Ik ben Angela
Ik ben een vrouw en woon in Zwaag (Nederland) en mijn beroep is Thuismanager.
Ik ben geboren op 01/08/1970 en ben nu dus 55 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Internet, lezen, uitgaan, dansen.
Ik ben geen trendsetter. Mogelijk duizenden mensen, misschien wel miljoenen? zijn mij al voor gegaan met hun eigen webblog. Toch ga ik proberen hier een originele,wellicht unieke blog neer te zetten. Ik zou maar af en toe kijken want deze internetfreak zal regelmatig deze blog opkallefateren (of hoe je dat ook schrijft) oftewel interessant maken, mooi en leuk maken.Ik sta open voor tips, ik ben natuurlijk een pas beginnen blogger. Moet de mogelijkheden allemaal nog uitvinden. Alhoewel ik daar natuurlijk best bij geholpen kan worden, dus tips? schrijf het in mijn gastenboek of mail me!
Ik sonja bakker, jij sonja bakkert/ geldbesparingstip!!
Laatst had ik het nog over onze bekende voedingsconsulente Sonja Bakker. Zoals de meeste weten geeft ze je een boodschappenlijstje op met wat je mag eten, en daar staan veel merkartikelen op. Nou rijst bij mij de vraag op: maakt zij express reklame en vangt zij hier geld voor??
Op MSN kwam ik dit stukje tegen:
Sonja wie? Sonja Bakker was een echte Bourgondiër en at veel, heel veel. Op haar negentiende woog ze 80 kilo. Alle diëten ten spijt raakte ze niet de nodige kilo's kwijt. Wél ging ze zich steeds meer bezighouden met voeding. Tijdens de opleiding gewichtsconsulente ontwikkelde haar eigen dieetmethode. Het resultaat: een dieet waarbij je van alles mag eten, geen calorieën of punten hoeft te tellen, en toch afvalt. Waar het om draait is variatie en hoeveelheid. Ze viel hier meer dan twintig kilo mee af. Aan de hand van haar eigen methode schreef Sonja Bakker de bestseller: 'Bereik je ideale gewicht' met daarin weekmenu's voor mannen en vrouwen.
Inmiddels heeft haar praktijk 'De gewichtsconsulente' vestigingen in Spierdijk, Berkhout en Purmerend. Ze bracht ook een variant uit op haar eerste boek, speciaal voor kinderen en tieners. Dit boek kreeg negatieve publiciteit vanwege de extreem jonge doelgroep: drie tot achttien jaar. Ondanks de negatieve klanken staat Sonja Bakker er achter. Gewichtsproblemen beginnen al in de jeugd en ze houdt in de menu's rekening met de groeicurves van de kinderen.
Geen dieet maar een patroon Sonja Bakker ziet haar methode niet als een dieet, maar als een voedingspatroon. Een filosofie waarbij je jezelf een nieuwe levensstijl aanmeet. Je mag van alles eten, alleen wél in bepaalde hoeveelheden. Dit werkt erg motiverend voor de afvallers; de ene dag ontbijt je met crackers met smeerkaas, de volgende dag is het een plakje ontbijtkoek. Ook is er ruimte voor een chocoladetaartje tussendoor. Bakker geeft de lezer negen weekmenu's, recepten en tips. Het boek bevat ook boodschappenlijstjes. Het dieet sluit aan bij voedingsadviezen uit de Schijf van Vijf (drie hoofdmaaltijden en een beperkt aantal caloriearme tussendoortjes). De menu's bevatten alleen minder brood en soms minder zuivel en fruit dan door het Voedingscentrum wordt aangeraden.
Kritiek op sonjabakkeren Het zogenaamde 'sonjabakkeren' is niet voor iedereen geschikt. Het Sonja Bakker dieet is moeilijk te volgen als je een onregelmatig leven hebt of veel zakelijke eetafspraken hebt. Ook vindt het Voedingscentrum dat de afvalmethode van Bakker te weinig inzicht biedt op langer termijn. Zij stellen dat het teveel gericht is op kant-en-klare menulijstjes waardoor mensen niet zelfstandig tot een energiebeperkte en volwaardige voedingswijze komen. De aanmerking dat ze te weinig aandacht besteed aan beweging valt te betwisten. Op de website van haar praktijk De Gewichtsconsulente adviseert ze mensen minimaal een half uur per dag beweging.
Cellulitis van witte wijn? De beroepsvereniging Gewichtsconsulenten Nederland is het eens met de visie van het Voedingscentrum. Volgens de organisaties zijn een aantal weetjes uit haar boeken niet gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek. Er is bijvoorbeeld niet bewezen dat je van witte wijn cellulitis krijgt en dat fruit het lichaam reinigt. Daarnaast krijg je door de beperkte hoeveelheden eten, te weinig vitaminen en mineralen binnen.
Te veel dure producten In de recepten van Sonja Bakker staan veelal dure merkproducten aangegeven. Het trosprogramma Radar heeft berekend dat volgers van het Sonja Bakker-dieet zon twintig euro per maand kunnen besparen door goedkopere alternatieven te kopen.
Overzicht goedkopere alternatieven: Sonja Bakker: Twenty Four halvarine/ Becel light Alternatief: Eigen merk halvarine of dieet halvarine (light)
SB: Maggi juspakjes Alternatief: Juspoeder van eigen merk
SB: Yofresh rauwkostdressing Alternatief: Slasaus met 10-15% olie van eigen merk, sladressing op azijnbasis
SB: Optimel yoghurt Alternatief: Magere yoghurt, evt. met zoetstof
SB: Optimel kwark Alternatief: Magere kwark evt. met zoetstof
SB: Optimel drink Alternatief: Karnemelk met een scheutje limonade siroop zonder suiker of ongezoet vruchtensap (diksap)
SB: Liga evergreen Alternatief: Rozijnenbiscuit eigen merk
SB: Milner 30+ kaas Alternatief: Eigen merk 30+ kaas
SB: Betuwe halvajam Alternatief: Halvajam eigen merk of zelf gemaakte jam
SB: Coolbest jus 'd orange Alternatief: Eigen merk sinaasappelsap ongezoet, zelf vers geperst sinaasappelsap
SB: Bar le Duc mineraalwater Alternatief: Eigen merk mineraal water of water uit de kraan
SB: Peijnenburg volkoren ontbijtkoek Alternatief: Eigen merk volkoren ontbijtkoek
De laatste paar weken hebben er al 3 familiedrama's plaats gevonden. Wat zet een vader of moeder er toe om zijn/haar kinderen de dood in te jagen? Dat je zelf niet meer wilt leven, ok, dat kan, al kan ik me daar niet zo heel veel bij voorstellen. Het idee dat ik mijn kinderen, vriend, familie en vrienden achter laat lijkt mij een vreselijk idee. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je vindt dat je kinderen ook beter af zijn om dood te zijn of dat je niet alleen dood wilt gaan ofzo. Ja, wat denken die suicide vaders en moeders eigenlijk eer ze die gruwelijke daad plegen? Waarom hebben hun kinderen geen recht om verder te leven. Ze hebben dan hun kinderen het leven geschonken maar dat geeft ze toch geen recht om te bepalen wanneer hun kinderen dood moeten? Ik kan me er werkelijk niets bij voorstellen. Ik vind het zo'n egoistische daad. We weten niet wat zij in hun afscheidbrief hebben geschreven. Het is in ieder geval geen impulsieve daad, anders schreven ze geen brief. Ze hebben het weloverwogen gedaan. Op een dag bedachten ze het plan. Ze bedachten hoe ze het gingen doen. De 1 met messteken, de ander met pillen, en de derde die vond voor de trein springen wel een goed idee. Ik vind het zo zielig voor de kinderen. Wat zullen die een angst gevoeld hebben zo dicht bij die rails en die naderende trein. Wat een ongelovelijk zak die man! Dat doe je je kinderen toch niet aan? Die man moet wel echt ziek geweest zijn, een gezonde geest doet zoiets toch niet? De man lag in scheiding en dat deed hem waarschijnlijk veel pijn. Maar je kinderen dan ook maar het leven te ontnemen. nee dat gaat er bij mij niet in, ik vind het werkelijk ongelovelijk en zo laf! Wat vreselijk moet het voor die moeder zijn. In 1 klap je ex man en kinderen dood. Ooit hield ze van die man, of misschien houdt ze nog van hem maar zag ze geen toekomst meer met hem. hoe het ook zij, diezelfde man heeft haar kinderen bruut van het leven ontnomen. Ze was waarschijnlijk al niet happy, uit elkaar gaan doe je, meestal, niet zo maar even, maar nu is ze, zo lijkt mij, verscheurd van verdriet...
Er is wel eens de discussie geweest of ze familiedrama's niet meer in het nieuws moeten brengen omdat het kort daarna altijd weer gebeurd. En nu dus al 3 keer in korte tijd achter elkaar. Zouden die vaders/moeders echt gedacht hebben: he dat kan ik ook wel doen. Waarom zou ik alleen dood willen, mijn kinderen zijn beter af als ze ook tegelijkertijd dood gaan met mij.
Mijn vader heeft ook ooit een zelfmoordpoging gedaan, ook na het bericht dat mijn moeder van hem wilde scheiden. Gelukkig wilde hij er ons niet bij betrekken... Mijn oma heeft zich ook van haar leven ontnomen. Een paar pogingen mislukte eerst, de laatste niet. Ze werd maar 52 jaar...
Nee ik zal mij zelf, denk ik, nooit van het leven ontnemen. Ik weet wat voor een verdriet het mensen in je nabije omgeving doet. Er is altijd toch wel een sprankje hoop om verder te leven. Tenminste dat vind ik. Voor mij zijn dat in ieder geval mijn kinderen. Ik wil ze zien opgroeien, ik wil ze al mijn liefde geven. Ik wil er voor ze zijn als zij het een keer moeilijk hebben. Ik wil ze dan steunen en troosten. Ik wil graag oma worden, ik wil mijn toekomstige kleinkinderen zien opgroeien. Het leven is mij te dierbaar om er afscheid van te nemen. Ik ben ook blij dat mijn depressie achter de rug is, wel met behulp van pillen, en therapie, maar ik ben er nog, ik geniet weer van het leven! Er is te veel om voor te leven. Gisteren heb ik bijvoorbeeld heel erg genoten van het mooie weer, van de krachtig schijnde zon! Vandaag is het weer helaas weer slecht. Een dikke sluier mist hangt er. Maar toch kan ik wat van deze dag maken, toch?
Straks ga ik mijn jongste ophalen van de peuterspeelzaal en dan knuffel ik hem weer lekker. Die kleine armpjes om mij heen, die heerlijke kusjes van hem. Daar kan ik heel erg van genieten. De verhalen van mijn 2 oudste als ze weer uit school komen, met zijn allen aan tafel eten. Het verhaaltje lezen bij het naar bed gaan, de liedjes zingen met onze jongste. Dat allemaal zou ik voor geen goud willen missen...