Om 7.30 u vertrokken. 18 °. Bedoeling is te ontbijten met koekjes en een koffie in een bar. Maar op dit uur is er nog niets open in Sangüesa. Dan maar de Aragón over naar Rocaforte, waar ooit de eerste burcht van Sangësa stond. Koekjes met water als ontbijt op het bankje aan de bron. We komen voorbij de opgedroogde “Fuente de San Francisco”. Franciscus van Assisi trok op pelgrimstocht naar Santiago en bouwde hier een kapelletje om zich terug te trekken.
We wandelen tussen de stoppelvelden met rechts  beboste heuvels. Op de top windmolens. De weg van de wind vandaag! 's Morgens draaien ze op halve toeren, na de middag steekt de wind op... We klimmen naar de Alto de Aibar (728 m). De eerste wijngaard van Navarra. Soms zijn korte stukken van het pad met natuursteen geplaveid. Het Europese geld wordt effectief gebruikt ter verfraaiing van de camino. Een nieuw viaduct onder de NA 534 met recente graffiti van 2012. De heuvel over. Het levert een uniek vergezicht op de laagvlakte van de rivier Irati, een zijrivier van de Aragón. Dan op de heuvelflank dalen naar de kloof van Olaz door een pijnboombos. Jonge en oude pijnbomen met een onderbegroeiing van buxus. Bedwelmende harsgeur. De ANWB waarschuwt de stappers voor de stieren van Olaz. Geen stieren gezien, wel over een veerooster, langs een veedrijverspad gewandeld. Hier en daar koeienvlaaien, bellengerinkel van onder de koele schaduw van de bomen... enkele jonge dieren bij een stal.
Druisende windmolens op de groene heuvelruggen steken schitterend af tegen de blauwe hemel, zo ver de einder reikt...
Picknick in Izco. Pepa wacht er op haar vader. Ze heeft gestapt tot de Alto de Aibar en is dan met een wijnboer meegereden tot hier. Van geluk gesproken. Onze watervoorraad aangevuld. 32 °.
Een menu om van te snoepen: links kaardendistels, wat mauve onderaan de bol, stoppelvelden, een werkloze tractor felblauw en oranje geschilderd, windmolens op de top. Rechts: glooiende akkers, grijs, rood, strogele stoppelvelden, groene stroken bos, blauwe bergen. Een pelgrimshand is gauw gevuld...
Een mooi romaans kerkje in Abinzano. Door een gemengd bos naar Monreal met nog een middeleeuwse brug. De albergue heeft een slaapzaal met 26 plaatsen in stapelbedden. Morgen moeten we vroeg vertrekken: ons record om 6 u. Daarom kiezen we voor een casa rural in de Calle Mayor. Een prachtig gerestaureerd huis, heel schappelijk van prijs.

Om 16.15 u aangekomen. Vanuit het venster een roofvogel van dichtbij gezien, een milano? Een hele troep onrustige vogeltjes. Een kwartier nadien begint het te stormen. Onweer. Stortregen. Alweer eens geluk gehad!
Avondmaal in het centro parroquial. Hartelijke pelgrimssfeer aan een lange tafel: sla; dikke soep  van wortels, asperges, erwtjes, bonen en spek; kip en friet en een frisco. De meeste pelgrims stoppen morgen in Puente La Reina. Ze namen een weekje vakantie voor deze camino aragonés.