Ik ben Annelies Delmotte, 3de jaarstudent kleuteronderwijs. Voor de keuzemodule 'alles is muzische' moeten wij een blog bij houden. Deze blog zal dus een "muzisch tintje" krijgen.
Op vrijdag 15 maart heb ik samen met de klas en de vakleerkracht muziek een bezoek gebracht aan het muziekinstrumentenmuseum (mim). Het museum is een prachtig gerestaureerd complex midden in Brussel. In het museum staan de 1200 interessantste en meeste sprekende muziekinstrumenten opgesteld in 4 tentoonstellingszalen. Daarnaast heeft het mim ook een concertzaal, een ruimte voor workshops, een museumwinkel, een bibliotheek en helemaal bovenaan een restaurant met terras, waar een adembenemende uitzicht over de hoofdstad te zien is.
In het museum zijn er activiteiten voor iedereen. Zo kan je er bijvoorbeeld met een klas vol kleuters naartoe gaan. Er zijn gidsen in het museum aanwezig die kleuters begeleiden tijdens hun rondleiding in het museum. Voor kinderen vanaf de 2de kleuterklas is er een museumpop die de kinderen de weg door het museum wijst. Deze pop laat hen kennis maken met enkele instrumenten. De kinderen van de 3de kleuterklas ontdekken de wereld van muziekinstrumenten via verhalen, muzikale spelletjes en luisterfragmenten.
Het bezoek aan het muziekinstrumentenmuseum was een zeer leuke belevenis. Het is zeker en vast een aanrader om eens gezien te hebben!
Op woensdag 13 februari 2013 ben ik tijdens het krokus festival in het cultuurcentrum te Hasselt naar de voorstelling : het bijzondere leven van Jessy en Tristan gaan kijken. Dit is een familie voorstelling voor kinderen vanaf 8 jaar.
De voorstelling was voor een beperkt publiek. Voor de start van de voorstelling moesten we plaats nemen in het decor. Een knusse houten hut, zo één waar ieder kind wel van droomt er één te hebben. Het decor was dus zeer mooi en leuk. Wat ik niet zo leuk vond was dat het publiek nog al op elkaar gedrukt moesten zitten, wat dus niet echt comfortabel was.
In de houten hut wachtte Jessy ons op. Hij is de ene helft van 'de eeneiige tweeling van de Vlierstraat'. Hij en zijn broer Tristan verschillen slechts op één punt. Tristan houdt van honden, tewijl Jessy doodsbang is voor de trouwe viervoeters.
De voorstelling was een ontroerende monoloog, waarin één van de eeneiige tweeling worstelt met een groot geheim.
"Wat is het moeilijk om eerlijk te zijn, tenminste eerlijk tegen jezelf, en soms weet ik niet eens meer wat eerlijk is, als eeneiige tweeling ben je het altijd en heb je geen geheimen voor elkaar, nooit, nooit, maar nu is er een geheim aan het groeien, wat als een klein onschuldig geheimpje begonnen is."
Terwijl Jessy zijn verhaal aan het vertellen was betrok hij het publiek er in mee, zo maakte hij duidelijk wat het is om een eeneiige tweeling te zijn en hoe het is om geen geheimen voor elkaar te hebben: - Hebben jullie hetzelfde gevoel voor humor? - Hebben jullie tegelijk honger? - Hebben jullie tegelijk dorst? - Worden jullie verliefd op hetzelfde meisje?
Het was een interessante voorstelling over het leven als een eeneiige tweeling, waarin het soms moeilijk is om geheimen van elkaar verborgen te houden. Deze voorstelling is geschikt om samen met je familie te gaan kijken, vandaar dat het ook een 'familie voorstelling' is. Deze voorstelling vind ik minder geschikt om samen met een school/ klas te gaan kijken. Dit omdat ze hier ten eerste kiezen voor een beperkt publiek en ten tweede omdat ik weinig mogelijkheden zie om er een verwerkingsopdracht aan te koppelen.
In bijlage de videoclip van Thierry De Mey - Table Music Thierry de Mey is filmregisseur, componiste en slagwerker.
Musique de Tables, is een compositie voor drie paar handen op drie tafels, onderzoekt de relatie tussen muziek en beweging. Met deze compostie 'tast' De Mey als het ware de grenzen af tussen muziek en de beweging die deze muziek produceert en hoorbaar maakt.
In bijlage de videoclip Axis of Awesome - 4 chords. Dat Beyoncé plagiaat pleegde met de dansbewegingen in haar videoclip 'Countdown' is algemeen geweten. Maar hoe zit het met plagiaat in de muziekwereld?
Vergelijking minimal - dance met de les van 19 december 2012
In de les van 19 december 2012 hebben we een soort gelijke opdracht als minimal - dance gedaan. We zijn begonnen met ons voor te stellen alsof we in een fabriek werkten, we hebben bewegingen en handelingen gezocht die er zoal in een fabriek gebruikt worden. Vervolgens hebben we deze bewegingen aan elkaar geplakt en deze telkens herhaald zo werd het één mooi geheel. Iedereen kwam tot zijn eigen zelfgemaakte choreografie. Daarna hebben we ons in groepen verdeeld en al onze dansjes samengevoegd tot één geheel. Het resultaat mag er zijn!
In bijlage vind je de link naar de videoclip Beyonce"Countdown" vs Anne Theresa De Keersmaeker. In deze clip van Beyoncé zitten enkele straffe dansscènes, maar er zijn enkele passages die wel heel erg lijken op het werk van Anne Teresa De Keesmaeker's dansgezelschap Rosas. Op de vraag in welke maten kan je iets overnemen is het antwoord: dit is plagiaat! Je kan wel dingen overnemen maar hier zijn niet alleen de dansbewegingen identiek, ook de kostuums en de setting
In bijlage vind je de link naar de videoclip Rosas danst Rosas. Deze choreografie bestaat uit simpele basisbewegingen die telkens herhaald worden. Dit soort van dans noemt men minimal - dance, waarbij gebaren uit het dagelijkse leven, in een ritme geuit worden. Deze vier danseressen trekken onder andere hun T-shirt recht, ballen hun vuisten en strijken snel door hun haar.
In bijlage de videoclip van Steve Reich - Clapping music Stephen (Steve) Reich is een amerikaanse componist. Hij behoort tot de richting van de minimal music. De vraag bij dit videofragment is hoe muzikaal kan dans zijn? Ik denk dat bij dit soort muziek wel minimal dans past, vermits Anne Teresa De Keersmaeker een dansvoorstelling (met minimal dance) op de muziek van Steve Reich heeft gemaakt.
In bijlage vind je de link naar de videoclip Sidi Larbi - Sutra Sutra is een dansproductie uit 2008 die de Belgische - Marokkaanse topchoreograaf Sidi Larbi samen met 17 Shaolin - monniken maakte. Hun traditionele kungfu openbaart zich in Sutra aan de wereld. Een 'sutra ' is een verzameling leefregels van de Boeddha.
Op de vraag of je een danser moet zijn om dit dansstuk te kunnen meespelen heb ik niet echt een antwoord. Deze dans is gebaseerd op kungfu iets waar deze monniken jaren op hebben moeten oefenen. Sidi Larbi heeft er dan toevallig een dansstuk over gemaakt, maar de techniek van kungfu is hier belangrijk en die blijft dezelfde of het nu op het podium om ernaast is. Ik denk dat deze techniek niet iets is wat je een 'gewone' danser zomaar kan aanleren.
Annelies Delmotte 
