3

De trein vertrekt binnen enkele minuutjes en Christophe is net van de trein af. Zoals een lieve jongen zou doen is hij mee naar het station gelopen en heeft hij mijn mooi bloemen valiesje vanboven in het bagagerek gelegd. Hij heeft het eigenlijk heel goed opgenomen. Hij vindt het wel raar dat ik zo moet gaan nadenken en dat dat dan ook nog eens in Parijs moet zijn maar hij gunde me de tijd die ik nodig heb dit weekend en gaat me dan ook niet bellen of sms’en. Hij heeft ook gezegd dat hij me zal opwachten zondagavond in het station. Hij is wel verdrietig. Ik zag het in zijn lieve ogen. Maar ik moet echt eens aan mezelf denken en dus eens niet met hem inzitten.

Over 1 uur en 50 minuten ben ik Parijs!!
Ik zit rustig het artikel “verlaat ik mijn man of niet”te lezen wanneer de jongeman in pak komt vragen of hij bij mij mag komen zitten om zijn krant te lezen omdat de dame naast hem nogal luid naar haar muziek zit te luisteren. Ik twijfel even maar aangezien ik alleen in een coté voor vier zit zie ik niet in waarom niet. Enkele bladzijden verder in mijn Flair en hij in zijn krant begint hij een praatje en stelt hij zich voor. Zijn naam is Thomas hij heeft ook gisteren zijn tickets nog geboekt omdat een goede vriendin hem last minute heeft uitgenodigd om mee te gaan kijken naar de modeshow van Dries Van Noten en Ann De Meulemeester! Niet dat mode hem interesseert maar aangezien hij nog nooit naar een modeshow is gaan kijken was hij wel nieuwsgierig. Ik als echte fashionista vind dat natuurlijk geweldig en we zitten direct in een leuk gesprek ik vertel hem hoe hij zich moet gedragen tijdens zo een modeshow en dat het altijd te laat begint enzo. Dan vraagt hij waarom ik alleen op de trein zit. Ik vertel hem dat ik met mezelf in de knoei zit en dat ik moet gaan bezinnen over mijn toekomst. Ondertussen zitten we gezellig in de bar en vraagt hij door over mijn problemen. Normaal ben ik er helemaal niet open over want als dat wel zo zou zij zat ik in eerste instantie niet op deze trein want dan waren ze al lang opgelost.

Aangezien ik hem wel sympathiek vind overkomen en ik hem helemaal niet ken en waarschijnlijk na deze treinrit nooit meer zal zien denk ik waarom niet!

Ik begin te vertellen dat ik niet meer zeker weet of Christophe wel mijn droomman is omdat ik continu met de vraag rond loop “Hoe zou het zijn met een ander?” Voor mij is de oplossing simpel ik probeer het gewoon! Thomas heeft er een andere kijk op hij weet precies wat zijn droomvrouw is en zal dus geen tijd gaan steken in iemand anders en als je dus al samen bent met je droompartner stel je jezelf niet eens de vraag!

12-10-2009 om 12:14 geschreven door Amelie