Bewolkt met opklaringen.

De goedlachse René zal ik waarschijnlijk niet meer zien. Hij stapt vandaag verder dan Figeac. Ontbijt in de plaatselijke bar met 2 verse koeken  van de bakker ernaast. Meer moet dat niet zijn. We stappen door een vruchtbare streek. Veel hoeves. Het ruikt naar de boerenbuiten. Trouwens, de dag van de quad kwamen we voorbij een boerderij 'Le Mas' met 800 geiten. Daar hing ook een typisch geurtje... De koeien van Montredon loeien, niet om gemolken te worden. Ze wachten ongeduldig stampend om buitengelaten te worden. Op één veld zie ik tarwe, rogge en haver door elkaar staan. Het steekt hier niet erg nauw!

De kapel van Sainte-Madeleine is gesloten wegens restauratie. Alle kerken en kapellen staan hier de hele dag open, zelfs in St-Côme-d'Olt was ze open; ik had alleen harder moeten duwen. 

Aardige weggetjes langs minuscule gehuchten. Geen grote hoogteverschillen vandaag. Wel 2 romaanse kerkjes met naïeve voorstellingen op de kleine timpanen. In Saint-Félix stelt het Adam en Eva voor bij de boom van goed en kwaad. In Saint-Jean-Mirabel is Johannes Jezus aan het dopen in de Jordaan. Naast hen wacht een engel met een droog hemdje!... En erboven zie je Maria en Johannes naast het kruis met boven hen de zon en de maan.

Véronique uit de Haute Savoye zingt voor mij onderweg: prachtig! Ze heeft het geleerd van haar moeder en grootmoeder die veel volksliederen zongen toen zij klein was. Zelf heeft ze 6 kinderen, de jongste is nu ook de deur uit en ze voelt zich alleen zonder haar kroost. Gilbert, ook uit de Haute Savoye, informeert naar de stand van de regeringsonderhandelingen in België. Hier weten we van niets, maar zouden de Belgen thuis zoveel meer weten? In het notitieboekje van Gilbert staan naast de stempels treffende schetsen die hij onderweg maakt. Af en toe hoor ik een sympathiek: " Bonjour Anne, ça va?" Het zijn de Fransen die ook in L'Orée du Chemin waren. Ze glimlachen... Mijn reputatie ligt aan diggelen: "la petite belge qui s' est perdue dans le bois!"

Picknick in de zeer gastvrije 'Grange de Bord'. Stom van mij, ik laat er mijn zakmes liggen in het toilet! We komen voorbij 2 oude waterputten met een dakje op. Vroeger had elke familie per dag recht op 2 emmers van 10 l. En nu staat er op een bord ernaast, gebruken we per persoon gemiddeld 150 l per dag! Nog een verschil met vroeger: de middeleeuwse Santiagogangers stapten 50 à 60 km per dag. Taaie rakkers! Tegenwoordig zijn wij met al onze luxe al heel tevreden met 25 à 30 km. Degeneratie?

Ik kom in Figeac aan net voor het sluitingsuur van de dienst voor toerisme. Morgen blijf ik hier nog een dag om wat uit te rusten en de toeriste uit te hangen. Tijd om mijn mails even te doorlopen en Luc uit Kortijk stuur ik dan de eerste topogids terug. Hij vertoont sporen van intensief gebruik. Boeken horen niet ongeopend in een kast te staan, toch?

Ik slaap in de gîte d'étape 'Chez Celia', modern en kleinschalig met een stadstuintje, beschaduwd door een druivelaar. En wonder boven wonder mag ik gratis internetten in de bar Champollion!