot buiten groeien.
Daarna een terraske gedaan bij the wine center. En een leuke wandeling naar de central market om een hapje te eten. Bij het buskotje een heel grote affiche van, je gelooft het nooit, André Rieu, die aan zijn wereldtournee bezig is en ook in Adelaide komt optreden.
Bij veel restaurants komt het 'wintermenu' nu op de kaart. Erg spannend bij 27° en een strak blauwe lucht. Aardappelsoep, erwtensoep en etalages vol met wollen truien.
Tot zover het relaas van de dag. Morgen gaan we voor twee daagjes naar de Barossa Valley en de Clare Valley om de wijn gebieden te ontdekken. Tot vrijdag, Anouk
Ziehier nog wat nieuws vanuit het zuiden. Het is hier nu maandagavond rond zes uur, en we zijn net terug van een dagje seaside.
Vrijdag hebben Gabsi en Wilco ons getrakteerd bij de japanner. Mjam!! Heel fijne keuken, die wonderen doet met eerder een beperkt aantal ingredienten en smaakmakers. ( het is nl een vrij schaars eiland, dat Japan) Maar dat maakt de smaken dan ook heel uitgesproken en zuiver. Een aanrader! Dat je, vooraleer aan tafel te mogen, ook je schoenen moet uitdoen, maakt het alleen maar spannender ( heb je een gat of heb je het niet?)
Zaterdag dan een eerste bezoekje aan Glenelg, zowat 'de badstad van Adelaide'. Koffietje en strandwandeling. Daarna Gabsi en Anouk naar de kapper en shoppen, en ik op sleeptouw bij Wilco, voor een natje en droogje in de Adelaide Hills. Mooi landschap, lekker gegeten, een bezoekje aan Penfolds Estate. Kortom, 'Relax and Enjoy, Matie, is't weekend and this is Oz!' 's Avonds waren onze gastheren naar een galadiner, en zijn wij met z'n beidjes Indisch gaan eten. Lekker, maar echt bekoren kan het mij toch niet. Doe mij maar lekker een slurpje in China Town!
Zondag opnieuw samen op stap, na een stevig ontbijtje. Deze keer terug naar de Hills, waar we bovenop Mount Lofty een mooi uitzicht op de stad hadden. Een koffietje, en dan richting Adelaide Port. Daar zijn we gaan bootje varen en hebben we dolfijnen in het wild gezien. Ja, wildlife gaan we gezien hebben!! 's Avonds heeft Wilco voor een lekkere Ozzie Barbie gezorgd en hebben we nog maar 's bij een goed glas Chardonnay uit The Hills de wereldproblemen opgelost.....
Vandaag die twee terug werken gestuurd, en wij met ons tweeen terug naar Glenelg, voor een dagje beachwalk. De zon schijnt hier mannekes!! De zonnecreme begint bij factor 30!! ( echt!), en nog weet je d'rvan. Maar toch ook weer plezant. Knalblauwe lucht, en hier en daar een verdwaalde Australier.
En wat denk je dat we nu dadelijk gaan doen? Hèhè, eindelijk weer wat Asian Foodies on the table!! 't was al heeeel lang geleden !! Vanavond gaan we Thais eten. Spannend!
Voila, nu weten jullie minstens evenveel als ikzelf, dus kan ik jullie weer effe met rust laten. Morgen gaan we terug de stad in, naar de botanische tuinen, en, raar maar waar, het Wine Centre!! En heeeel effe langs bij Central Market, je weet wel, voor Anouk haar nekmassage......
We hebben er nu twee dagen Adelaide op zitten en het bevalt prima. Helemaal anders natuurlijk dan Kangaroo Island, maar ook heel plezant. We hebben gisteren eerst een beetje uitgeslapen om daarna met het 'connector' busje naar het centrum van de stad te gaan. We hebben er vooral rondgewandeld om een eerste indruk te krijgen van de stad. De ontdekking van de dag ( en ik denk van de hele verblijf in Adelaide ) is de Central Market. Hier hebben ze alleen maar eten, van overal in de wereld maar toch vooral uit Azië, en voor wie Johan een beetje kent, feest dus .... Hij heeft zich voorgenomen om elke dag minstens 2 kraampjes uit te testen en tot nu toe is dat al prima gelukt. Ik moet toegeven dat het inderdaad wel heel indrukwekkend is, maar ik probeer toch een beetje op te passen ;)
Vandaag hebben we Ayers house bezocht, de woning van de eerste gouverneur en dat was een mooi huis met een heel enthoiusiaste gids. Het blijft vreemd dat het niet meer dan een goede 150 jaar oud is en van het begin van South Australia. Daarna met de bus weer naar Central Market, waar Johan weer lekker heeft gegeten en ik de Chinese massage hebt getest. Het is een soort kapsalon, maar dan voor massages. En ik moet zeggen dat ze er verstand van hebben, die chinesen. Mijn hoofd en nek waren een stuk beter na die 20 minuten.
Daarna zijn we naar Adelaide Zoo geweest, omdat het te lekker weer was om binnen te zijn. Alhoewel het bij jullie nog een stuk warmer is momenteel... In de zoo hebben we vooral naar de inheemse dieren gekeken ( Een giraffe kunnen we ook in Antwerpen zien-of Gaia park in Kirchraai. Dit voor de kenners) Maar de Tasmanian Devil, de wombat en andere zeer vreemde dieren hadden we nog nooit gezien. Schitterend! Ze zijn ook aan het verbouwen en de nieuw aangelegde stukken zijn heel goed, met veel ruimte voor de dieren. Het blijft wel erg zielig om de Australian seals te zien in een klein zwembadje als je ze twee dagen eerder vrij en blij op een strand hebt gezien. Maar een tree kangaroo zie je niet in het wild, dus dat blijft een lastig verhaal.
Straks gaan we met zijn vieren bij de japanner eten, dus dat is ook weer in orde. En dan is het al weer weekend.
Het is nu donderdagmorgen 09.30u in een zonnig Adelaide
We zijn nu aangesloten op het internet en kunnen nu weer naar hartelust bloggen, skypen, enz.
Sinds Robe is er alweer 't een en 't ander gebeurd. We zijn zondag dus doorgestoken naar Victor Harbour,een oud walv.isvaardershaventje op het Fleurieu-schiereiland iets ten zuiden van Adelaide. Een lang stuk rijden!! Amai, gelukkig was er halverwege een caféke op Policeman's point, waar ze heerlijk ijskoud bier hadden. Je kan het niet geloven, maar op een stuk van zowat 150 km zonder enig dorp, gehucht of zelfs maar huis ( op het caféke na ), werden twee automobilisten door de zwaantjes aan de kant gezet voor 'speeding'. Unfucking believable!!
Aankomst in Victor Harbour, terraske, inkopen, camping, eten, pitten, opstaan en dan naar Kangaroo Island. Maandagmorgen het veer naar het eiland. Onwaarschijnlijk mooi!! Hoewel de bosbranden van het vorig jaar lelijk huisgehouden hebben, blijft dit eiland verbazen. Overal zie je hoe de natuur spontaan herleeft en alles terug groen wordt.
Maandagmiddag zijn we naar Seal Bay getrokken, waar we met een 'Ranger' tussen de Zeeleeuwen gewandeld hebben. Whaw!!! Terwijl we daar aan het 'lunchen' waren in de camper liet Anouk plots haar toast vallen, greep naar de camera en stamelde: euh, ha, hmpr, een ,een 'prikdier'!!! Een Bakkerse versie voor 'Echydna', een zeer zeldzaam eierleggend zoogdier dat een kruising lijkt tussen een egel en een miereneter. Daarna op naar een camping, midden in de wildernis. Letterlijk! Geen GSM, geen internet, zelfs geen radiobereik. Maar wel koala's, wallabie's, papegaaien (met veel lawaai!), grote kangoeroe's, zwarte zwanen, een possum. Allez, niet te schatten!! We zijn hier dan maar twee nachten blijven slapen.
Dinsdag zijn we naar Flinders Chase National Park in het westen van het eiland geweest. Een mooie hike langs 'Snake Lagoon' naar de kust gemaakt. Daarna naar Cap du Couedic ( er zijn hier verschillende Franse ontdekkingsreizigers voorbij gekomen,..) waar we 'Newzealand Fur Seals', echte zeehonden, gezien hebben. Wist je dat een zeeleeuw afstamt van een hondachtige, en een zeehond van een otterachtige? Wij ook niet. Ook op de kaap een stevige wandeling gemaakt. Laatste voorraden opgepeuzeld, slapen, en dan richting Adelaide.
Woensdagmiddag met pijn in het hart afscheid genomen van onze camper, die ons 1701 km trouwe dienst bewezen heeft. Een aanrader! Voldoende comfort, niet te groot, en toch kan je een tweetal dagen je plan trekken.
En nu zijn we bij Gabsi en Wilco. Warm ontvangen, goed gesoigneerd. Gisteranvond al een stevige 'Barbie'. Nice!!
Straks gaan we richting centrum. Hmmmm, een noedelsoepje slurpen op Gouger Street. En daarna misschien wel een noedelsoepje slurpen om het af te leren.
Het is nu half negen 's ochtends en heerlijk zonnig in Robe, een leuk havenstadje,ik heb er net een fikse strandwandeling opzitten, en heb zojuist de campingcomputer geconfisqueerd om onze blog up to date te houden.
Gistermorgen zijn we dus uit Port Fairy in noordelijke richting vertrokken (natuurlijk voor dag en dauw,want Johan zijn slaapklok staat nog op Centraal Europese Tijd, hoewel dat vandaag al veel beter gaat, het was vanmorgen zelfs 7 uur vooraleer ik wakker was!!!) Eerst richting Cape Bridgewater, vlak bij Portland waar we 'the petrified forest' en 'the blowholes' bewonderd hebben, twee geologische kunstwerken die de oceaan in de rotsen gemaakt heeft. (foto's volgen nog). Dan verder door naar Mount Gambier, een provinciestadje waar we een snelle hap genomen hebben,om dan de doorsteek naar SA te maken. Pataten en ajounen in de vuilbak gegooid, voor de Fruit Fly Barrier,en dan een lange, lange rit. Magnifieke landschappen, kilometerslange dennenbossen,heel veel dode roo's, 1 dode wombat, en dan kilometers lange prairie met alle soorten vee.
Aankomst hier in Robe, waar we een 'big gathering' hadden met Gabsi en Wilco, die zo maar eventjes 5 uur hierheen gereden hebben. Natuurlijk goed gaan tafelen, in de New Caledonian Inn, ( geloof mij maar, Australie is het culinaire Walhalla!), en als het even meevalt gaan we dadelijk met z'n vieren de benen weer onder tafel schuiven voor een goed ontbijt.
Vanmiddag vertrekken we naar Victor Harbour, om dan maandag de oversteek naar Kangaroo Island te maken. We gaan zo gauw het kan foto's uploaden, maar 'wireless' is hier toch niet zo simpel. No worries, mate!
Gisteren waren we GSM en internetloos tussen eucalyptusbomen en koala's, maar vandaag een update vanuit een trendy turks restaurant met internet in Port Fairy.
Gisterenochtend al om kwart voor zes opgestaan, want als je zo vroeg gaat slapen ben je natuurlijk ook al heel vroeg weer wakker. Lang leve de Jet Lag. Gelukkig was erom half zeven al ontbijt te krijgen en dat hebben we ook goed laten smaken. Daarna de camper opgehaald en om negen uur waren we op pad. Na een stuk snelweg naar Geelong (in de regen en voor het eerst links rijdend!), hebben we het eerste stuk van de Great Ocean Road gevolgd. Heel mooi en indrukwekkend, als je bedenkt dat 3000 jonge mannen hier twaalf jaar aan gewerkt hebben als een eerbetoon aan hun gesneuvelde kameraden uit de eerste wereldoorlog. Speciaal voor Wendy : bells beach is heel mooi en de schelpjes zijn mee. 's Middags zijn we gestopt in Torquay gestopt en hebben daar lekker gegeten. Johan eindelijk zijn Laksa soep.... We zouden doorrijden naar Apollo Bay maar toen Anouk hoorde dat je in Bimbi park onder de koala's kon slapen was de beslissing snel gevallen. We zijn helemaal doorgereden naar Cape Otway, hebben tegen schemer een ' very close encounter' gehad met een kangoeroe en even later hing er een koala boven de weg, smakelijk te eten.. Foto's volgen nog
We zijn weer vrij snel gaan slapen. Johan in ieder geval, ik heb nog heel lang wakker gelegen ( brommende ijskast, regen op dak, allerlei beestenboel buiten, ...)
Om vandaag weer als 2 stresskonijnen om zes uur op te staan, te ontbijten en om half acht de eerste bushwalk te ondernemen. Fantastisch!! De Otway Ranges zijn een van de laatste subtropische regenwoudgebieden op deze wereld. En er wonen nog veel koala's !!!! Toen weer op pad, deel 2 van de great ocean road begon met 50 km bochtenwerk door het regenwoud. Gelukkig waren ze op een gegeven moment aan de weg aan het werken, anders hadden we geen mens gezien... Plots zie je het landschap veranderen en veranderen de eucalyptusbomen in weilanden vol koeien en schapen, kilometers ver.
De twelve apostels waren heel indrukwekkend, maar eigelijk is heel de kustlijn onbeschrijflijk mooi. We zijn rond twee uur aangekomen in Port Fairy en hebben de rest van de middag het stadje verkend. Op Griffiths Island hebben we kennis gemaakt met lokale bewoners, de dwerg moeras wallabies. ( dwarf swamp wallaby) So cute! En toen zijn we in drie minuten tijd doornat geregend. Nu gaan we nog de foto's uploaden en dan een hapje eten.
Morgen trekken we naar Robe, waar we een camping gevonden hebben met draadloos internet en ons uiterste best gaan doen om te skypen enz.
Net nog even snel de keuken gedweild en dat moet nu drogen. Dus zal ik ook eens een bijdrage gaan leveren aan de site.. Gisteren was een heel moelijke dag, Ra wegbrengen voor zo lang. Wel fijn om iedereen nog even te zien! Pa en ma, Barbara ,Viktor en Stella.
Vanochtend nog snel de laatste acties; laatste mail naar het werk over iets wat ik nog was vergeten, opnieuw met de koffers aan de slag, ontbijt bij pa en ma Dreesen en nu wachten tot de chauffeur arriveert. En dan duurt een uur lang.
En ter info voor alle twijfelaars... Dag drie zonder sigaretten is half om en het gaat goed. Zaterdag vond Johan nog dat ik af en toe raar deed, maar dat heb ik hem nu niet meer horen zeggen. Dag 4 en 5 gaan vanzelf (op een vliegtuig) en dan heb ik, volgens de experts, het ergste om. Dit wou ik ook nog even delen met ....
Ik ga julllie missen, twee maand lijkt zo lang. Maar ook dat komt wel goed. heel veel lieve groetjes. Anouk
Binnen een uur staat onze chauffeur hier om ons naar zaventem te brengen. Nog een heel uur!!!!! De koffers zijn nog maar eens gewogen en nog wat herschikt, alles is opgeruimd, leeggemaakt, geregeld, afgesloten,...Dus nog snel een blogske voordat we het web achterlaten, en aan onze queeste beginnen. Iedereen alvast bedankt voor de reacties en berichtjes, het was vanmorgen heel bijzonder om zo vaak een piep op onze GSM te krijgen. We gaan ons uiterste best doen ons te amuseren!
Volgende week maandag rond deze tijd staan we normaal in Frankfurt, in blijde (!?) verwachting van een vlucht van 12 uur!! Dit weekend heb ik zo nu en dan met de gasten op de afdeling naar een film gekeken. Die begon met een heel realistische vliegtuigcrash. Thanks guys!!!
De spanning stijgt nu echt. Anouk heeft het weekend doorgebracht met valiezen maken, valiezen wegen, opruimen, en, zéééér ongebruikelijk voor mijn echtgenote, zenuwachtig worden!! Ikzelf ben lijstjes aan het maken van wat we nog moeten doen en zeker niet mogen vergeten. Telkens als ik achter een puntje OK gezet heb, vind ik weer drie nieuwe dingen om ZEKER NIET TE VERGETEN. Het gebrek aan echte vakantie in de voorbije maanden laat zich nu stilaan voelen (misschien had ik toch beter nog snel een weekendje Frankrijk geregeld). We lijken allebei wel te denken dat 'er nog zoveel geregeld moet worden op het werk'. Gelukkig trekken we nu naar een land waar men 'werkt om te leven'. De Australier is de meest fervente vakantieganger ter wereld! ' No worries,Mate!'
't Is vreemd. Enerzijds verlang je steeds meer naar avontuur, spanning en nieuwe dingen, anderzijds is het toch moeilijk te bevatten dat je zo maar even zowat alles dat je bekend is gaat achterlaten. Iedere dag is nu een beetje afscheid nemen, 'werk je deze week nog?' 'Ik gun het jullie van harte, maar ga je wel missen', 'Jullie komen toch nog langs voor jullie vertrekken?' Tof om te weten dat je gemist gaat worden,niet?
De valiezen zijn gewogen, en geven goede vooruitzichten. E r is meer dan voldoende plaats voor de bestelde kangoeroe's, koala's, 4X blikjes, red back spiders, krokodillen, en al het andere op jullie verlanglijstje. We gaan zeker ons best doen!!
Zullen we dan maar met de reisplanning starten? ( je kan op de kaart rechts boven volgen )
We vertrekken 28/04/08 in Brussel, om 'smorgens vroeg in Melbourne te landen. Daar bezoeken we chinatowm,blijven een nachtje slapen ( jetlag, 'zeggen ze'), en gaan dan onze camper ophalen. Het geplande traject gaat per 'Great Ocean Road', http://www.greatoceanrd.org.au/Highlights.aspx langs Apollo Bay en Port Fairy naar het natuurreservaat 'The Coorong', om aan te komen op Kangaroo Island waar we, rara, kangoeroe's , wallabi's, zeeleeuwen, en ... gaan zien.
En dan richting Adelaide, waar we 07/05/08 aankomen bij onze zus en schoonbroer Gabsi en Wilco. Camper inleveren, en dan laten we ons gidsen door de 'Locals'..Chinatown!!!! Here we are !!
17 mei vliegen we dan samen naar Alice springs, waar we starten voor een vierdaagse safari doorheen Red Centre. Hiervoor lenen we een toyota jeepje, en passeren Glen Helen, Kings Canyon en Uluru (die grote rode steen). Aan Uluru laten we wat er nog overblijft van onze jeep achter, zetten Gabsi en Wilco op 'The Ghan' richting Adelaide, en vliegen zelf naar Cairns, hoofdstad van 'The Great Barrier Reef'.
Vanaf 22/05/08 lenen we bij Meneer Apollo een camper en trekken via de oostkust naar Brisbane. We passeren The Tablelands, Mission beach, Townsville, Airlie Beach, McKay, Fraser Island, om te eindigen in Brisbane. Hier en daar duiken, zwemmen, snorkelen, BBQ'en, liggen, roo's kijken, seafood, ...... ..........
En dan, alweer vliegen!! Naar Adelaide, back to the locals! Yep, Gabsi and Wilco! Effe uitblazen, Wilco overtuigen om toch aan de oostkust te gaan wonen, een strandkraam met 'echte hollandse broodjes kroket' te starten, een extra kamer aan te bouwen voor zus en schoonbroer....
En natuurlijk effe naar Chinatown! Snel nog walvissen kijken aan Coffin's Bay, daarna een oestertje opslurpen, misschien wel met 'the great white' duiken,.....En dan, helaas,
Afscheid nemen, en 21 juni richting Singapore, dan naar Frankurt. 22 juni zijn we terug. Hmpf.
Op 28 april 2008 vertrekken wij, Anouk en Johan, voor een vakantie van acht weken naar 'down under'. Anouk en ik hebben veel nagedacht over een gemakkelijke en efficiente manier om contact met het thuisfront te houden, en tegelijk een soort reisverslag te kunnen maken. deze blog is het resultaat.
Vanaf nu gaan wij, wanneer mogelijk en in functie van de beschikbaarheid van het wwweb, proberen regelmatig verslag van onze avonturen uit te brengen.
Bedoeling is er een ontspannen gebeuren van te maken waarbij we jullie op de hoogte houden van het verloop van de reis en, ervaringen, anecdotes, foto's, en zoveel verder willen delen.
We hopen ook via deze blog contact met jullie te kunnen houden. Alle vragen zijn welkom, en zullen beantwoord worden. Je kan ons altijd mailen via de blog. Hopelijk beleven jullie wat plezier aan onze verhalen, en zijn ze een inspiratie om zelf ook, en zo vaak mogelijk, op avontuur te gaan.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
 "Wink"){kind=icon}
