Vertrokken om 8 u. Een beetje deprimerend de mist, misschien te wijten aan vermoeidheid?
Tussen Sarria en Barbadelo lopen we door een eikenbos. De dikkere takken werden vroeger gestut om de groei van de eikels aan de onderste takken te bevorderen. Zo kunnen ze gemakkelijk met stokken afgeslagen worden. Ze dienen om varkens vet te mesten.
Dit is een streek met intensieve landbouw en veeteelt. De percelen zijn klein en worden met stenen muurtjes afgescheiden Zelfs het hooi, in plastic balen verpakt ligt achter muurtjes. Hier en daar zijn er groepjes bomen, veel eiken, en enkele boerengehuchten. De hele dag een wirwar van paadjes en stille wegen en overal de gele pijlen, gelukkig! Heel veel stapstenen om de pelgrim door het natte Galicië te leiden.
De mythische 100 km-paal staat volgekrabbeld in allerlei kleuren en talen... Ik eindig in Portomarín aan het stuwmeer van Belesar. Hoe akelig om zo hoog over die brug te stappen! Ik hou me goed vast, zeker als er een vrachtwagen voorbijkomt. Dan beweegt het hele gevaarte! Er staat heel weinig water in het stuwmeer.
Daarvoor hebben ze de belangrijke monumenten van het stadje steen voor steen afgebroken en weer opgebouwd. De San Juan-kerk is romaans met een gebeeldhouwd portaal. Ik zie Young Ah weer in de albergue: ze staat vol vlooien- of luizenbeten. Vanavond goed spuiten met parazeet... (insectenwerend middel). Met de Fransen laten we een wasmachine draaien. We hebben net onze was uitgehangen of het begint te stortregenen! Kan in België ook gebeuren. En daar bestaan linnendrogers voor... ( lavadora + secadora, normaal is dat hier lavadero + tendedero: je kleren met de hand wassen in koud water en sunlightzeep + uithangen aan de waslijn)
Mijn stuk sunlightzeep is al bijna opgebruikt!
Voor het avondeten beland ik aan een tafel met Young Ah, Paco ( 82 jaar, apotheker uit Torremolinos, verstokte pelgrim, is al hospitalero geweest in Conques, Frankrijk) en Manuel de Barcelona ( geen kelner , wel beeldhouwer). Het wordt een filosofische discussie over democratie. Geen speld tussen te krijgen. Young Ah en ik met ons krakkemikkig Spaans zijn toehoorders. Manuel ( is in Burundi geweest) is niet te spreken over de rol van de Belgen in de tijd voor de genocide in Ruanda.