Weer vertrokken om 7.15 u. Dan wordt het pas klaar (Ik ben altijd bij de laatsten). Het 1ste dorpje is Grañon. Het krioelt hier van de pelgrims die er ontbijten.
Ik geniet van de glooiende heuvels, het laatste stukje van de Rioja voor het overgaat in de provincie Burgos, deel van de autonome regio Castillië-León. Even niet opgelet! Geen gele pijlen meer, geen caminoganger ergens voor je in de verte. Ik ben geen verdwaalde reiziger, wel een verdwaalde pelgrim. Geen nood! Een vriendelijke Spanjaard aan het werk in zijn moestuin gaat met me mee om het pad te tonen waar ik weer kan inpikken op de camino. Ik hoef niet de hele afstand terug te lopen. Ook in Los Arcos wou een oud vrouwtje-met-stok mij de weg tonen naar de brievenbus, op haar gezapige tempo...
Op de hellingen minder groen maar vaalgouden of roestbruine stoppelvelden ( zonder of met zonnebril). We lopen op een onverhard pad naast de N-120 naar Burgos. Veel verkeer maar toch geen asfalt.

Om 2.15 u ben ik in  Belorado. De eerste herberg heeft zelfs een klein zwembad! Lekker ontspannen! ´s Avonds trakteert Giuliano mij en het Duitse koppel Henri en Hedwig op pacharán, een typisch Spaanse bessenlikeur. Ik zal  in Santiago zo´n fles kopen voor oma.