Vrijdagmiddag (na de ingekorte rit) vlot de volgwagens kunnen 'in orde zetten', alle fietsen inladen en ons zelf een beetje proper maken. 's Avonds, na een heerlijke 'Savoyarde' maaltijd de fietsweek officieel afgesloten met de prijsuitreiking. Toch nog buiten op het terras, maar wel met een truitje aan. Zaterdag dan vlot naar huis gebold om zo omstreeks 17.00 te arriveren op het rond punt. Einde editie 2012 : wat vliegt de tijd toch als ne mens zich amuseert. Hieronder nog enkel cijfermateriaal en hopelijk tot volgend jaar.
De groeten van al de Mountain Maniacs!
Totaal : 14606 hgm/649 km/ongeveer 30 u op de fiets
Uitslag : 1 Harry 2 Rudy 3 Mark 4 John 5 Ron 6 Luc 7 Koen D. 8 Werner Z. 9 Peter 10 Paul 11 Dirk 12 Flor 13 Werner E. 14 Koen A.
Laatste fietsdag : bij het ontwaken kijken we recht op een mistige flank van de berg : er valt nat.
Na al hetgeen we deze week al hebben meegemaakt wordt er dan ook maar beslist om plan B uit te voeren : rit van 60 km met 2 beklimmingen ipv rit van 145 km met 3 beklimmingen. Dirk heeft ons ondertussen verlaten en zo kan Flor (op fiets van Dirk) terug het peloton vervoegen. Harry is pechvogel van de dag : gisteren in laatste kilometer zadelklem afgebroken en niet te herstellen. Hij zal samen met Werner Erikson in de volgwagens plaatsnemen.
Wij dadelijk van het hotel de berg op : niet al te steil : leuke speelberg. De meeste plaatsen zijn al geconsolideerd : enkel voor 6/7/8 (Luc, Koen en Werner Zulke) dient er nog gestreden te worden.
Het is dan ook dadelijk oorlog in gang gezet door Paul, nadien overgenomen door Werner. De toppers houden zich wat afzijdig en laten ons doen! John is eerst boven, voor Werner en Luc. Koen doet een slechte zaak! Ondertussen is het weer behoorlijk nat, we rijden over het parcours van de Dauphiné die hier morgen passeert. Dan de laatste beklimming van de week : 17 km met lastige laatste kilometers. Peter en Luc vechten voor deze berg : Luc trekt aan het langste eind. Boven zien we amper de volgwagens staan : zo'n dichte mist en regen : we zitten amper op 1000 m hoogte, foto's zijn precies getrokken boven de 3000 m.
In dit klote weer (sorry voor de uitdrukking, maar een mens zou voor minder) naar Chambéry. Rond 13.30 u aankomst in hotel : de voorbereiding voor de terugreis kan beginnen.
Eindelijk : vandaag nog eens heel de dag zon. Na een fantastisch ontbijt in Hotel Bélvedère wij eerst 12 km zakken naar de voet van de Cormet de Roselend. Prachtige, rustige afwisselende klim met boven mooi uitzicht over besneeuwde bergtoppen en krokussen in de wei. Jahoor, renners hebben ook oog voor het natuurschoon. Dan afdalen (voorzichtig want Johan Bruyneel en Jurgen Vandewalle hebben hier al ooit in den decor gehangen) tot in Albertville en via een klein ommetje naar de Col de Tamié. Weer een prachtige verkeersarme beklimming. Iets na de top installeren we ons in het bos om te picknicken. Afdalen tot in Faverges en nu patat : Col de la Forclaz : korte maar supersteile klim : de lastigste van de week. Maar boven worden we beloond met een prachtig uitzicht over het meer van Annécy.
Nu nog onze galaronde rond het meer, effe halt houden op een grasveldje om pintje te nuttigen van onze mobiele bar en dan naar Hotel Le Semnoz. Waar we opgewacht worden door de voltallige hotelcrew die ons persoonlijk begeleiden naar onze kamer : du jamais vu! 's Avonds heerlijk avondmaal en verbroedering met de gepensioneerden die er een feestje hebben.
Voor de ingewijden, we zijn dus afgestapt van het rustdag-principe in het midden van de week : bracht toch alleen maar verveling en uitspattingen met zich mee de laatste jaren.
Vandaag gingen we naar het dak van de week : Col de l'Iséran : 2770 m.
Navraag vanmorgen bij de hotelbaas : met de fiets kan je erover, de volgwagens niet. Dus wij met helm en warm jasje richting top, de volgers een ommetje via Madeleine en Bourg St-Maurice tot aan de voet van de laatste klim.
Om 8u30 : beetje zon, beetje wolken : iedereen paraat voor 31 km klimmEerst 6 km klimmen, dan een vallei door om zo de laatste steile 13 km aan te vatten. Hoe dichter we bij de final '13' kwamen, hoe meer het wolkendek dichttrok.
Eerst natte mist, na de 'bocht' ijswind en koude regen. Er komen nog 8 helse kilometers tot aan de top. Het pak licht serieus uit elkaar, als dit maar goed komt. Boven tussen muren van sneeuw (foto's zijn er jammer genoeg niet genomen, niemand had de moed en de kracht nog om fototoestel te nemen). Net voor de top verandert de regen dan ook nog eens in sneeuw : dolle pret. Boven snel in werkmans-barak een regenjasje aan en dalen : traag en heeel voorzichtig. Iedereen veilig in Val d'Isère geraakt : warme thee en choco gaan vlot binnen. De volgwagens opgeroepen om naar daar te komen zodat we droge kleren kunnen aandoen. Dan verder in de gietende regen naar Seez, de voet van de Col de Petit St-Bernard. Normaal gingen we nu nog een 26 km klimmen tot aan de top, om dan terug te zakken naar ons hotel. Nu dus gewoon nog 12 km klimmen en maken dat we onder een warme douche kunnen. Weer een ervaring en wilde verhalen rijker. Meer info bij thuiskomst.....
Voor morgen geven ze zonnig weer : fingers crossed.
Vandaag eindelijk nog eens, na enkele jaren, heel de dag in de zon kunnen fietsen. In laatste klim zelfs bussen met water over onze hoofden gekapt!
Koniginnerit vandaag : 'slechts' 125 km, maar wel 4 cols en 3770 hoogtemeters! Het was dus prachtig weer, maar toch was Murphy nog van de partij : 20 m verder en al dadelijk : " How how how!" Flor zijn trapstang hangt aan zijn fietsschoen te bengelen : NIET GOED! Bout afgebroken : fiets in volgwagen en niet meer fietsen voor ancien Flor : zeer jammer maar niet aan te doen. Want we vertrokken vandaag reeds om 8 u, en nog geen fietswinkels open te Briançon op dit uur.
De rest dus weg, dadelijk steil omhoog naar de oude stad, iets verder al dadelijk de eerste klim naar Mont Genèvre : 8 km, niet te steil, nog goed te doen dus. Harry wederom eerst boven. Zakken richting voet van Sestrière. Daar kiest Koen Adriaensen om een andere route te nemen wegens de geplande weg iets te veel voor hem. Hij daalt verder richting Susa om zo dadelijk aan de voet van de laatste klim te komen. Hij is een flinke jongen en trekt vlot 'zijn plan'.
Wij dus Sestrière op, richting Italië. Klim van 11 km, al iets lastiger, nog meer strijd en evenveel zon. Werner en Paul vergezellen elkaar naar boven : naar het schijnt 'keigezellig'! Hop, wijle weer naar beneden : en zo prachtig : in korte broek en zonder muts of beenstukken of regenjasjes : dit is genieten!
Prachtig afdaling naar het dal en dan plots afslag naar links. Col de Finestre : zeer smal baantje naar de top van een legendarische berg : slechts 2 x beklommen in de Giro d'Italia, maar dan wel langs de andere zijde.
Dit is echt een prachtige beklimming : niet zozeer wegens de stijgingsgraad, wel door de prachtige zichten die we voorgeschoteld krijgen. Zeer smalle weg, geen verkeer : dit is fietsen in de bergen! Wel lastig maar MOOI! Eigenlijk niet open voor volgwagens maar dan kennen ze ons nog niet : met zijn allen naar boven en met een prachtige 'view' over de vallei nemen we ons middagmaal. Maar nu : 8 km zakken over 'sterrato'. Ttz geen asfalt maar zandweg met behoorlijk steentjes : zeer voorzichtig en 'niet simpel'. 4 platte banden later bereiken we de asfalt. Iedereen veilig in Susa geraakt : klaar voor de laatste beklimming : Mont Cenis richting Frankrijk : 31 km!!!!!! Lang, lastig, moeilijk in te schatten waar we zijn en waar we naartoe gaan : bobijntjes zijn behoorlijk leeg: cola, chocola en water zijn heel populair. De volgers hebben job met de bende.
Top over, 10 km zakken tot in Lanslebourg : Hotel les Marmottes (die hebben we vandaag idd wel wat gezien). Om 19.00 u iedereen binnen.
Wij nu aan tafel : tot gauw
Mountain Maniacs
P.S. : dadelijk proberen we nog wat foto's te posten.....
Idd : met een dag vertraging, maar hier is er dan toch iets te lezen
Lastige rit met 4 beklimmingen. eerste effe terug naar zaterdagavond : schitterend weer : eten in Buffalo Grill (real sportfood) en daarna lekker buurten aan de camionette. keigezellig!!!
Zondagmorgen dan : iedereen op en top gefocust : 4 nieuwelingen zijn merkbaar nerveus : anciens acteren cool. Light ontbijt (ttz zonder 'viande et fromage) Om 9 u stipt : go go go. Bewolkt maar warm : korte broek en mouwen vertrekken : dat is al effe geleden.... Eerst col du Granier, dan col de Cucheron, col del Porte en uiteindelijk Chamrousse. leuke niet al te zware beklimmingen. Eerste 2 droog, afdaling 2de al een beetje nat. Derde beklimming vochtig : de rest van de rit kletsnat en behoorlijk vochtig. Langs een slechte, mistige, smalle afdaling richting Vizille. Nieuweling Harry overal eerst boven : dat beloofd. De reisleider krijgt wat hij vraagt : terug wat competitie.
"We slapen in een kasteel": zei de reisleider. hmm : le resaue du chateau : met zicht op kasteel, ja, maar om nu van een kasteel te spreken..... Soit : we hebben een bed en een douche! Volgend probleem : eten! De patron ging dat normaal reserveren : niet dus. Alors : 9 man in een resto (wel wat traag) de rest naar de kebab. Zondagavond : niets open te Vizille. Dan maar improviseren in de inkomhal van het hotel : best gezellig.
Maandag : Vizille/Briançon.
Vandaag één lange brug : Lautaret met aansluitend de Galibier! Ontbijt superlight vandaag maar vooral : strontregen! Moral niet super maar de troepen maken zich klaar om een dagje in de regen te gaan strijden. Aanloop van een dikke 30 km naar de voet van de Lautaret. Veel nederlander die hier rond rijden in de buurt van 'hun' alp. Want morgen is er een benefiet rit in de buurt. Echter zij rijden vooral in auto's en bussen, wij en groupe op de fiets. Vanaf we aan de beklimming beginnen stopt het met regen, maar het is nog wel nat en koud. Galibier is open en we kunnen tot boven : 1°C en veel wind boven. Maar vooral : we kunnen niet via de Lautaret naar Briançon : een steenlawine versperd de weg. Op aanraden van Koen Adriaensen, en een détour van 150 km + 2 extra cols is geen optie, gaan we toch een poging wagen, de volgwagens moeten 110 km rondrijden. Wij dus met ons loopsloefen (behalve Luc) en fiets op de bult een wandeling van +/- 3 km door een alpenwei om het obstakel te omzeilen.
We slagen er wonderwel in en geraken een 2 tal uren later dan verwacht met zijn allen veilig in een zonovergoten Briançon. De volgwagens doen ook een bere-job en arriveren maar enkele minuten na ons.
Hopelijk heeft Murphy onze troepen nu verlaten en kunnen we 'en plein soleil' onze fietsweek verderzetten.
all right : IT HAS BEGON!!!! Vanmorgen om 6u20 waren we weg : na een overheerlijke koffie geserveerd door Arabel 'Sylvie', voor sommige zeer nodig (hé ruudje) wijle weg naar het zuiden! Na een stop te 'aire Berchem' en 'Dijon' vlot tot in Chambéry gebold. Onderweg veel volk tegengekomen : schoonvader van Luc met zijn fietsbende op de autostrade richting Alpen. De choco en de Guy met zijn maten aan een stop richting Vogezen. En heel veel hollanders richtin hun Alp : Alpe d'Huez. Op 5 en 6 juni staat daar blijkbaar iets te gebeuren.
16.16 u stipt waren we aan ons hotel : zon en 32 °C. Houden zo zeggen we met zijn allen uit volle borst.
Meer en spannender nieuws morgen + foto's : nu dringend beginnen aan de cérémonie protocolaire om de fietsvakantie Alpen 2012 : One life, Live it officieel te starten.
Via het Gastenboek kan je berichten, aanmoedegingen en andere zaken delen.
Enkele velden zijn verplicht in te vullen. Naam (wordt onderaan het bericht weergegeven), Emailadres en Titel (staat bovenaan het bericht in een witte balk).
Naar al oude gewoonte bij Rudicio's fietsreizen is de voorbereiding bijzonder gedetailleerd. Van elke rit vindt je een beschrijving, profielen van de col's, gegevens van de hotels. Kortom tip top in orde.
Hieronder kan je een overzicht vande ritten vinden:
Rit 1 Chambery - Vizile 123Km; Col du Granier - Col du Cucheron - Col de Porte - Chamrouse 51Km klimmen - 3324 hoogtemeters.
