|
Een wonderlijke start vandaag! Om 8 u zegt abbé Pierre een gebed en zegent hij ons met de pelgrimszegen van Roncesvalles. Dus toch nog gezegend dit jaar!
In ons enthousiasme nemen we nog een foto met hem erbij voor de poort van zijn statige pastorie. Er loopt een helder beekje naast en voor het gebouw met regelmatig voorbijschietende vissen. Op de markt kopen we nog wat fruit. Er staat ook een oudere heer met de alpin van de Béarn ( op zijn gele vlaggetje staan 2 koeien onder elkaar). Hij prijst boeken aan in het Béarnais, de plaatselijke taal, geen dialect maar evengoed een romaanse taal als het Frans. Daarna gaan we bergop. Oei! We hebben onze stokken vergeten bij de pastoor! Hij is al lang niet meer thuis, hij moest een mis opdragen in een naburig dorpje. Maar waar? De meneer met de alpinpet Arnaud, weet meer. Hij was vroeger kok van beroep en maakt de confituur voor de abbé om de pelgrims produits du terroir te kunnen voorzetten. Samen met hem ga ik naar de boucherie. Daar hebben ze een lijst met de missen op. Het dorp heet Iseste, 2,5 km daar vandaan. Ondertussen is het 9.15 u. De misvieringen duren tegenwoordig maar kort. En nadien ging de abbé weg tot 17 u.... We zoeken de weg, een auto stopt. De chauffeur zag ons rondkijken en biedt aan ons te brengen. We komen aan op het moment van het Onze Vader. Op het einde  vraagt de pastoor ons of we misschien geen afscheid konden nemen?... Ik leg het uit. De mensen van de Béarn: duim omhoog!... Alle oudjes in de kerk kijken verrast op. Hun dag kan niet meer stuk. Abbé Pierre rijdt met ons terug. We halen de stokken op en daarna zet hij ons af aan het einde van het dorp, om de verloren tijd weer in te halen. We hebben dus weer engelen ontmoet op de camino., besluit ik. Hij: Vraiment, c'est toute une chaîne ( een hele ketting van hulpvaardige mensen). Il faut savoir se laisser aider... ( Je laten helpen, dat is de kunst)... Vaarwel en merci, lieve abbé Pierre!
Om kwart voor 10 gelanceerd voor vandaag. Duchtig bellengerinkel in de weide naast het pad. 2 ezelsproberen de vliegen op hun snuit te verjagen. Ons spiegelbeeld?
We laten een kaarsje branden voor het Mariabeeld in het kerkje van Sainte Colome. Weer een hoogdag van het groen! Onder een wolkeloze hemel zijn de nuances veel feller. Zelfs de maïsblaren glanzen in de zon.
Een jongetje met de fiets springt over een gootje dat schuin over de weg loopt. De boeren keren naarstig het hooi of maken er al grote rollen van. Overmorgen wordt regen voorspeld...
Vanmorgen was het inderdaad al 20 °. Twijfel aan een boerderij. We lopen heen en weer en nog eens heen. 3 keer schuiven we het afsluittouw over het pad omhoog. Eindelijk vinden we de GR-afslag.
Blijkbaar waren we niet de enigen. Op het houten paaltje staat er: une jolie barrière pour des ânes batés . Ha! ezels met stokken, dat zijn wij dus... Gesnapt!
Daarna een stuk GR dat niet onderhouden is tussen bramen, netels en akkerdistels. Ik mis op een haar na een stapsteen over een doorwaadbare plek. Modder op mijn been, gelukkig geen water in de schoen.
We picknicken in Mifaget aan het romaans kerkje met crypte. Plukjes schapenwol aan de prikkeldraad. Zo drogen de kabouters hun wol, nietwaar Joene?
In het volgende dorpje Bruges tijd voor een frisse cola op het marktplein omzoomd door jonge amberbomen ( gelijken op esdoorns, maar met een stekelige vrucht). Bomen , dat is het domein van Paul. De kerktoren steekt prachtig af tegen de staalblauwe hemel. 29 ° in de schaduw.
Bloeiende marjolein, muskuskaasjeskruid, geurig hooi !!!
Eindelijk eens vroeg gearriveerd, rond 17.15 u, in de kleine gîte in Asson, vlak naast de kerk. Avondmaal in een eenvoudig restaurantje Chez Natty ( uitgebaat door de loslippige Bernie en Nathalie). Tomaat in vinaigrette, vis in tomatensaus met rijst, gebakken courgette en sla en kaas als dessert. Deze keer niet van schapen maar van de melkkoeien van de streek Hochetaines, zwart-witte dieren, weet Bernie ons fier te vertellen. De vleeskoeien zijn van het ras Blonde d' Aquitaine en die grazen nu op de bergweiden. La transhumance zoals dat heet. Ja, we worden er alweer wijzer van.
|
