Zaterdag 6 september Santiago - Ternat - Terug naar huis Om 8 uur zijn we richting station vertrokken, amaai mijn armen, ik denk dat ze 5 centimeter langer zijn geworden van die tassen te dragen. We waren blij dat we daar waren. Nu wachten op de trein. Het waren 11 haltes voor wij eraf moesten ( 11 haltes in 8 uur, wat niet zoals hier in België is) Bij de eerste halte hadden al 1/2 uur vertraging. Oei als dat maar goed afliep. Doordat we door de bergen reden ging het maar traag vooruit. De meeste stopplaatsen waren tevens steden waar we ook met de fiets doorgereden waren. In de namiddag vroeg ik aan de kaartjesknipper of we met veel vertraging gingen toekomen maar volgens hem ging het nog, een 45 tal minuten, wat ook zo was. Eens in het station van Valladolid aangekomen hebben we een taxi genomen richting luchthaven. We waren er goed op tijd. Rond 18 uur. De vlucht was om 20u35. Door deze rustige dag heb ik mijnen boek die ik reeds 3 weken ongeopend in de fietstas had kunnen beginnen lezen. Om 22u45 waren we in Charleroi waar Filip ons is komen ophalen en toen richting Ternat.
Ternat - Santiago totaal van 2259 KM gefietst in 21 dagen Santiago - Ternat - in 1 dag terug thuis
Vrijdag 5 september - dag 22 Santiago Vandaag zijn we Santiago wat gaan verkennen. Om 12 uur was er een pelgrimsmis. Deze was wel indrukwekkend. De kathedraal zat vol, zoveel verschillende nationaliteiten en leeftijden. Hier waren er wel priesters genoeg, 5 in totaal. Een belevenis is dat ze een wierrookvat van de ene beuk naar de andere beuk slingeren. We hadden geluk dat dit vandaag gebeurde (er werd ons verteld dat daarvoor 250 euro moest betaald worden) Na de mis gingen we terug de stad in en zijn we tapas gaan eten. zeker niet slecht. Na enkele keren dezelfde straatjes te hebben afgeslenterd zijn we meer uit het centrum gegaan en hebben we onze inkopen gedaan van eten en drank voor de dag erna door te komen. Onderweg een ijsje gegeten (ieder 2 bollen, we verschoten we van de prijs, 2,5Oeuro per bol) Terug naar het hotel, ons opgefrist, alles klaargezet voor de volgende dag en in het hotel lekker gegeten.
Donderdag 4 september - dag 21 - Melide - Santiago - 72 KM We hebben eerst nog gaan )ontbijten bij de Carlos (dat was de naam van het hotel) We hebben allebei goed geslapen en het regende niet. Onze schoenen waren wel nog nat. Onze laatste dag fietsen .... Het was wel koud en mistig om te vertrekken maar dat kon ons niet deren. Op de nationale stond vermeld, Santiago 52 KM, voor ons langs de rustige wegen zou het 72 km worden. Het ging precies niet vlug genoeg vooruit, er kwam nog veel bergop in en ik had het gevoel dat mijn benen van in het begin moe waren. Misschien is het ook omdat je weet dat het einde nadert. Halfweg zijn we nog even gestopt om ons te verstrerken met een bocadillo. (belegd broodje) Doordat er werkzaamheden waren werd de weg slechter en slechter. (veel putten) Met als gevolg dat danny een dertigtal km voor Santiago ontdekte dat er 1 spaak gebroken had aan zijn achterwiel. Later bleken het er 3 te zouden. Hopelijk hield het wiel het tot in Santiago, want in deze vergeten gaten zijn er geen fietswinkels. Er volgden in de laatste 12 km nog enkel pittige klimmen, en om Santiago te komen was het zeer steil. Eens daar aangekomen was het precies een ontgoocheling, je kwam aan de kathedraal en voelde je verloren tussen al die "toeristen". Terwijl we een foto namen sprak er ons een Nederlands koppel aan. Ze hadden gezien dat we met hetzelfde boekje reden als zij. Zij waren zeer behulpzaam om ons wegwijs te maken naar het bureau voor ons compostolaat op te halen en boden aan om op onze fietsen te passen. Later gingen ze met ons naar de info, om ons een hotel te zoeken, en toonden ons waar zij ook logeerden. Daar zijn we dan ook naartoe gegaan. Het lag in het centrum van Santiago. Eens onze fietsen afgeladen gingen we richting fietsleveringadres wat normaal om 16 uur open was maar hij kwam erdoor om 17 uur, (tis hier Spanje voor iets) Terwijl we wachten kwam er een Belgische vader met dochter toe die reeds onderweg waren van eind juli maar die tevens tot in Finesterre doorgereden waren wat eerst onze bedoeling was. Ze zeiden dat we niet echt iets gemist hadden en gezien het slechte weer, het kapotte achterwiel en de goesting....was het voor ons wel genoeg geweest. Zij keerden terug naar huis met Ryanair vanuit Valladolid naar Charleroi. Zodoende gingen wij ook is uitkijken voor ons ticket. Onze bedoeling was met Veuling richting Parijs en van daar met de tgv naar Brussel. De prijzen met Veuling lagen zeer hoog, 210 euro pp. daarbij het tgv ticket... We gingen is op internet kijken voor Ryanair langs Valladolid. Dit kwam op 125 euro voor 2 personen waarop we direkt boekten. Later kwamen we wel te weten dat Valladolid een dag reizen met de trein inhield. Om 9 uur vertrekken uit Santiago voor om 17 uur in Valladolid aan te komen. Maarja, met de trein is altijd een beetje reizen hé, zolang we maar op tijd zijn voor ons vliegtuig. Dat wordt zaterdag nog spannend...
Woensdag 3 september - dag 20 - Triacastela - Melide 87 KM Toen ik opstond zag ik dat de stappers hun regenkledij aanhadden en ging ik buiten een kijkje nemen, en ja , het regende. Wanneer we vertrokken was het zo goed als opgehouden. Na 50 meter zijn we een koffie gaan drinken. Maar algauw herbegon het te regenen en heeft het bijna niet meer opgehouden. Het zou zwaar worden. En dit op de voorlaatste dag. (misschien beter zo want als je dat in het begin hebt, zakt de moed je direkt in de (natte) schoenen) Elke keer ik mijn cape wou uitgieten, water blijft er vooraan in staan, gaat ik dit over mijn linkerbeen en kwam het water zo in mijn schoen terecht. Veel valt er niet te vertellen want door het slechte weer en de cape zag je niks van de omgeving. Hopelijk is het morgen beter, maar de weersvoorspellingen zijn niet zo gunstig tot zaterdag. Op het laatste stuk tot in Melide was het zelfs levens- gevaarlijk, omdat de rit over een nationale gaat (bij gebrek aan andere mogelijkheden) en er heel veel zwaar verkeer is. Onderweg heb ik een hotel gebeld, ik was bang dat ze ons anders niet zouden binnenlaten zo vuil en nat, om een kamer te reserveren. Gelukkig maar, een lekker warm bad en bed. Hopelijk drogen onze schoenen wat tegen morgen. Het heeft heel de avond zo blijven regenen zodat we het hotel niet buiten gegaan zijn. * Nooit verwacht dat het zo kon regenen en blijven regenen in Spanje.
Maandag 1 september - dag 18 - Mansilla de las mulas - Rabanal 116 KM We stonden gisteren maar met 3 tentjes op de camping en vanmorgen zagen we dat er vannacht een vierde bijgekomen was. Er was een security agent heel de nacht op de camping wat in Frankrijk op de campings municipale niet het geval is, eens ze ontvangen hebben zijn ze weg en is er niemand meer. Na ongeveer 30 km waren we in Léon. Terug een stad die de moeite waard is. Indien we meer tijd hadden zouden we hier zeker wat langer blijven. Daar nog iets gedronken en we hadden nog 75 km voor de boeg. We zouden in de volgende stad nog is stoppen om iets te eten, Hospital de Orbigo, maar eens daar aangekomen zijn we verder door gereden. Dus in de volgende stad dan maar eten. Toen ik vroeg aan Danny hoe laat het was, was het reeds kwart voor vier. In Astorga hebben we dan een empanada (zoals een appelflap maar dan gevuld met iets hartigs, die van ons met een kaassaus en hesp) gegeten. Onderweg hadden we terug een stuk met grind, al was het iets minder erg dan gisteren. De heuvels werden terug pittiger en langer en dit reeds vanaf Léon. Van Astorga was het nog een twintigtal km in stijgende lijn, van 870M hoogte naar 1150M. Eens aangekomen in Rabanal sprak er ons direkt een Spaanse dame ons aan om in de albergue te overnachten. Gelukkig reden we nog een beetje verder ( ik had over de albergue van St James gelezen, in een mooi gerestaureerd pand) verder. Eens daar aangekomen sprak ik de hospitalero aan in het Engels en het Spaans. Hij vroeg welke nationaliteit we hadden en toen antwoorde hij dat ze geen belgen accepteerden. Mijn mond viel open van verbazing. Dit had ik nog nooit gehoord. Hij schoot in de lach en sprak ons in het vlaams aan, hij bleek uit Tienen te zijn. Er was maar 1 bed meer vrij, maar dat was geen probleem, we wilden toch in onze tent slapen, na het vorige avontuur in de albergue. Het bleek dat we niet de enige belgen waren. Na wat bijgepraat te hebben met de belgen hebben we gebruik gemaakt van de keuken en ons een omelet met ajuin en tomaat klaar te maken. Dit met een flesje wijn smaakte weer heerlijk. (voor de verandering geen kaas, salami of blikje vis) We waren een van de laatsten om te eten. Het was reeds rond 22 uur eer we de keuken opgeruimd hadden en dan naar de tent gingen. Ons dagboek nog bijgehouden. Er is veel wind. Hopelijk wordt het niet te koud.
Dinsdag 2 september - dag 19 - Rabanal - Triacastela 120 KM - Over de 2000 KM! Ik was heel vroeg wakker, van voor 5 uur. Ik had de wekker gezet op 6u15 omdat we om 8 uur de albergue moesten verlaten. Het was kwart na acht, en zijn als laatste vertrokken, maar wij moesten ook onze tent afbreken. We mochten direkt beginnen klimmen richting Cruz de Ferro. Daar staat zoals de naam zegt een ijzeren kruis op het hoogste punt waar de pelgrims een steentje, meegebracht van thuis, en dit als symbool voor je leed, pijnlijke verhalen, zwakheid of je falen achterlaten. Het was nog een tiental km klimmen tot daar. Zo vroeg op de morgen was het wel nog koud en mistig. Door het konstante klimmen waren we vlug opgewarmd. Het is indrukwekkend welke berg stenen er ligt en wat er allemaal neergelegd wordt, foto's, doodsprentjes, briefjes, bedankjes, drinkbussen, sjaaltjes, mutsen, zelfs een fietshelm. Bij de afdaling kreeg ik het terug koud aan mijn handen. (nochtans zitten er 2 paar handschoenen in de fietstas) In Molinesca konden we terug iets eten en kochten ons een appelcake die we heleamaal opaten (twas niks speciaals) Het bleef heel de tijd op en neer gaan maar toch we zakten we naar een hoogte van 500 meter. Op naar de volgende klim, en die kon tellen. De eerste 18 KM ging het licht omhoog naar een hoogte van 610m. Daarna kwam de echte klim 24 KM met pieken van 6 tot 10 % richting Cebreiro en alto de Poio op 1335 m hoogte. De afdaling ging tot 665 m, dit ging een stuk makkelijker, 12 KM bergaf. Eens in de Albergue aangekomen hebben we nog een 10 minuten op de bank gezeten op wat te bekomen van de dag. Eens alles opgeruimd was en wij gedoucht, zijn we een "menu de pelerino" gaan eten. Voor 9 euro, voorgerecht, hoofdchotel, dessert, brood en wijn of water. Het was lekker en meer dan genoeg. Totaal van 2105 KM. Ons doel komt dichter...
Vrijdag 5 september - dag 22 Santiago 
Donderdag 4 september - dag 21 - Melide - Santiago - 72 KM 
Woensdag 3 september - dag 20 - Triacastela - Melide 87 KM 
Maandag 1 september - dag 18 - Mansilla de las mulas - Rabanal 116 KM
