Lichtbewolkt 's morgens, na de middag zwaar bewolkt en onweer 's avonds, 25 °.

Wat blijven lanterfanten in Cahors, een mooie stad met huizen in baksteen, grijze kalksteen, okeren zandsteen. De St-Etiennekathedraal heeft ook een romaans noorderportaal met een gebeeldhouwd timpaan. In de overdekte hallen koop ik tomaten en wat fruit. Daar is ook de echte Laguiolekaas te koop, een kolos van 42 kg! Pas rond 10 u loop ik over de middeleeuwse versterkte brug Valentré met 3 torens. Net als alle pelgrims uit het verleden steek ik zo de rivier de Lot over. Passage sportif nadien: via een bochtige trap de steile oever omhoog. Aan het Croix de Magne heb je een prachtig uitzicht op Cahors, gelegen in een meander van de Lot. Er is water aan 3 kanten.

In Les Mathieux is er een herberg van de vereniging voor gehandicapten. Er is een rolwagen, of beter een rolkar te zien waar mensen met een handicap toch op tocht naar Santiago mee kunnen gaan: " le chemin pour tous". Indrukwekkend! Hoewel ik al mijn twijfels heb bij de volgende afdaling!...

Een late picknick in het bloemendorp Labastide-Marnhac met weelderige oleanders. Daarna komen we in de krijtstreek, le Quercy Blanc met witte paden. Ik loop moederziel alleen, het komt ook omdat ik niet vroeg start. Wel veel eenzamer dan in Spanje! Een dipje... Toch 40 minuten verloren, ik voelde me nochtans zeker. De wit-rode streepjes waren er nog steeds. Blijkbaar zat ik op een variant van de GR 65 naar L'Hospitalet in de omgekeerde richting. Wie met een kompas kan werken, neme het mee. Vaak staan in de gidsjes windrichtingen aangegeven.

Als ik fouten moet herstellen, kan  ik nieuwe energie aanboren. De wind verfrist: Ik stap weer flinker. Ik wil graag voor de regen aankomen. Er zijn al zonnebloemvelden, maar alleen de dappere uitzonderingen bloeien al. Om 18.40 u aangekomen in Lascabanes. De gîte 'Le nid des anges' is ondergebracht in de vroegere pastorie. Was ik niet fout gelopen, dan was ik op tijd voor de mis met de symbolische voetwassing... Er waren zo'n 10 pelgrims, ze kregen een glas water over hun voeten. De voetwassing van pelgrims was een vast ritueel van de hospitalen van weleer. Een mooie traditie! Na het avondmaal schrijf ik nog wat in mijn dagboek op het balkon, naast een uitbundig bloeiende trompetbloem. Wat een geluk! Het bliksemt en dondert dat het klettert!