Thelma vond onder het bed van Louis een boekje. Er stond 'Mijn wonderboekje'. Louis schreef al zijn gedachten erin die hij nog wou doen in het leven voor hij dood ging. Thelma verliet hiervoor haar comfortzone en kocht een ticket naar Tokio. Ze nam nog afscheid van Louis en ging zijn dromen gaan vervullen. Wat er hier gebeurt is vrij ongeloofwaardig en dat is jammer. Thelma reageert anders dan dat je zou denken, voor iemand die haar zoon gaat sterven binnen een maand. Hier is het wel even moeilijk om bij het verhaal te blijven. Ik denk dat de schrijver probeert over te brengen dat je het leven moet vieren en de dingen die je wilt doen niet uitstellen tot het te laat is. Dat is een mooie boodschap.