Hoewel hij niet zo een lange tijd met muziek bezig is, had hij wel reeds lang een voorliefde voor de Alpenlanden.
Toen Walter hem besmette met de microbe van het muziek onderricht, leerde hij op 40 jarige leeftijd de basis van notenleer en bespeelde de bariton. Tegelijk kwam zijn andere passie rond zingen de kop op steken en sloot hij aan bij het Geels Vocaal Ensemble. Hij had toen misschien beter eerste viool gekozen, maar dat heeft hij bewaard voor thuis. Gelukkig met het goedvinden van zijn vrouw Dorette. Toen Walter met het voorstel kwam om een kennismakingscursus te volgen voor Alpenhoorn was daarvoor niet veel overtuiging nodig. In de daarop volgende maanden werd zijn vijftigste verjaardag gevierd, en jawel, in de opvolging van zijn verjaardagsfeest werd in Zwitserland zijn Alpenhoorn aangekocht.
Ondanks men in groep steeds met eenzelfde stemming van instrument speelt, wordt doorgaans gespeeld in drie of vier stemmen. Zowel thuis als in het koor was Frank al gewoon de eerste (de hoogste) partij te spelen en hij koos dan ook na enige tijd om ook voor de alpenhoorn de eerste stem te spelen. Een beetje hangt wel samen met de bouw van lichaam en vooral de lippen van de blazer. Alle tonen worden namelijk gevormd door het minder of meer opspannen van de lipspieren terwijl de lucht uit geblazen wordt.
Sinds 2008 heeft hij samen met Walter jaarlijks deel genomen aan het Bregenzer Alphornseminar.
Hij neemt ook steeds zijn Alpenhoorn mee op reis met de mobilhome. Dat geeft hem de mogelijkheid om op verschillende plaatsen de echo te testen, van het zuiden van Frankrijk tot in Portugal toe.
|
