Dag 27 - Vrijdag 27 mei - Nancy helpen en getrakteerd worden door Asheema

Nancy stelt zondag haar boek 'Gouden Lichtstralen, mogen we lachen' voor bij haar thuis, vandaag ging ik haar helpen om dit evenement voor te bereiden. Samen gaat alles veel sneller en plezanter :-). In ruil kreeg ik een heel biologisch fruitpakket. 's Avonds neem Asheema ons 3en mee uit eten, bij 'Café Curiosa'. Lachend zegt ze dat dat haar manier is om positieve initiatieven zoals dit te ondersteunen. Net zoals ons gezin voorzien van 'Eigenbakwafels', heerlijk ambachtelijke wafels, met liefde gemaakt door een vriendelijke man uit Arendonk. Super bedankt Asheema!! Ik ben blij met jou als vriendin!!

Dag 28 - Zaterdag 28 mei - Dansrepetitie Ayla en Warmoes

Dag 29 - Zondag 29 mei - Schoolfeest en Lachsessie bij Nancy

Wat een drukke dag was dit...Eerst langs de groentekraam op de markt voor mijn wekelijkse portie fruit. Om 10u30 samen met Ayla, Berra en Gulden banners schilderen als reclame voor de Car Wash van het oudercomité op 23 juni. En om 13u begint het schoolfeest. Ik wil mijn kinderen alles gunnen wat ze anders ook krijgen, dus ik raap mijn moed bij elkaar en verteld Ann, de directrice van onze school van mijn experiment. Ik vraag of ik iets in ruil kan doen voor drankbonnen. Daarop zegt ze dat ik kan helpen in de kleuterklas, komende dinsdag, als er staking is. En ik krijg drankbonnen. Mama en Femke zijn er ook en Patty en Linde, die voor het eerst meekomen, kijken naar onze school. Tijdens het schoolfeest verkoopt het Oudercomité lootjes, dus ik ga daarmee aan de slag...Een beetje van slag omdat afgesproken was dat we dat tijdens de pauze zouden doen, maar ze waren er toch al mee begonnen. Heel leuk was dat Wendy, een toffe collega, waarvan de kinderen ook op onze school zitten, ineens naar me toe komt en vraagt: ' Anke, heb je iets voor mij, kan ik iets kiezen uit je ruildoos'. Door deze onverwachte vraag ben ik alweer wat van slag - normaal gesproken ben ik de vragende partij :-). Ik heb namelijk mijn ruildoos niet bij (ik had niet gedacht dat ik ze nodig had, daarom zat ze nog in de auto, t is ook zo'n grote doos om mee te nemen...een portemonnaie is wel makkelijker mee te nemen). Ik steek toevallig mijn handen in mijn broekzak en voel iets zitten. 'Ja, antwoord ik, ' ik kan je een portie geluk geven :-)'. En daar was Wendy zo blij mee, dat ze me drankbonnen gaf. Ik had namelijk geluksmagneten bij ... Toen was't tijd voor de dansvoorstellingen die elke klas toonde. Geweldig mooi om te zien, al die kinderen die hun best doen op dat podium. En trots dat ik was op Tristan, omdat hij toch wat oefenmomenten gemist had, hij deed het super! En op Ayla, ze mocht haar dans openen, zo knap. Chapeau een de leerkrachten om er ieder jaar weer zoiets moois van te maken!!

Tristan en Ayla hadden elk drankbonnen gekregen die ze zelf konden opdoen en van Mama hadden ze een spelkaart gekregen. Na het schoolfeest zou Femke de kids meenemen naar huis, nadat ze een frietje waren gaan eten, bedankt Zus !!

Meteen na het optreden moest ik vertrekken naar Nancy, waar ik een lachsessie mocht geven tijdens de voorstelling van haar boek 'Gouden lichtstralen, mogen we lachen'. Ik werd er ontvangen met een lekker zelfgemaakt dessertje. De aanwezigen stonden te popelen om met de lachsessie te beginnen. Het was een heerlijke lachsessie, in een cirkel rond de kruidentuin. Iedereen deed enthousiast mee, wel hadden veel plezier!!!

Thuis gekomen, was ik best moe van deze drukke dag :-). Femke geeft me de drankbonnen van Tristan en Ayla terug, die hadden ze over, nog een 6-tal geloof ik. Deze ben ik de dag nadien terug gaan brengen naar de directrice :-). Overvloed dus... het straffe is, dat ik gisteren in mijn tas nog drankbonnen van het schoolfeest (of was het misschien de schoolkwis?) terugvond :-).

Dag 30 - Maandag 30 mei - Kids terug naar hun papa

Mijn kinderen zijn om de week bij mij. Op zondag 1 mei, mijn eerste geldloze dag waren ze bij mij, maandag 2 mei gingen ze na school naar hun papa. Dat maakte mijn geldloze maand experiment wel makkelijker. Die eerste week hoefde ik enkel in mijn eigen behoeften te voorzien. Doordat dat zo vlot ging, had ik er vertrouwen in dat het de 2de week met de kids ook wel zou lukken. En de daarop volgende weken ook :-). Mijn kinderen hebben me nadien verteld dat ze heel blij waren toen deze maand afgelopen was... Ze vonden het niet leuk dat hun mama iets deed wat anderen niet doen... Haha, dat doet me denken, die was de laatste buikdansles voor ons buikdansoptreden op 5 juni. Anna en ik zijn in onze buikdans-outfits nog iets gaan drinken in de Barlon in Mol. Ze heeft me getrakteerd, maar dat was vooral omdat we schrik hadden dat als ik een drankje zou vragen, ze me zouden vragen om een buikdansoptreden :-). Dank je Anna om me daarvoor te behoeden :-) <3

Dag 31 staat al op deze blog... toch nog een aanvulling : Ik ga graag naar de sauna en wilde mezelf belonen door een namiddagje Hezemeer. Ik was lang aan't twijfelen, want dit is een luxe-uitje, ik kan makkelijk zonder :-). Toch besloot ik het te proberen omdat ik waarschijnlijk anders spijt zou hebben dat ik het uit de weg ben gegaan. In het Hezemeer kon ik spijtig genoeg geen ruil bekomen :-( . De vrouw aan de kassa vond het een leuk project, maar ze kon niet op mijn vraag ingaan omdat ze nog meer sponsorvragen krijgen en hun antwoord steeds nee is... Dit en de supermarkten waren de enige die op deze manier reageerden...

De maand erna...

Wat ik niet verwacht had, was hoe moeilijk ik het de dag nadien vond om terug geld uit te geven. Mijn portemonnee had ik dichtgeknoopt met een groen lint en dat groen lint heb ik nog een week of 2 errond laten zitten. Geld nam ik mee in zo'n klein portemonneetje (voor kleingeld :-) ). Ik had er echt een grote weerstand tegen. Heel spijtig vond ik ook dat ik dat gevoel van in een flow te zitten, waarin het een volgde op het andere en dingen en leuke ervaringen vanzelf naar me toe kwamen, helemaal verdween toen ik weer geld ging uitgeven. De eerste aankoop die ik deed die dag was bij Annemie en Patrick van de Nachtegaalhoeve : aardbeien en asperges :-).

Deze aanvulling schrijf ik op zondag 4 september... Rik, een vriend van de bib en hopelijk ook van mij liet me weten dat hij deze blog met plezier en bewondering had gelezen en dat hij graag ook nog meer over die laatste week had gelezen. Bij deze dus. Hij vroeg zich af of ik misschien een dipje had, omdat er niets geschreven was... Die laatste week is er veel gebeurd (zoals die dag van het schoolfeest) wat maakte dat ik weinig tijd had om te schrijven. En die laatste dagen waren, als ik er nu op terugkijk vol verwarrende gevoelens, waar ik niet meteen bij stilstond... Het experiment was een rollercoaster waar ik helemaal in opging toen ik erop zat en waar ik even van moest bekomen tot het over was :-)

Op 16 juni mocht ik de leerlingen van ons Ayla haar klas vertellen over mijn maand. Tijdens mijn lunch viel mijn oog op de bloemen die ik van Louis, waar ik die dag ging poetsen, gekregen had. Een Aaronskelk in een lege champagnefles is een leuke attentie voor juf Sandra, als bedankje omdat ik mijn verhaal in haar klas mag vertellen. Ty, een van de leerlingen was jarig, dus ging ik in onze Kinderweggeefgarage een kaartspel halen als verjaardagkado voor hem. En in mijn ruildoos, die ik natuurlijk zou laten zien in de klas, zat een pak speculaas met 20 afzonderlijk verpakte speculaasjes, voor iedere leerling 1. Toen ik dit allemaal klaar had - wat ik zou vertellen had ik de dag voordien al wat opgelijst - besefte ik dat ik alweer in de gratis modus zat... heerlijk...en op dat moment besefte ik ook hoe ik dit gemist had...

Tot nu toe heb ik geen tussenweg gevonden...aanvoelen wanneer ik met geld betaal en wanneer ik een ruil zou voorstellen, een idee van een vriendin van me me, lijkt niet te werken: in mijn hoofd is het of het ene of het andere... Of zou het zijn dat ik er nu geen verhaal meer bij kan vertellen, waardoor de drempel groter is???

Mijn bedoeling met dit experiment was: ervaren of het mogelijk is om zonder geld te leven. Loskomen van dat gevoel van afhankelijk te zijn van geld. Dat is zeker gelukt. Ik weet dat het mogelijk is... ik weet dat IK dat kan. Dus mijn experiment is geslaagd. Dat ik daarnaast nog andere lessen geleerd heb is mooi meegenomen. Lessen als : ik heb weinig echt nodig in mijn leven en datgene wat ik nodig heb komt vanzelf naar me toe als ik erin geloof en erop vertrouw. Aho (da's wat indianen zeggen als ze klaar zijn met spreken :-)).