Zondagnamiddag nam ik me voor de wedstrijd KSV Drieslinter - Jodoigne te gaan kijken. een match tussen een staartteam en een team in het midden van het klassement 3e provinciale. De wedstrijd eindigde dan wel op 1-1. Maar was dit wel de correcte uitslag? Op basis van helft 1 ja, met de 2e helft er bij, helemaal niet meer. 0-1 stond er op het scorebord bij de rust. Hierna valt een speler in die weinig kansen krijgt van de trainer. halverwege de 2e helft beslist deze speler uit te halen met een schot op doel en het oh zo weinig scorende team op gelijke hoogte te brengen. Ostentatief draait hij zich om, strekt zijn lichaam en brengt zijn vingers naar zijn ogen, waarmee hij een bril nadoet. De weinige supporters die aanwezig waren vonden dit wel lachwekkend en ook de trainer vindt dat dit moet kunnen op zo een moment.
Maar waarom, als dit in eerste klasse gebeurd, moeten trainers of leden van het bestuur deze spelers een wedstrijd schorsen. Of wordt hen een gebrek aan professionalisme en slecht karakter verweten? Het is net die emotie die het voetbal zo mooi en zo puur maakt. De fouten die kunnen gemaakt worden, de emotie die zegeviert! Moest enkel het voetballende tellen, zouden we dan nog zoveel betalen om een wedstrijd te gaan kijken? Iedere keer als er gescoord wordt, moeten de spelers zich omdraaien, in lichte looppas zich weer naar de juiste positie begeven en herbeginnen. Zonder vieren, enkel de trainer mag van de zijlijn, als hij daar zin in heeft, roepen: "goeie bal he makker!" , maar meer ook niet. In mijn ogen is dit een fout die door velen wordt gemaakt in eerste klasse, en niet spelers, maar bestuursleden. Natuurlijk snap ik ook wel dat dit gedrag niet de spuigaten moet uitlopen en elke match zo een ritueel moet plaatsvinden. Maar voor mij staan de emotie en de passie van het voetbal wel bovenaan.
