Klets gezellig mee op het forum. Stuur een mailtje als jullie zelf een goed idee hebben voor een goed forum!
Welkom in mijn wereld
26-08-2009
Een Nieuw Gezinslid
Sinds twee weken hebben ik en Michael (mijn vriend) er een nieuw gezinslid bij. We zijn ontzettend blij met ons kleine meisje, die luistert naar de naam Djenna. Ze is harstikke lief, slaap al bijna de hele nacht door en eet ons al de oren van het hoofd.
Al maanden liep ik tegen Mike te zeuren en te klagen en uiteindelijk gaf hij toe. We zouden er dan toch aan beginnen! Het lange wachten was zwaar, maar ik kon mij uitleven met het inrichten van haar plekje. Het bedje stond er al, ze had al veel knuffels gehad, eten was in huis gehaald, we waren er klaar voor. De dag zelf liep ontzettend langzaam, maar we waren ontzettend blij toen wij haar in onze armen konden houden. Toen wij haar eindelijk mee naar huis konden nemen, en de kraamvisitie ook weer weg was, liep het al tegen 23.30 en waren zij en wij dood moe. Voorzichtig legde ik haar in haar bedje en keek toe hoe ze het zich lekker maakte en in slaap viel.
De eerste drie dagen waren het moeilijkste voor mij. Ze hoefde maar een kick te geven, of ik stond al naast bed. Mike moest de dag erna weer vroeg uit de veren, dus die draaide zich eens om en snurkte zachtjes verder. En daar ging ik weer, hield haar in mijn armen en vroeg mij af wat ze wilde, wilde ze eten? drinken? plassen? Wat wilde ze nou? Ze voelde zich de eerste dagen nog niet helemaal lekker in haar vel zitten, dus ik heb haar de eerste dagen overspeld met liefde en zorg, om te laten zien dat ze het hier ook naar haar zin zou hebben. Elke morgen begon de dag al vroeg. Ik stond op, pakte haar op, speelde wat met haar, gaf haar eten en legde haar weer in bed. Daar was ze het niet altijd mee eens, maar ja, ze is nog een baby dus moet ze veel slapen.
Na een paar dagen verhuisde ze naar beneden, met een doos in haar bed. Kom ik eens aan mijn 7 uur slaap. Ze begon al wat losser te worden en ze had mijn nieuwe schoenen, die ik vergeten was op te ruimen, al gevonden dus dat was ook al geen probleem. Zelf vind ze het fijn om, als je langsloopt of gewoon op de bank zit, lekkerin je voeten en tenen te bijten, terwijl ze 100 verschillende knaag, bijt en piep speeltjes heeft. Want bijten, dat doet ze!
Ik heb het natuurlijk over mijn hond, dat begrijp je. Kom op je denkt toch niet dat ik mijn kind van net twee weken naar beneden verhuis met een doos in haar bed? Nee, Djenna is een kruising tussen een Duitste en Mechelse herder en om haar wat sneller zindelijk te maken, hebben we haar bench verkleind met een doos. Een bench? Ja een bench. Nee, niet zielig. Ze vind haar bench geweldig. Ze speelt er in met haar knuffels, speeltjes, kauwbotten. Nee ze komt niks te kort, zeker geen liefde! Ze wordt verwend bij de vleet (fout van mij, maar ja wat wil je?) Ze heeft een mooi koppie en is ontzettend slim. Ze weet nu al waar ze haar koekjes kan vinden en probeert die kast vaak open te breken. zoals ik al zei, ze vind het leuk om in alles te bijten, wat er te bijten valt, dus mijn handen zitten al onder de krassen en wondjes. Maar ja, die tandjes zijn nog zo scherp als messen. Ze vind het ook leuk om in je benen te bijten, dan mag je van geluk spreken als je een lange broek aan hebt, want dan hangt ze daarin in plaats van in je blote huid. Natuurlijk treed ik dan ferm op, gaat ze zitten en kijkt ze mij aan met een blik zo van wat flik je mij nou? Die broek is om in te hangen dus dat doe ik dan ook.
Maar al met al ben ik super blij met mijn kleine meisje! Als is ze soms zo vervelend als wat, ik hou van haar. Nu ligt ze voor mijn voeten te piepen om aandacht, zal haar zo eens even moe maken, valt ze straks meteen in slaap en kan ik misschien wel 8 uur slapen!
En morgen begint de dag weer over nieuw. Heerlijk zo'n pup!
Ik ben Rowena, en gebruik soms ook wel de schuilnaam xO-Angel-Ox.
Ik ben een vrouw en woon in Etten-Leur (Nederland) en mijn beroep is Student Grafisch Vormgever.
Ik ben geboren op 30/11/1987 en ben nu dus 37 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Dansen, ontwerpen, schrijven.
