Vandaag is er een zoveelste sollicitatieronde... zoveelste? - Ja, toch wel zeker de 5de, zonder de interim- en selectiekantoren mee te rekenen. Zoals ik al zei, heb ik een verkeerd diploma, hetzij een diploma rechten... U zegt waarschijnlijk: maar dat is toch een verdomd goed diploma! Je kan er bakken geld mee verdienen. Ofzo.
En laat dat nu zijn wat ik niet wil. Ik moet geen "bakken" geld verdienen, ben zeker niet uit op een blitz carrière... Verbaasd?
Ik ook, zeker na een sollicitatierun langs bedrijven, banken, name it. Soms was ik oké, maar verloor ik de strijd tegen de beteren, anders had ik te weinig "ervaring". Ervaring? Waar doe je dat op? Toch door te werken?! En, waarom zouden ze mij geen ervaring laten opdoen? Daarom?! - Gewoon, zonder enige reden. Neen, bedankt, ik hoef niet persè in een bedrijf en/of bank te werken. En al zeker niet om gelukkig te zijn.
Want is dat niet wat we uiteindelijk allemaal willen zijn? GELUKKIG. Op tv is er deze dagen een reclaampje van Stepstone... Als je je goedvoelt op je job, wie er dan allemaal voordeel uit haalt.
Nu ik heb geen man, huisdieren noch kinderen, maar ik wil ZELF ook GELUKKIG ZIJN!
Dus: na alles op een rijtje te hebben gezet - de hoge studiekosten afgewogen (de maatschappij heeft voor mij betaald...) - heb ik toch besloten om voor het grote geluk te kiezen.
Wat is geluk voor mij.
Geluk voor mij is andere mensen kunnen helpen. Neen, niet helpen zoals verzorgen, dat doet een verpleegster. Ik wil helpen andere mensen gelukkig te maken. Maar hoe? Comment se fait ça?
Na een lange zoektocht, heb ik het gevonden, ik wil planner worden. Maar als planner alleen kom je er natuurlijk niet. Dus ook nog een andere job, en die heb ik nu gevonden, of niet? Ik ga er deze namiddag in iedergeval voor gaan! Of ik 'm heb, en vooral, wat de exacte inhoud er juist van is, zal ik prijsgeven als ik ondertekend heb.
Ik wil in iedergeval gelukkig zijn.
Het geluk haal je ook uit kleine dingen. Zoals u waarschijnlijk allen weet. Welke kleine dingen?
Zohier, om te beginnen, nagellak. Mij brengt het tot rust, het proper lakken van nagels. Eerst ze propermaken, met dissolvant, daarna een mooie kleur uitkiezen, en dan lakken, voorzichtig lakken. Eerst een laagje, en dan nog een dekkend laagje. Zo mooi. Ik koos vandaag voor zacht roze "pink of hearts". U ziet, romantisch.
Wat aan te doen voor een sollicitatiegesprek.
De voorbije tijd heb ik voornamelijk bloesjes en rokjes en hakken (al dan niet peeptoe) aangehad om te solliciteren. Nu niet meer. Ik heb gewoon een donkerblauwe broek aangedaan, een hemdje, en een cardigan, en platte schoenen. Casual.
Nu, hoe komt een bedrijf erop me te bellen? Met een motivatiebrief, gericht aan het bedrijf zelf, kom je er zo, op één twee drie binnen. - om te beginnen: ik ben voor exact dezelfde job langs Randstad gegaan, heel vriendelijke en gedreven mensen, daar niet van. Maar ik kreeg nog steeds (2 weken) geen antwoord. - ik besloot eergisteren het bedrijf dan maar zelf mijn cv en motivatiebrief door te mailen. Dit keer met succes. Nu, als je gaat solliciteren, solliciteer dan voor je droomjob. Maak ook duidelijk dat dat je droomjob is (zet het er een keer of 2-3 in). Zorg ook dat je genoeg productkennis hebt, wat, hoe, waar wanneer,... alsof je al een eeuw in het bedrijf werkt. Dan komt het zeker goed.
Maar dus, na mijn cv te hebben verstuurd, kreeg ik de volgende dag al bericht. Of ik morgen (vandaag) kon langskomen. Ziehier het nu van een doorgedreven motivatiebrief. U komt er zeker binnen. Ook al geraak je er niet binnen.
Dan neem ik straks de trein, maak ik een kleine wandeling tot aan het bedrijf in kwestie, hopelijk schijnt de zon niet te hard, want ik ben nogal aangekleed. Vannacht heeft het geregend en gewaait. Zolang het nu gewoon droog maar bewolkt blijft, ben ik blij.
Straks mijn standpunt verdedigen, aanhalen dat ik een ongelooflijke planner ben, die perfect met stress kan omgaan, en enkel het beste wilt voor de, jawel, vakantieganger. Wilt u ook niet the best and only the best of the best, als u in het buitenland op vakantie bent? Vergeten wat je weet, omdat je zo in het genieten opgaat. Omdat je zo gelukkig bent, vergeet je alles om je heen. Ook de goede zorgen, die nodig zijn om een prachtig, abfab verblijf te realiseren... vergeet je. Je hebt het namelijk verdiend. Zelf niets plannen. Ik plan alles.
Tot straks? Of tot morgen? Ik hoop in iedergeval dat ik maandag!!! al mag beginnen!
Of jullie er al zijn, maakt me curieus. Ik ben niet onverschillig, en ben steeds blij met de - onverdeelde - aandacht.
Zoals beloofd, onderhoud ik u vandaag over mijn nieuwe woonst. Waar deze exact gelegen is, houd ik liever voor mezelf, kwestie van privacy, die we ondanks alle - sociale - media, elke dag meer en meer moeten opgeven.
Intermezzo: ik krijg een mailtje, mét een doodle, de luch heeft toch vruchten afgeworpen. Nu nog zien of iedereen kan. Het liefst tegelijk. We'll see, I'll keep you posted.
Zodus, mijn woonst is gelegen in de mode grootstad Antwerpen. Tussen al de designers, culturele mogelijkheden en hippe uitgaanstoestanden.
Een beschrijving: het is een mooi, leuk appartementje, gelegen op de 3de verdieping, zonnig, met een groot raam over heel de gevel. Het uitzicht is oké - ik kijk uit op een cultureel gebouw, inclusief uitgaansmogelijkheden. Eén slaapkamer, badkamer, keuken, inkomhal, woonplaats. Ooh, en met aparte dressing. Ingebouwd.
Nu heb ik een aantal leuke adresjes gevonden voor de inrichting.
Maar eerst nog iets over mezelf, zodat de inrichting beter te plaatsen is. Ik ben een hopeloze romanticus. Mijn grootste angst is dat mijn boyfriend to be - die nog niet in beeld is, om dat 'ie er nog niet is - wordt opgeslorpt door mijn romantisch zijn.
Allereerst moet en zal ik een hemelbed hebben. Nu waar vind ik zo'n hemelbed dat helemaal bij mij past, alsof ik het al heel m'n leven gehad heb? - On cherche. En ik heb het gevonden. Een pràchtig hemelbed, bij Maison du Monde. Absoluut mijn bed. Wij zijn voor elkaar gemaakt!
Omdat de badkamer en de keuken er al instaan, kan ik deze zonder enig probleem overslaan. Voor deze 2 ruimtes moet ik enkel nog wat accessoires voorzien, zodat ik ze gepersonaliseerd krijg. Misschien ga ik daarvoor naar de Ikea... misschien ook niet. Nu bij Ikea hebben ze vànalles. Soms zelfs te veel. En daar krijg ik een afkeer van, té veel is té veel. Ik hoef geen 300 onderleggers te zien, die gemaakt zijn in omstandigheden die de verbeelding haar vrije loop laat.
Ook al krijgen we in de catalogus van Ikea de belofte dat alles "eerlijk" gemaakt is, kan ik me niet ontdoen van de "made in China/Russia/Turkey" labels. Je kan ze erafknippen... maar op de glazen, borden,... blijven ze staan.
Over de eerlijkheid van de producten las ik dit weekend een artikel in de standaard met Muriëlle Scherre, van La Fille d'O. Een vrouw uit de duizend. Oké, ze maakt eens een pornofilm - vrouwvriendelijk wel is waar - maar ze doet ook nog andere dingen, zoals: ontwerpen van wonderbaarlijke lingerie. Oooh, ze zijn zo mooi haar setjes.
En ze zijn eerlijk gemaakt. In Vlaanderen nogwel. Zo'n vrouw wil ik ook zijn. One day.
Over de al dan niet eerlijk gemaaktheid van bepaalde producten kan ik nog een eeuw voortgaan. Neem nu Louis Vuitton. Ik heb er geen handtas van. Et pourqoui pas? Mijn beste lezers: de dag van vandaag kan iedereen ze kopen (namaak, waar ik toch wel alergisch aan ben). Niet dat ik er iets op tegen heb dat iedereen een prachtige "eerlijke" handtas in zijn kast heeft liggen! In tegendeel, ik ben er grote voorstander van. Net zoals het dragen van jurkjes, maar dat brengt ons meer richting mode. En daarover wil ik het nu vandaag niet hebben.
Nu over de inrichting van de woonkamer. Ik ben vrij klassiek in de inrichting van kamers, ik hoef niets te minimal, noch te overdaad te hebben. Neen, een gewoon interieur volstaat.
Een paar dingen moeten er zeker instaan, met name: een bibliotheekkast, om al m'n boeken in weg te zetten (ik heb nu vooral een overdaad aan studiesboeken, maar ik zou ook graag "koffietafelboeken" hebben). Niet zozeer om ze op de koffietafel te hebben liggen. Maar vooral om echt in te kijken of/en te lezen. Kunst, en architectuur dus. Neen, ik ben niet saai. Ik zie gewoon graag mooie dingen. En kunst en architectuur zijn nu eenmaal mooie dingen.
Where to buy?
Ik koop ze voornamelijk in Copyright, in de Nationale straat, in het gebouw van het Mode Museum. Heerlijke boeken, in alle prijzencategoriën (ook over de mode). Zelfs als u niet leest, noch van mode houdt, ga er even langs. U verandert op slag van idee. Waar ik ook leuke boeken kan vinden is in de Kloosterstraat.
De Kloosterstraat brengt u een allegaartje van boekenwinkeltjes, antiekwinkeltjes,... veel winkeltjes. Ook meubelwinkeltjes. Of zijn dat dan toch antiekzaken?
Naast de bibliotheekkast zou ik ook graag een zetel hebben, noodzakelijk natuurlijk. Een zetelcombinatie, liefst in L-vorm. Verder ben ik daar nog niet over uit.
Ik wil wel een mooie, grote eettafel. Voor vrienden en familie, die mij toch zeer nauw aan het hart liggen. Ja, ik heb een groot hart. Het liefst een houte eettafel. Maar eigenlijk maakt dat ook niet zoveel uit. En stoelen, om ze aan te zetten. Een televisie? Heb je dat echt nodig? - Ik heb een pc, met internet... downloaden? Of toch resoluut gaan voor HD-tv?! En als ik dan toch een tv koop, waarom dan geen projector? - Ik ben nog maar 23 jaar. Ik kan nog zoveel doen.
Over het geven van een house warming party, ben ik nog niet uit. Als ik het doe, dan is dit met een grootse uitnodigin. Een speciale gelegenheid, niet de zoveelste, in een rij van velen.
