Roerloos tussen twee kanten Fris en knus onmogelijke keuze Scharnieren kraken open en dicht De tocht als een rilling Voetstappen door mijn schaduw in het donker en licht
Soms denk ik: "Was ik maar een vogel, dan was ik zo vrij!" Af en toe: "Als ik een luipaard was, dan was ik zo snel!" Bij mezelf: "Of een olifant, dan was ik zo sterk!" Wat wil ik? Alles tegelijk? Wat wil ik? Toch mezelf
Concentratie Het is nodig Een buis, daar waag ik me niet aan Ik wil zeker zijn en met beide voeten op de grond staan Het is zo saai, daarom lukt het niet Het stille lawaai, als iets dat ritselt in het riet
Iedereen rende naar buiten en riep: "Vakantie gaat beginnen!" Maar ik bleef nog even binnen Iedereen zei wat ze in de vakantie doen gaan Wat kan mij dat schelen, dat gaat me niks aan De vakantie begon goed Eerst was ik ziek, maar daarna was er de stoet Carnaval in het hele Denderdal Daarna steeds vervelen, niks om mij te bezigen Als het maar weer school was, dan zat ik nu in de klas Alhoewel, dat wil ik niet Dan moet ik luisteren naar de les van een grote, saaie zeurpiet
Ze zijn steeds anders Ook hier, anders dan anders Het kan veel zeggen Waar je je wilt bij neerleggen Het is meer dan een stukje tekst Er zit iets achter dat, wat je niet had verwacht Het beschrijft je gevoel, het haalt iets op Dit is meer dan cool Ze zijn echt top!
Het vermindert steeds Uren en minuten verdwijnen Alles wordt mooier, als lichtjes beginnen schijnen Het is tijd voor nieuwe dingen, als die lichtjes beginnen zingen, als we samen roepen: "Wij zijn klaar!" en ik al naar de tv staar, is het moment daar, de tijd van het nieuwe jaar
Geen woord, nog niks dat je hebt gehoord Mensen kijken elkaar aan, maar niemand die het durft aan te gaan De ene is aan 't schrijven, de andere aan 't vervelen, nog een andere is met z'n gommetje aan 't spelen Er zijn er die schrijven, er zijn er die tekenen, en ondertussen zit ik op actie te rekenen
Iets dat je zelf nog niet hebt ontdekt Het geeft je een beter gevoel, zonder eigenlijk één doel Zij helpen je, net als vrienden Maar zij voelen het niet altijd aan wanneer die eigenschappen in werking gaan
Hard voor je Het is sterk, het stopt je werk Waaraan denk je steeds? Je kunt het niet onder bedwang houden, nutteloos bij vertrouwen Sterke momenten verzwakken Niks doet je nog lachen Door één groot woord dat je niet los laat en goed verandert in kwaad
Het is lang geleden Ik hoor niks niet meer Niet van hem, of iets anders Hij wist het niet Daarom dat hij zwijgt Geen idee Hoe langer dit gaat duren, hoe groter het raadsel Seth
Gelovig of niet, Waarin je gelooft, Hoe diep je gelooft Dat beslis je voor jezelf Je moet niet gelovig zijn Als je maar gelooft in jezelf Als je maar genoeg zelfvertrouwen hebt zodat als je niet op je geloof kunt rekenen je dan kunt rekenen op jezelf
Nooit zal je vrij zijn Iedereen weet waar je bent Ook al weten ze dat niet Vrijheid is verdwenen, nergens kan je heen Wij kennen geen privacy De enige plek waar je volledig vrij bent, is in je hoofd
Ik voel me vandaag zo heppie Als ik dat laat merken, vraagt men: "Waarom voel je u zo heppie hoe komt dat? Is er een reden om heppie te zijn? En waarom niet happy?" Wat heppik aan die vraag? Is er soms iets mis? Voel jij je nooit zo heppie als ik me voel vandaag? Ik voel mij vandaag zo heppie om dat mensen dat weten Was ik nu happy geweest dan wist ik dat iedereen het fout heeft
Plagen: Plagen is in de meeste omstandigheden grappig Plagen doe je niet zomaar Je doet het bijvoorbeeld bij een vriend, omdat je weet dat hij er mee kan lachen en omdat jij het bent, omdat je hem leuk vind en dat een manier is uit de duizenden om hem dat te laten zien
Pesten: Tuurlijk is pesten flauw Vooral omdat je geen reden hebt Tja, volgens jou gedachten misschien wel Gebruik nu toch eens die muizenhersens van u Ga na of je het zelf zou leuk vinden en of ze een reden hebben
Hij is een grote vijand, die steeds groter word Hij is een die steeds gemener wordt Hij is iemand die zich steeds bemoeid met je zaken Maar niet om ze te verbeteren Alles naar de vaantjes, alles op zijn kop Hij blijft je maar volgen terwijl hij goed genoeg weet dat je hem kunt missen als de pest Hij is zeer moeilijk weg te krijgen
Maar... Er zijn oplossingen Als je helemaal genoeg hebt van die eeuwige valsert, kun je misschien naar een coach gaan Die gaat u stap voor stap helpen om die stress te laten afbrokkelen Dat helpt zeker Eens die stress na lange tijd weg zou zijn kun je weer verder door het leven als een vrolijk iemand
En zou die stress toch durven proberen terug te komen kan jij met de beste trucjes ervoor zorgen dat hij zelfs niet meer durft terug te komen Dan kun jij hem afwijzen op je eigen, zonder verdere hulp en met eigen wapens
Ai, voel ik dat nu goed? Heb ik het juist? Is de moment er nu al? Inderdaad, het kan snel gaan Puistje hier, puistje daar Na een tijd zijn dat geen puistjes meer, maar puisten Sla niet in paniek, dat is normaal Zeker in de puberteit Dat je er nu gaat blijven uitzien als een puistenmonster? Blijf kalm Trouwens, dat wil zeggen dat je er jong uitziet Zolang dat dat geval is zie je er goed uit
s th m rt r (PS: Dat wil niet zeggen dat je lelijk bent als je er oud uit ziet).
Iedereen zo zijn eigen manier Iedereen zo zijn eigen dingen Iedereen zo zijn eigen methode Toch zal iedereen hetzelfde uitkomen Die dingen hebben te maken met leeftijd Nu heeft iedereen een smartphone Maar let eens op de oudjes, die hebben allemaal nog een knopjes-GSM Voor hun is dat gemakkelijker Zo bij nog voorwerpen Misschien minder technologie Maar ze vinden evengoed antwoord Omdat zij zelf denken en wij de media het werk laten doen
Ik ben ambetant Niets is goed nu Ik kan niets verdragen
Ik kan er niet tegen dat iedereen mij nu negeert Maar ik zou het ook niet fijn vinden moest iedereen naar mij komen om te vragen wat er scheelt Ik wil niet alleen zijn, maar ook niet bij het volk Niets kan het beteren, dat zou ik ook niet willen Ik haat alles Maar ik wil het tegen niemand zeggen Gewoon wachten tot het overgaat
