Tegenwoordig kijk ik zelden tv. Het enige wat ik op frequente basis probeer te volgen is “Het journaal” op de vrt. Vroeger keek ik nog naar “De laatste show” op één, maar sinds Mark Uyterhoeve de presenteerstoel doorgaf aan Frida van wyk is dit programma minder interessant en bekijk ik het eerder sporadisch. Onze noorderburen hebben een soortgelijk programma, maar dan beter:“De wereld draait door”, een programma van de omroep Vara dat uitgezonden wordt op Nederland 3. Op het gebied van interessante tv maken staan de Nederlanders momenteel een stapje voor.

Gisteren kwam mij aan de oren dat er in Nederland echter heisa is ontstaan omdat de publieke omroep op zaterdag 23 februari de pornofilm “Deep Throat” uitzend. Deze Film zal worden voorafgegaan door een speciale aflevering van het discutie programma “spuiten en slikken”, waarin er word teruggeblikt op de geschiedenis van de porno film. Ook zal de documentaire “Inside Deep Throat” worden vertoond. De omroep doet er dus ook in mijn ogen alles aan om dit zo goed mogelijk te kaderen.

Bepaalde politici zijn het hier blijkbaar niet mee eens, zo las ik dat ene André Rouvoet zou geprobeerd hebben de uitzending te verbieden. Zelf denk ik wel dat de uitzending van “Spuiten en slikken” en de docu “Inside Deep Throat” de moeite waard zijn om te bekijken, maar de film zelf laat ik aan me voorbijgaan. Een blik achter de schermen van de porno-industrie lijkt mij wel eens interessant, de platvloerse rommel die deze produceert veel minder. 

Ik begrijp wel dat er tegenstanders zijn voor het uitzenden van porno op de openbare omroep en ik ben er zelfs zeker van dat dit in ons land de komende 10 jaar niet zal gebeuren. Maar volgens mij is al de heisa hier rond niet nodig en zal deze er juist voor zorgen dat dit initiatief een succes word. De film wordt trouwens op een laat uur uitgezonden, waardoor het mij evident lijkt dat de kindertjes al in hun bed zullen liggen.

Ik zie er dus niet echt een problemen in. Zij die dit echt niet willen zien beschikken immers over de vrijheid om de tv uit te zetten.

Eindelijk is het dan zover, ik begin mijn eigen weblog. Dit doe ik niet omdat ik ervan overtuigd ben dat ik interessante dingen te melden heb, maar eerder omdat het internet er tegenwoordig van uitpuilt. Nadat ik enige tijd geleden ontdekte dat zelfs het fictieve gedrocht Sara, uit de gelijknamige telenovelle op VTM een weblog bezit, was voor mij de maat vol. Als zoveel mensen het wereld wijd web bevuilen met hun nonsens, waarom zou ik het dan niet doen? Beschouw mij dus maar als een meeloper. Bovendien is dit soort tekstjes schrijven een mooie oefening voor mijn taalgebruik.

Ik was al langer van plan om  deze weblog te starten. Toen begin deze maand Herman Le Compte stierf, over wie ik tot dusdan slechts wist dat hij geparodieerd werd door Chris Van Den Durpel, begon ik wat informatie over onze excentrieke vriend te zoeken. Op de site van "Humo” werden voor de gelegenheid enkele oude artikels met hem uit het archief opgedoken  en ook “man bijt hond” bracht een hommage aan de man die beroemd was geworden door de bewering 1000 jaar oud te zullen worden. Na enige tijd te surfen, kwam ik op de weblog van Le Compte himself terecht. Op dat eigenste moment ontstond er in mijn hersenpan een soort kortsluiting. Ik moest en zou zelf ook een weblog beginnen.

Hoelang ik dit volhoud is op dit moment een prangende vraag, waarop ik jammer genoeg zelf het antwoord niet ken. Maar zoals Le Compte ooit zei, en waar ik dus recentelijk op uitkwam: “Ik neem het leven zoals het op mij afkomt”. Tot dusver komt onze levensvisie helemaal overeen. Zijn vervolg erop past ook wel bij mijn visie, maar daar wil ik het de eerste jaren nog niet over hebben. Le Compte vervolledigde immers met de woorden: “Misschien val ik straks wel dood. En dan? Moi je m’en fous éperdument.” En of hij dat doet!

Groeten Ambru.