Toen ze aankwam in Tokio was ze verbaasd hoe mooi het daar was, ze ging naar het restaurant en kon niet geloven wie ze in de verte zag zitten. Het was haar moeder. Vol ongeloof stapte ze naar haar moeder en vroeg wat ze hier deed. Deze passage in het boek vind ik totaal ongeloofwaardig, omdat haar moeder plots ook in Tokio is. Wat ik mij ook afvroeg was wie er op dat moment op Louis paste, maar die vraag wordt later in het verhaal beantwoord. Ik vind dat er ook niet veel speciaal gebeurt, de spanning is even weg. De locatie die hier gebruikt wordt vind ik te ver nagedacht.