Om 8 u vertrokken met lichte regen. La pluie du matin n' arrête pas le pélerin! Vaarwel Oloron, Adieu GR 78 naar Lourdes, Bonjour GR 653, Voie d 'Arles. Vandaag richten we onze schreden naar het zuiden. Al een eerste gele pijl onder het wit-rode streepje.
Weer het bos in. Modderige stukken. Gelukkig liggen er grote takken in het slijk. Evenwicht is niet mijn sterkste kant. De stokken doen goed hun werk.
Koffie en kruidenthee in Eysus om te schuilen. Met het koor hebben we onlangs het "Credo in unum deum" geleerd van de Italiaan Mite Balduzzi. Een meeslepende, dragende melodie. Ik neurie de melodie wel te snel om ze aan te passen aan het stapritme, maar bergop lijkt het tempo behoorlijk te kloppen en zelfs in de afdaling naar Lurbe gaat het langzaam. Er liggen veel stenen op het pad. In Saint-Christau feest van het water! Het regent gestadig ondertussen, links van ons stroomt de Gave d' Aspe, rechts stillevens van regendruppels als parels op grashalmen en tulpenbomen met glanzende bladeren in de vorm van een tulp.
Picknick in het pittoreske dorpje Escot. Er is een schuilhutje maar het ruikt niet zo fris want erachter is er een Franse WC. Dan maar gepicknickt op de trappen van een privéhuis onder een luifel.
Wordt het lichter aan de horizon? De wolken trekken zichtbaar op over de rotswand voor ons.
We belanden in de vallei van de Aspe. Af en toe is de doorgang nauw, soms verbreedt die zich tot een komvormig dal. We lopen op een stenig pad in het bos schuin tegen de rotswand aan. Bomen op het loodrechte stuk naar de bergrivier beschermen ons tegen een val en tegen hoogtevrees. Toch liever niet struikelen... Bon en Chemin, de stokken bewijzen goede diensten. Af en toe reikt Paul mij een helpende hand. “ Bonsoir” wenst ons een groepje Spanjaarden. Nog wat vroeg: 14.15 u ??? Voor hen de logische vertaling van “ Buenas tardes” .
Net voor Sarrance ontmoeten we enkele scouts met een ezel. Ze zijn daar 2 dagen op overlevingstocht geweest. Bij dit dorpje hoort een legende. Er was hier een miraculeus Mariabeeldje. Een boer liet zijn kudde weiden, maar 1 stier ontsnapte altijd. Hij zwom de rivier over en bleef geknield zitten voor het beeldje. Men wou het verplaatsen , maar het keerde altijd terug naar deze plek. Men bouwde er een kapel. Een benedictijner monnik laat ons het beeldje zien achter het altaar.
Nog 2 keer de Gave d' Aspe overgestoken. Soms loopt het pad dicht tegen het water, soms ook weer op en neer tegen de overhangende rotsen. Om 18 u droog aangekomen in Bedous. Een vrij primitieve gîte. Plaats te over! Forel gegeten op restaurant. Bedous is nog een authentiek plaatsje met een gemeentehuis aan een overdekte markt waar jongeren skaten. Aan het fronton spelen kleine gasten. In de kerk 7 verse bloemenruikers. Geen garages aan de oude huizen, ze staan allemaal op straat geparkeerd.
Morgen klimmen naar de Col du Somport op 1600 m hoogte!