Voor degenen die zich afvroegen hoe het vorige week is afgelopen:
Vrijdag tegen 16u30 gingen Baas en ik naar de vergaderzaal en hadden Het Gesprek. De gevoelens die ik na afloop had, waren nogal ambigue. Opslag zat er namelijk niet in omdat Baas vond dat de verhoudingen binnen het bedrijf gerespecteerd moeten worden, wat zoveel wil zeggen als 'voor wat jij doet, verdien je meer dan genoeg' - wat misschien wel waar is, want ik heb een onnozele job en inderdaad, iemand met een diploma dat aansluit bij de job zou hier zeer tevreden zijn met het loon. Ik niet. Maar goed. Nu was het ook zo dat er geen andere job voor mij was, want Baas had al begrepen dat ik eigenlijk niet graag in het bedrijf werk en niet genoeg ambitie aan de dag leg om er verder in te groeien. (Kan misschien waar zijn, maar ik blijf me afvragen hoe je in godsnaam ambitie kunt tonen in een dergelijk afstompende job als de mijne.) Hoe dan ook, het positieve van het gesprek was dat Baas en ik overeenkwamen dat ik best iets anders zoek, niet omdat hij niet tevreden is over mijn werk, wel omdat het leven veel te kort is om iets tegen je goesting te doen. Hij beloofde daarbij: 1. dat mijn job mijn job blijft zolang ik niets gevonden heb en 2. dat hij niemand iets vertelt van mijn zoektocht. Menselijkheid boven alles dus. Over 2 weken heb ik een eerste sollicitatiegesprek bij een zachtere organisatie.
