Begin deze maand vertrok Mambo (reu zwart lintje) naar UK. Hij bleef wat langer bij ons omwille van de wachttijd na de rabies-inenting. Dit maakte het natuurlijk nog moeilijker om hem te laten vertrekken. Maar hij komt net als de anderen heel goed terecht. Alle puppies stellen het ondertussen prima bij hun nieuwe thuis.
Zelf hielden we er twee... Lies (cerise, Anna's Cradle Lovestory) en Lars (blauw, Anna's Cradle LilleTomba). Dat was oorsronkelijk niet de bedoeling maar het hart heeft het gehaald boven het verstand. Ik had een spaciale band met hem van bij de geboorte en kon hem gewoonweg niet laten gaan. Mama Appa geniet van haar kinderen en de Lars en Lies genieten ook vooral van elkaaar en wij genieten van de drukke gezellige bende.
Ondertussen liepen Lars en Lies ook al hun eerste show in Deinze (Belgische clubmatch): Lars werd beste baby bij de reuen (Mr. Cassaghi), Lies beste baby bij de teefjes én beste baby (Mr. Castaneda)! Ik kon het bijna niet geloven, broer en zus allebei de eerste plaats. Ik ben zooo trots.
Op mijn facebook pagina heb ik voor elke puppie een album aangemaakt, zodat eenieder die foto's wil zien daar terecht kan.
De eerste week zit erop; weinig geslapen en dat heeft zo zijn gevolgen. Gelukkig begint Appa er opnieuw wat bovenop te komen. Ik heb een album aangemaakt op facebook waar ik dagelijks fotos te posten.
De babies zijn nu 4 dagen oud en stellen het goed. Appa recupereert van de bevalling en heeft zich al beter gevoeld... Maar ze verzorgt haar kroost als de beste.
Zaterdagavond en zondag zijn de kleintjes dan eindelijk geboren. Er zijn 6 reutjes en 3 teefjes. Iedereen stelt het goed. Appa verzort haar babies als de beste en Ida mag meehelpen.
Appa is al enkele dagen bezig met de bouw van een hol in de tuin, vlakbij de achterdeur. Daar ligt voorlopig een "brugje" dat dus dient als dak; de ideale plek dus om je jongen te werpen. Daar houdt ze zich nu al de ganse dag schuil. Waar ze de vorige dagen vooral bezig was met het grove werk (het eigenlijke graven) gaat het vandaag vooral om de "fijnere binneninrichting". Met haar neus duwt ze de aarde voor zich uit, zodanig dat het hol perfect aan haar afmetingen is aangepast. Sedert gisteravond eet ze ook niet meer. De kinderen weten geen blijf met hun ongeduld. Het is bijzonder spannend.
Vandaag is het de 54ste dag van Appa's zwangerschap. Ze is naar mijn mening vrij zwaar en begint het ook lastig te krijgen: haar buik zit zodanig in de weg en je ziet dat ze zich niet comfortabel voelt wanneer ze gaat zitten of liggen. Liefst wandelt ze dan ook gewoon rond. We hebben de werpkist samengestoken en die staat nu in de keuken bij het grote raam, waar ze het beste zicht heeft op wat er zich allemaal afspeelt in de tuin. Dat is haar lievelingsplek. De kinderen wachten vol ongeduld. Het aftellen is begonnen...
Welkom iedereen! Zoals jullie weten (of niet weten) zijn wij recent verhuisd naar Ozo, Izier. Het is een vrij afgelegen klein dorpje vlakbij Durbuy, de leidingen (telefoon, internet, televisie) die hier in de straat aanwezig zijn zijn erg verouderd. Er wordt aan gewerkt maar het is een kwestie van tijd vermits de gemeente telkens er moet gegraven worden haar goedkeuring moet geven. Daardoor is onmogelijk om onze website online te plaatsen. Gelukkig bestaat er zoiets als mobiel internet (maar dat valt ook soms weg aangezien het netwerk hier bijzonder zwak is): welkom op onze blog!!!
Voor mensen die graag meer info wensen over ons toekomstige nestje, bij deze onze contact gegevens: Carlo en Marianne Scheir Roegies Ozo,4c 6941 Izier tel Marianne 0475 58 78 79 tel Carlo 0491 56 23 31 marianneroegies@hotmail.com cs@belphos.com
Half maart trokken we naar Noorwegen om Appa te laten dekken door Cool Indigo's heir from Ginger Heaven (Tomba). We verbleven een week bij Tone. Zo konden de twee elkaar in alle rust leren kennen. Ze werden verliefd zoals we gehoopt hadden natuurlijk. Hun liefdesspel was ontzettend mooi om naar te kijken; we laten jullie even meegenieten via onderstaande foto's... Bedankt Tone voor alles.
Mama van het toekomstige nestje: Skjaergaardens Halloween Twilight Zone (Skjaergaardens Squaw of Nee Mee Poo x Mohinhi's Izaro is Incognito) HD A1; LPN N/N
Papa van het toekomstige nestje Cool Indigo's Heir from Ginger Heaven ( Enigma du Plateau Bavarois x Skjaergaardens Cool Indigo) HD A; LPN N/N
Wij zijn Carlo, Marianne, onze 3 zonen Tom, Maarten, Ruben, dochter Anouk en de 2 leo's Ida (Annabelle vom Deutschmühlental) en Appa (Skjaergaardens Halloween Twilight Zone). Wij wonen sedert kerst 2011 in Izier, een klein dorpje in de provincie Luxemburg vlakbij Durbuy. We groeiden allebei op met honden en het eerste wat we kochten toen we trouwden in 1994 was dan ook een hond, een Slovensky Cuvac. De leonberger leerden we pas later kennen, we wisten meteen dat dit het ras was dat het beste bij ons paste: groot, imposant en zooo'n fantastisch karakter. Onze eerste leo, Annabelle von Deutschmühlental (Ida), gingen we in Duitsland halen en naar haar noemden we ook onze "kennel": Annabelle werd kortweg Anna en "cradle" is het engelse woord voor wiegje. In september 2008 leerden we Tone Mosby kennen in Leonberg: we waren op slag verliefd op haar honden. In december van dat jaar trokken we naar Noorwegen om onze tweede leonberger te gaan ophalen: Skjaergaardens Halloween Twilight Zone oftewel Appa. We hebben heel af en toe een nestje. De geboorte, het grootbrengen van de kleintjes gedurende 8 weken, de zoektocht naar de juiste gezinnen, het afscheid... zoveel emoties op korte tijd. Het is allamaal bijzonder intensief. Steeds weer gaan we op zoek naar de meest geschikte mensen, mensen waarvan we overtuigd zijn dat de pup er kan opgroeien tot een gelukkige leonberger. In de eerste plaats is het belangrijk dat de nieuwe eigenaar(s) voldoende tijd heeft om de pup de aandacht te geven die hij verdient en nodig heeft. Maar al te vaak nemen mensen die beiden de ganse dag uit werken gaan een hond. Dit heeft uiteraard een invloed op het gedrag van de hond en kan alleen maar leiden tot frustratie zowel bij de baas als bij de viervoeter. De aanwezigheid van iemand thuis is dus absoluut noodzakelijk. Dit betekent uiteraard niet dat de hond nooit eens alleen mag zijn. Ook moet de hond als sociaal wezen bij uitstek deel kunnen uitmaken van het gezin met andere woorden een hond hou je niet buiten (al dan niet in een hok)! Daar waar zijn baas of de rest van de familie is wil hij /zij ook zijn. Dit zijn 2 basisvoorwaarden, hier moet je als je de aanschaf van aan hond overweegt goed over nadenken.
Wij voeren onze honden ( en ook de opgroeiende pups) rauw: dit wil zeggen dat we het dieet van voorvader wolf proberen zo goed mogelijk aan te houden. De hond is wel gedomesticeerd maar zijn spijsverteringsstelsel is hetzelfde gebleven. Concreet eten ze rauw vlees en vis, rauwe zachte botten en ingewanden, gepureerde groenten en fruit, eieren,... De eraring heeft ons geleerd dat wij van onze puppie-kopers niet mogen verwachten dat zij ons hierin volgen, wij geven het graag mee (weliswaar met de nodige uitleg en begeleiding), omdat wij dit met volle overtuiging doen. In het algemeen blijven wij graag zo dicht mogelijk bij de natuur, in alles wat we doen.
