|
Sierlijk is ze, de mooiste ter aarde
Met haar schone, gouden haren
Die die van Venus overstijgen in waarde
Ze wilden dat de haren even mooi waren
Altijd zo vlot maar zo voor mij nu zo traag
Groeit de groene appel aan de boom
De stille zee, wat zie ik je graag
De fantasie in mijn nachtelijke droom
Als een tijger die haar prooi verleid
De hinde volgt haar in het bos
Maar ik raak ze kwijt
Oh, doe jij iedereen zo pijn
Laat de bessen hangen aan de onrijpe tros
Waarom kon je niet bij me zijn
Cozeth
|
