een hilarische babyshower + een avondje uit op maandag
Hallo allemaal, begin oktober al, de tijd vliegt. Woensdag, 3oktober, de verjaardag van mijn vriendinneke Stien hadden we een test om naar de unief te mogen gaan. Je geraakt hier dus niet zomaar binnen, je moet hoog scoren om aan bepaalde universiteiten binnen te geraken. In ieder geval ik heb die test dus gedaan en ik denk niet dat ik zal toegelaten worden om eerlijk te zeggen. Ik kreeg stukken literatuur in het spaans en ik moet zeggen dat dat toch nog wel een beetje boven mijn stand is. De school was wel vroeger gedaan, dus dat was een meevaller. Ik de hele namiddag speciale, symbolische dingen gedaan om toch een beetje de verjaardag te kunnen vieren van Stien. Vrijdag wou ik uitgaan met iemand van Rotary maar dat ging dan op het laatste moment niet door, was ik even teleurgesteld. Dan zaterdag was ik uitgenodigd bij Christi thuis, zij is een begeleider van Rotary. Ze is niet mijn begeleider maar ze is verzot op de belgische jongeren en om eerlijk te zijn ... wie niet?? ;) Ik dus naar daar op mijn eentje. Na ik uit de metro kwam moest ik een taxi zien te vinden die mij naar een plaats moest brengen die El Olmo heet. Geen flauw idee waar ik naar op weg was in die taxi gestapt. Maar die taxi die pikte ondertussen steeds nieuwe mensen op en na een halfuur vroeg ik van: ja, zijn we er bijna? En die man was gewoon volledig vergeten dat ik in El Olmo moest zijn. Wij helemaal terug en hij was er weer bijna voorbij gereden als ik het hem niet nog eens had gevraagd. Ik kwam dus weer rijkelijk te laat aan, maar dat is hier nogal de gewoonte dus daar lag ik niet wakker van. Gegeten met het gezinnetje van Christi. Ze heeft 3 kinderen, 2 jongen en 1 meisje, allemaal aan de universiteit en heel plezante mensen. Na het eten was het plan om met Christi en haar dochter, Shalom, naar een shoppingscenter te gaan en wat rond te kuieren en daarna had Christi een babyshower en het was geen enkel probleem dat ik meeging, meer nog, ze wou perse dat ik meeging. Na het shoppingscenter is er niet van gekomen want we zijn wat blijven plakken tussen de koekjes en de taart in. Rechtstreeks naar de babyshower dus. Dat was eigenlijk wel heel plezant. Bende vrouwen bij elkaar met een teveel aan alcohol. En tegen 11u kwam de moeder van de gelukkige mama-in-spe aan met heeldere zakken vol met goedkope, maar wel mooie kleren. En vrouwen kennende, we hebben ons daar letterlijk opgestord. En ik kon mij weer niet inhouden en heb maar liefst 4dingen gekocht. Was wel goedkoop dus ik heb weeral een koopje gedaan. Ondertussen was het te laat om nog helemaal naar huis te gaan dus ben ik maar bij Christi blijven slapen. Zondagmorgen ben ik dan naar huis gegaan, voor de eerste keer alleen een bus genomen. Alleen de bussen hier zijn niet zoals die van thuis. In het bushokje staan geen uren wanneer de bus komt en ook absoluut geen haltes dus je hebt geen flauw idee wanneer de bus komt en waar die bus naartoe rijdt. Ik maar op goed geluk in de bus gestapt en gevraagd of we een metrostation passeerden. Gelukkig van wel dus ik ben goed thuisgekomen. Zondagavond kwam Liliam, mijn begeleider, mij ophalen om terug naar het huis van Christi te gaan. Alle uitwisselingsstudenten van mijn club, peñalolen, 8 in totaal waren er allemaal zodat we ons zakgeld voor de maand oktober konden ontvangen en om even duidelijk te maken dat we geen geheimen voor onze ouders mochten hebben. Met andere woorden, we moesten aan onze ouders zeggen dat als we iets gedronken hadden, als we gerookt hadden of als we weed hadden gerookt. Geen geheimen dus. Mijn ouders weten van dit alles en maken daar absoluut geen problemen over dus ik heb veel geluk. Voordeel nu wel is dat ik iedereen van bij mij in de buurt ken, dus de eerste stap naar veel feesjes met rotaryvolk is gezet. Yes! Maandag had ik echt geen zin om naar school te gaan want ik had heel slecht geslapen. En dan 's middags krijg ik een berichtje van Ben, uitwisselingsstudent van Australië, om te vragen of ik iets aan het doen was. Niet dus, want ik zat gewoon thuis. Wij afgesproken in Plaza Vespuschio, om naar de cinema te gaan. Maar we moesten nogal lang wachten todat de film begon, dus wij maar op cafe gegaan en een pitcher besteld. Een grote karaf bier, best wel lekker. En het was een verademing tegenover de Chilenen die na 2 pintjes al niet meer kunnen om nog eens op het gemakske een pintje te drinken. Daarna naar de film gegaan, die jammer genoeg niet in het engels was maar gedupt in het spaans, jammer. Na de film dan maar terug op cafe gegaan en uiteindelijk was ik om half10 thuis. Dat was de beste maandag die ik tot nu toe heb gehad. Hoop dat alles goed gaat thuis, veel groeten van hier! Anne-Sophie
Hallooootjes!! Kunnen jullie het geloven?? Ik ben hier een maand. Jaja, vandaag officieel 1 maand. Goed, de afgelopen week is nogal druk geweest. Zoals ik gezegd had de vorige keer zijn we zaterdag naar de sneeuw getrokken. En het was heel plezaaaaaant. Het materiaal hier is wel nog van de jaren stillekes. En de liften zijn trager dan de berg oplopen, maar voor de rest was het allemaal heel plezant. Ik wou natuurlijk weer te stoer doen op de piste en ben dan ook schandalig hard gevallen. Voor de rest geen spectaculaire dingen om te vertellen over de sneeuw. Wat wel bizar was deze week is dat het vakantie was, en voor wat? Voor de nationale feestag! 18 september vieren ze in Chili de onafhankelijkheid van Spanje en ik moet zeggen dat is hier nogal belangrijk. Vanaf de 16e is het feest tot de 19e. En dus dan de zondag, 16 september, zijn we gaan rondrijden. Een beetje van het land rond Santiago. Van de moment dat we Santiago uit zijn, daalt de kwaliteit van alles direct. Buiten de stad zijn ze echt arm. En dan 's avons zijn we naar de ouders van Juan, de papa, gegaan met de andere broers en zussen van Juan om te BBQen en Piscosour te drinken en de nationale dans te dansen, Quecka. Ja, dat doen ze hier dus met de nationale feestdag: eten, drinken en Quecka dansen. Best wel indrukwekkend, moet ik zeggen. Dan maandag zijn we naar de zee en het strand gegaan. Kei mooi! Ja, de eerste keer dat ik de Stille Oceaan zag. Indrukwekkend. Dinsdag hebben we iets heel typisch gedaan. We zijn naar una fonda gegaan. Dit is een plek waar ze alle nationale spellekes spelen, eten en drinken verkopen, dansen. Het heeft wat weg van onze kermissen gemengd met een beetje Amerikaanse plattelandsgebeuren. Best wel leuk, plezant dat het tegelijk met Beerse kermis was. Ik voelde mij bijna thuis. Enkel de martini's ontbraken nog. Dan dinsdag, de 18e, de hoogdag van het hele gebeuren zijn we wederom naar una fonda gegaan. Deze was in Santiago zelf, de andere in een dorpje. En ik heb rodeo gezien, met het kalf enal. Niet zo spectaculair als ik verwacht had. Ook nog een paardenshow die nogal saai was. Dan 's avonds zijn we naar een restaurant met dansshow geweest. Een hele avond Quecka en Chileense muziek. En dan tegen het einde van de avond het volkslied ... En iedereen kent dat!! Stond ik daar ffkes voor aap toen ze mij vroegen wat onze nationale dans was. Ja, ik kon dus niets zeggen. Was wel heel gezellig. Dan donderdag en vrijdag waren rustig. Kon de rust wel gebruiken, ik was nogal moe, 4 dagen feest enzo. Vrijda ben ik samen met Elena wat gaan rondhangen en er was niet echt veel te doen. En ik heb mijn eerste ziekte opgelopen. Mijn hand is 2keer zijn normale vorm. Ik weet niet hoe het komt en ik weet ni wat ik eraan moet doen. De moeder heeft mij een zalfke gegeven maar ik denk dat het het erger heeft gemaakt. Ik hoop dat de volgende maand even goed zal zijn! Joewkes!!!
Der zijn al mensen die gevraagd hebben voor foto's en op deze site foto's oploaden is nogal ingewikkeld. Maar ik heb ne space waarda ge kunt gaan zien. http://maeluna.spaces.live.com en dan doorklikken naar foto's chauu
halloookes, kzal ffkes wa vertellen over de eerste rotaryvergadering. We zijn 's morgens, zaterdag 8augustus, vertrokken me een bus vanuit Santaigo naar Rancagua want daar wast te doen. Der was iemand uit de limburg bij mij want die was vorig jaar gastgezin voor een chileense en die kwam die nu bezoeken. En toeval wil natuurlijk da haar ouders die van mij kennen. Ze had dus mijn nr en zo zate we dus same op de bus. Was ik ff blij want ik kende natuurlijk niemand. Nu ong een uur kwame we aan in het gebouw van rotary. En echt ni te doen! Bijna allemaal Amerikanen en Duisters. Van alle uitwisselingsstudente, 49, ware der maar 9 niet van Amerika of Duitsland. Wie weet ga ik nog Duits kunne voor ik trugh kom! haha!! Ook alle Chilenen die het vorige jaar op uitwisseling zaten ware er ook allemaal. Toffe bende en 2 die in België hadde gezete. 1 in Vlaanderen en den andere in Wallonië. Tijdens het ete kwame der allemaal muzikante en dansers in de traditionele kledij van Chili danse en spele. Heel plezant en heel mooi. En toen het ete gedaan was, begon er muziek te draaien en ik moet zegge wa ik toen zag was wel bizar. Als er bij ons muziek opsta, springt ni iedereen vant tafel om te beginnen dansen. Awel hier wel en ik wist ni wa mij overkwam. Ook alle informatie over de reizen gekregen en ik moet zegge: tis de moeite!! Nu deze week was weer dolle pret. Disndag ni naart school gegaan want der was iets int centrum te doen rond Pinochet. Ma da moetk zegge is nogal een rare situatie. Ge zout denken Pinochet, ne crimineel, ma hier vinden ze da dus ni. Of toch sommigen .. Die bezien Pinochet zowa als nen held. Heeeeel bizar. En gisteren, donderdag was der iets te doen op mijn school. Alle klassen moesten een traditionele dans voorbereiden van een land in Zuid-Amerika. Voor de lessen LO en dan konden de ouders daar allemaal naar komen kijken en da was donderdag, gisteren. Kmoet zegge twas de moeite, al de meisjes helemaal opgemaakt en alle jongens me schoon pakskes aan. Jaja, da ziek ze in België nog ni doen. En morgen ga ik snowboarden!! hiphoi!! en dan ist vakantie :) voor een weekje. En ik ga me mijn ouders hier zowat de buurt verkennen, de mooie plekjes in de buurt van Santiago. Da wil dus zeggen alles op een afstand van 4 à 5u rijden. 'In de buurt' zeggen ze dan. Ik laat weten hoe alles is gegaan Veel liefs aan het thuisfront Chauu Anne-Sophie
Hallo allemaal, man man man man hier zijn ze dus gewoon goed zot! Op school heerst gewoon totale anarchie. Ik ben dus vandaag voor de eerste keer naar school gegaan en ik moet zeggen: als de school bij ons zo was, ging ik graag naar school. Ge kunt naar u mp3 luisteren zonder dat die leraar er iets van zegt. Ge kunt gewoon rechtstaan en met iemand aan het andere einde van de klas gaan babbelen. Ge kunt roepen, lachen, babbelen, rondlopen, u tanden gaan poetsen, ... Echt gewoon totale anarchie en die leraren trekken zich daar dus niets van aan. En de laatste 2u van de dag hadden we gewoon vrij want de leraar was er niet. En ge moet ni denken dat wij studie hadden ofzo. Nee nee, ga maar in de zon liggen of wat rondhangen ... GEEN PROBLEEM Ik denk dat ik hier ga blijven!! Veel groeten daar in het verre Belgica Anne-Sophie
Hello thuisfront, de eerste dagen hier zijn vermoeiend Gistere zijn we naar de policia international gegaan om mijn chileense identiteitskaart aan te vrage we hebbe 2u in de wachtzaal moete zitte waar ze blijkbaar nog niet gehoord hadde van verwarming met andere woorde, het was ijskoud. ben dus ondertusse ook al wel een beetje verkoude ... En gistere avond ben ik met de familie van Juan, de papa, gaan ete wat een hilarische bende. Elk van de broers en zussen van Juan hebbe mij uitgenodigd om bij hun te kome logere Ik heb ook mijn school gezien en het is een kleine school. helaas ik die dacht dat ik van het college af was, ik word gewoon opnieuw in een college gestoke! ach ja, we zulle wel zien hoe het loopt. Maandag is mijn eerste dag op schoolm, in uniform. Joy! Hoop dat alles goed gaat met jullie Chauu Anne-Sophie
Hej allemaal, ik ben goed aangekome in Chili, Santiago. Mijn vader, Juan, en zijn broer, samen met mijn counselor van de rotary stonden mij op te wachte aan de luchthave en later kwam mijn moeder, Jimena, daar ook nog aan. Juan en zijn broer moesten terug gaan werke dus ging ik same met Jimena de moeder van Jimena ophale en zijn we naar huis gerede. Daar heb ik dus mijn broer lere kenne, Andres, die 15 is en toch wel een beetje verlege Wat ik te verder nog te zegge heb ... het is hier anders dan ik had verwacht armer enzo, Santiago is de hoofdstad maar het ziet er armoederiger uit dan Turnhout. Enfin, alles ok dus hier aan het andere einde van de wereld! groeten, Anne-Sophie
Hallo allemaal, ik heb dus een blogske gemaakt zodat jullie mijn avonturen kunnen lezen die ik allemaal ga mee maken. Ik moet ze er natuurlijk wel eerst opzetten Voor diegene die het nog niet weten, ik vertrek de 22 augustus 's avonds. Ik zal ook regelmatig proberen foto's toe te voegen. Greeeetz Anne-Sophie
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
 "Smile"){kind=icon}
