Het is misschien wel even geleden, maar ik heb zeker niet stil gezeten. Ik vind het altijd jammer dat tijdens de zomervakantie heel wat lessen even stil liggen. Dat heb ik net meer tijd. Ik heb deze zomer wel een aantal workshops gevolgd.
Eén van die workshop was iets helemaal nieuw voor mij : zillen. Gezien heb feit dat ik eigenlijk eerder een musikaal persoon ben, vond ik het idee van zillen wel boeiend. De gedachte van nog meer armen en benen tegelijk was wel een ander paar mouwen. Al bij al viel dat dus erg mee. Ik was erg snel weg met de basisritmes. Iemand had mij er wel bij mogen zeggen dat na vijf minuten je vingertoppen blauw zien van die *** elastieken, maar het zillen zelf liep verbazend lekker. Toen we begonnen aan de bewegingen, werd het ineens veel moeilijker. Een deel daarvan kwam door het feit dat de lesgeefster van de workshop niet mijn gewone buikdanslerares is. Bewegingen die zij standaard en gekend vindt, zijn dat bij ons in de les vaak niet. Daar heb ik dus wel even tijd voor nodig. Langs de andere kant, als ik rond me keek, vond ik niet dat haar vaste leerlingen het allemaal zoveel beter konden.
De andere workshop die ik volgde was met sluier. Ik vind werken met de sluier altijd erg ontspannend. Je voelt het heel erg in je armen, maar omdat je zo met je vol verstand met bewegen bezig bent, denk je even aan niets anders. Het is bij momenten bijna meditatief. Bij sluier werd duidelijk dat ik ondertussen eigenlijk al heel wat basis heb. Er valt nog hééél veel aan afwerking te doen, maar ik heb vooral nieuwe combinaties geleerd.
Nu is het lesjaar weer opnieuw begonnen. Ik had even overwogen om les te gaan volgend bij de lesgeefster van de workshops, maar een combinatie van afstand, lesuren en een enorme massa volk hebben ervoor gezorgd dat ik toch maar gewoon gebleven ben. Dat wil trouwens ook zeggen dat ik na de buikdans mijn uurtje pilates kan blijven volgen.
