 |
|
|
| Pelgrimstochten 2009 , 2011 en 2012. Nieuwe blog vanaf 2013: www.bloggen.be/2anne_als_pelgrim |
| ( 4 mei 2011) In september 2009 stapte ik van St-Jean-Pied-de-Port naar Santiago de Compostela. Ik begon op 1 september, de dag dat ik met TBS ging op school ( = de periode voorafgaand aan het pensioen) . Het was een zalige tocht! De Franse pelgrims die ik toen ontmoette verzekerden me dat de aanlooproute van Le-Puy-en-Velay naar St-Jean-Pied-de-Port minstens even mooi, zoniet mooier was dan de Camino francés in Spanje. Vlaamse pelgrims die dat stuk al gestapt hadden bevestigden het. En dit deed mij verlangen naar méér! Dit jaar bewandel ik dus de Via Podiensis vanuit Le-Puy. Ik vertrek op Pinksteren, 12 juni 2011. Vooraf laad ik mijn verslag van de 31 heerlijke stapdagen naar Compostela uit 2009.
(Vervolg 2012: de cirkel rondmaken)
Waarom stap ik op de jakobswegen? Eigenlijk uit dankbaarheid ten opzichte van mijn moeder. Ik wil haar graag bedanken voor alles wat ze ons, mijn 2 broers en ik, gedaan heeft zonder dat wij het beseft hebben. Zij heeft zich zo sterk kunnen houden tijdens haar moeilijke leven omdat ze rotsvast geloofde in O-L-Vrouw van Lourdes. In 2009 wou ik een grotere uitdaging dan een bedevaart naar Lourdes, vandaar de tocht naar Santiago. Maar toen ik vorig jaar aankwam in St-Jean-Pied-de-Port, ontdekte ik dat je van daaruit naar Lourdes kunt stappen via de GR 78, langs de Chemin du Piémont Pyrénéen. Een nieuw plan was geboren! Ik vertrek op 12 juli en stap van St-Jean-Pied-de-Port naar Lourdes in 6 dagen, spoor terug tot Oloron-Sainte-Marie en ga verder op de GR 653, de Via Tolosona die aanvangt in Arles. Zo steek ik de Pyreneeën over aan de Col du Somport en wandel daarna langs de Camino Aragonés tot Puente La Reina. Met mijn mama als engelbewaarder wordt ook deze tocht vast een indringende belevenis! |
|
| 03-07-2011 |
 Van St-Antoine naar Lectoure, 24 km |
|
 Zonnig, 35°.
La petite histoire du chemin ( roddel dus). Yves had medelijden gekregen met J. ( hij had beweerd dat zijn vader gehandicapt was en dat zijn moeder gestorven was toen hij 12 was). Hij had hem in Moissac een gratis verblijf + een pizza gegeven. Maar het was de afscheidsavond van een aantal jonge Françaises. J. was uitgenodigd. 's Nachts om 3 u kwam hij dronken aan in het klooster , kende de code niet om binnen te komen, is dan maar langs de regenpijp omhoog geklommen. J. fier op zijn exploot, Yves ontgoocheld...
Het eerste dorpje Flamarens heeft een 15de-eeuws kasteel in restauratie en een kerk in ruïne. In de romaanse kerk van Miradoux zijn er nog jacobsschelpen te zien op de kraagstenen aan het portaal. We lopen door het departement Le Gers (de 's' wordt uitgesproken). Zij hebben er een erezaak van gemaakt om de pelgrims niet langs de asfaltwegen te laten lopen. Ze hebben aarden paden aangelegd ernaast en jonge eiken aangeplant. Bravo! Een prachtige wandeldag: hoogdag van de  zonnebloemen. Heuvels met stoppelvelden , groene en gele zonnebloemen, enkele bomenpartijen, veel riviertjes en meertjes, over heuvel en dal dus vandaag.
In Castet-Arrouy gepicknickt. Carmen vertelt over haar jeugd: geboren bij Toledo, haar moeder weduwe geworden op 29 met 4 kleine kinderen. Carmen moest gaan werken als kind, ze is nooit naar de lagere school geweest. Toen ze 16 was verhuisde de hele familie naar de Elzas. Ook daar ging ze uit werken in de fabriek. Ze heeft er wel haar man Laurent leren kennen, en is ondertussen al 43 jaar gelukkig getrouwd. Toen Laurent in het leger zat ( 18 maand) schreef hij haar elke dag een Spaanse brief met behulp van Assimil!!! Aan de picknick ontmoet ik ook de begeleider van J. uit Leuven. Hij is met J. op stap voor Oikoten. J.'s vader heeft banden met het criminele milieu in Antwerpen. J.'s moeder heeft hem verlaten toen het kind 2 was. Niet bepaald wat je noemt een gelukkige jeugd... J. komt zelf uit de gesloten instelling in Mol... Af en toe chat hij met zijn vader, met zijn moeder heeft hij geen contact. Tijdens de tocht is hij 18 geworden. Daarna kan hij terug naar zijn vrienden in een kraakpand in Antwerpen, of hij kan bij een begrafenisondernemer gaan werken. De begeleider is met 2 jongens vertrokken. De 1ste gaf het al op na 1 dag, vandaar dat ze geen 4 maand op tocht zijn, zoals gewoonlijk met Oikoten, maar slechts 3 maand tot San Sebastian. .. Nog 3 weken voor J.!...
J. is een 'handige' jongen. Gisteren vroeg hij de dame van de gîte om al zijn kleingeld ( en dat waren er massa's) om te wisselen in briefjes... J vertrekt vroeg om Yves weer te vinden. Hij koopt onderweg een fles wijn van € 12, betaalt met € 15 en hoeft geen kleingeld. Hij komt heel charmant over,  maar heeft totaal geen houvast... Een blinde zonnebloem, geen kracht om zich naar de zon te wenden, de vogels pikken de pitten uit het hart... Ik denk de hele dag aan hem.
Om 17 u aangekomen in Lectoure, een levendige stad met Romeinse roots. De kathedraal St-Gervais-et-St-Protais is in de gotische periode herbouwd en 's avonds wandelen we nog op de vestingen om de zonsondergang te zien. Een heel sympathieke familiale sfeer in deze 'Accueil chrétien au presbytère'. We zingen aan tafel, en wassen nadien samen af. Donativo. Het gebouw heet 'Hotel des trois boules', een oud herenhuis met een monumentale schouw in de eetkamer en met superhoge kamers. Echte gastvrijheid hier!
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (3)
| 06-07-2011 |
| herkenning |
Hoi Anneke,
Net terug van een deugddoende vakantie in Dresden en het Tsjechiese reuzengebergte en vlug je blog aan het lezen. Het stuk waar je momenteel doorloopt brengt veel herrineringen naar boven daar wij er vorig jaar zelf doorliepen. De duiventoren bij Lauzerte, het kerkje van St Sernin waar Chris de Kolonel zijn examen klokkenluider aflegde,de prachtige abdij van Moissac, St Antoine en Auvillar met de historische graanmarkt enz, zovele namen die we herkennen. Het verschijnsel J en Oikoten leerde ik kennen in 2009 toen wij in Spanje liepen en ik daar kennis maakte met mijn versie van J, toevallig ook een Antwerpse 17-jarige. Ok, het zijn geen doetjes en ze hebben zeer zeker heel wat fouten doch het is nogal vaak hun verleden die ze zo gemaakt heeft. Bedankt in elk geval voor het prachtig relaas dat je ons bezorgt( kan je je de eerste 16 dagen van September niet vrijmaken om ons te vergezellen op onze tocht als bloemengids? (graptje hoor!) Bedankt ook voor je beide zendingen (het tweede was inderdaad wat beschadigd doch door de schuld van de Franse post die zijn fout heeft goedgemaakt) en verder de groeten van "Broeder Ezel Luc" en Ria
06-07-2011, 14:11 geschreven door Luc el Burro
|
|
|
|
|
| 05-07-2011 |
| Dank |
Dag Anne,
Zeer van harte bedankt voor het mooie kaartje dat ik vandaag ontving vanuit Cahors.
Dat heeft me enorm plezier gedaan.
Houd er de moed in, stap maar lekker door!
Ik kan u goed begrijpen waar je schrijft dat het soms lastiger stappen is door de hitte, maar moest het voortdurend regenen dan zou het ook niet prettig stappen zijn. Dat eenzaamheid ook de kop kan opsteken is waarschijnlijk ook te wijten aan het feit dat deze camino minder druk begaan is.
Maar niet getreurd, ik denk wie je waar tegenkomt fijne mensen zijn en zullen zijn.
Houd er de moed in!!
Bon chemin,
Marc
05-07-2011, 20:09 geschreven door marc maryns
|
|
|
|
|
|
| Paradijs |
Dag Anne,
Als ik uw verslagen lees dan ben ik de mening toegedaan dat je door "een" paradijs wandelt, een paradijs dat de mooie natuur is waar je doorstapt, een paradijs waar je fijne en misschien wel minder fijne mensen otnmoet, een paradijs waar je echt jezelf kunt en mag zijn en vooral met zo'n mooi zomerweer waar over informeert. Ik heb enorme bewondering voor uw moed en inzet om deze weg af te leggen. Als ik lees waar je allemaal langs komt dan staat het water me weer aan de lippen en voel ik een drang om ook die weg te gaan. Geen tocht om het prestige!!
Met wat ik nu allemaal weet en ken zou ik er op mijn manier iets willen van maken: veel kijken, luisteren, ontmoeten, foto's maken en veel schrijven zodat ik nog een dag- en reisboek kan toevoegen aan mijn reeks.
Voorlopig heb ik nog een andere bezigheid: mijn kleinzoontje Riven even op de arm nemen en hem aan het lachen brengen. Het is toch zo'n schattig ventje dat deze week al 6 maanden oud is en waarvoor jij zo'n mooi rijmpje schreef. Dank daarvoor, ik bewaar het in een soort "weekboek" want hij komt 2 x per week bij zijn meter en dan tracht ik er voor te zorgen tijdig thuis te zijn om hem even op de arm te kunnen nemen of zo; ik noem hem mijn kleine vriend.
Anne, ik wens je het allerbeste op uw Franse camino, hoeveel kilometers je nog te gaan hebt weet ik niet maar geniet van elke km, van elk brokje mooie natuur.
Chapeau ook voor die begeleiders van Oikoten, ik heb ooit een tv-uitzending gezien waarin hij jongeren begeleiden zoals u het een beetje verwoordt.
Groeten uit Ename en houd er de moed in.
Tot schrijfs
Marc
05-07-2011, 04:53 geschreven door marc maryns
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
| Over mijzelf |
Ik ben Anne Verschoore
Ik ben een vrouw en woon in Mater (Oudenaarde) en mijn beroep is lerares Nederlands/Engels.
Ik ben geboren op 24/04/1953 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: ons plaatselijke Tabitakoor begeleiden op keyboard , Spaanse les volgen in avondschool en uiteraard wandelen.
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
