Iedereen heeft waarschijnlijk al gehoord van een Wingman. Een vriend die je binnenloodst bij een groepje waarvan je een persoon ziet zitten. Sinds kort heb ik dat ook, maar dan een vrouwelijke versie hiervan. Dus noem ik haar mijn Wingwoman. Sinds een goede 2jaar is zij mijn vaste Wingwoman. Elke keer als ik met haar wegga, ontmoeten we gegarandeerd jongens. Vaak eindigen die ontmoetingen dan positief voor mij, aangezien zij steeds een vriendje heeft.
Het begon allemaal in Barcelona. Daar leerden we twee jongens kennen uit Israël. Ze waren uiterst koddig te noemen. Dor had al een vriendin en werd dus die avond aan mijn Wingwoman gekoppeld die ook bezet was. Zodat ik terecht kwam bij Tarim. Een mooie grote jongen met donker haar, donkere huid en een prachtige glimlach. Kortom helemaal mijn type! Het werd een leuke nacht in een club, waar we veel dronken, er werd wel wat gefoefeld. Ergens tijdens de nacht ben ik ook terechtgekomen in de toiletten, ohja met weinig kleren aan. Toen Dor buiten moest omdat hij zijn drank niet meer kon binnenhouden, keerden mijn Wingwoman en ik terug naar ons hotel. Tarim beloofde mij om de dag nadien te ontmoeten aan de Dunkin' Donuts op de Ramblas.
Het werd een heel korte nacht. Rond 10 voor 1 liepen we langs de Dunkin' Donuts en was er niemand te bespeuren. De moed zonk me in de schoenen. Toen we om 13u stipt opnieuw langs de Dunkin' Donuts liepen, zagen we een grote figuur met een lange zwarte mantel staan. My heart skipped a beat. Hij stond er echt! Mijn Wingwoman besloot om even te gaan shoppen, zodat ik met hem een uurtje alleen kon zijn. Hoe fantastisch is ze niet! Het werd een uiterst romantisch uurtje, die veel te vlug voorbij was. We moesten ons haasten om ons vliegtuig te halen. Het werd dus een kort afscheid met de woorden: 'Goodbey'. En dat was het eerste avontuur met mijn Wingwoman.
Nadien volgde nog Hasselt, Parijs, Gentse feesten en als laatste een gewoon avondje uit in Gent. Eigenaardig is dat we telkens buitenlanders ontmoeten. Nuja, een rasechte Hasselaar is ook een beetje een buitenlander. In Parijs was het iemand van Tunesïe, op de Gentse feesten waren het Nederlanders en dit weekend in Gent waren het opnieuw twee Hollanders. Hip hoi voor de Hollanders!
