Uiteindelijk om 9.30 u vertrokken uit de stad. 20 ° om te beginnen. Een vriendelijke politieagent wijst ons de weg  via de Paseo de la Constitución, een soort rambla-achtige avenue voor voetgangers met heel veel bomen en zonder kraampjes. Ons nog bevoorraad in een supermarkt . We moeten de rugzakken vastklikken met een soort systeem zoals bij ons in de zwembaden.
Rechts van ons de brede, vruchtbare vallei van de Aragónrivier. Vanaf vandaag loopt de rivier niet meer naar het zuiden, maar buigt hij af naar het westen.
De GR- afslag naar San Juan de la Peña gemakkelijk gevonden. Hier gele pijlen in overvloed. Dat was gisteren wel even anders. We klimmen zo'n 300 m naar de Monte Guaso over een pad met rode aarde en rotsblokken. Veel stenen. De zolen van de stapschoenen zullen wel flink afslijten. Een weelde aan veldbloemen, ook een blauw-mauve bloem op lange steel met een donkerpurper hart. Vlinderdag vandaag. Veel soorten vlinders fladderen voor ons uit. Boven dalen we weer af naar de Barranco de Atarés ( kloof) te midden van lage buxus, eikjes, steekbrem en kruidige planten. In de diepte zien we geoogste roggevelden, met evenwijdige rijen stro. Een enkele boerderij. Wat een verlatenheid! In Jaca waren er veel pelgrims, hier zien we niemand anders.
In Atarés picknicken we op de Plaza Mayor, een grote naam voor het gezellige pleintje met grote banken in de schaduw, één huis, een fronton en de zijgevel van het kerkje San Julian in natuursteen van de streek. Voor het kerkje staat een fontein met helder, betrouwbaar bronwater. Heel veel rozen aan de kerkmuur. Echt een sympathiek dorpje. Na de middag een serieuze klim naar het klooster van San Juan de la Peña op 1210 m hoogte. Middaghitte: 28° á 30 °. Gelukkig eerst op een bedje van dennennaalden en dennenappels. Welkome dennen ( wat schaduw), welkome boomwortels ( wat steun)! Warme harsgeur.
Nadien een rotspad, rode aarde, grote rotsblokken, veel stenen, hoofdzakelijk in de zon. Traag vooruit, stap voor stap, stok voor stok. Bon en Chemin doen goed hun werk. Je kan hier niet vergeten te drinken. Regelmatige drinkpauzes dringen zich op. Wat ijl in mijn hoofd. Een snoepje, wat nootjes, veel water. Paul gaat heel rustig voorop. Ik ben blij met elke halve meter schaduw. Zullen we ons water moeten rantsoeneren? Hopelijk niet... Oef! Veel kilometers doen we vandaag niet, maar wat voor kilometers!!!
Een grandioos landschap. Rechts van ons de Hoge Pyreneeën en de groene heuvels ervoor, onder een azuurblauwe hemel. Links de Sierra de San Juan de la Peña: vooraan donkergroene bergruggen, zeker wel 5 rijen na elkaar. De achterste zijn donkerblauw. Het doet Japans aan. Even de weg op, daarna een bospad om uit te rusten. Ronde bedjes van bloeiende steekbrem. Nog even getwijfeld aan de splitsing “cuatro caminos”. We nemen eerst “ monasterio viejo”, maar keren op onze passen terug. Het wordt  “monasterio nuevo” waar we een slaapplaats geboekt hebben. Om 18.15 u aangekomen. Ik neem nog de bus naar het oude klooster. Reductie voor peregrinos. San Juan de la Peña is een benedictijnerklooster onder een reusachtige overhangende rots. De kloostergang heeft geen gewelven nodig. Op de originele kapitelen wordt het leven van Jezus uitgebeeld. Eerst wel het aards paradijs met de veroordeling tot de arbeid nadien. Adam en Eva gebruiken de 12de-eeuwse werktuigen. Daarna de kindsheid van Jezus en zijn openbaar leven o.a. de bruiloft van Kana en de intrede in Jeruzalem. Prachtig bewaard!
Avondeten: ensalada en merluza a la romana (vis).