Op de datingsite was ik in eerste instantie als een blok gevallen voor de foto van Kees omdat hij ontzettend leek op Big (uit Sex and the City), waardoor ik contact had gezocht met hem terwijl hij alleen maar mijn profiel had bekeken zonder mij te contacteren. Ik stuurde een mailtje met de vraag waarom hij wel mijn profiel had bekeken, maar mij niets had gestuurd. De avond erna, reageerde hij en we zijn beginnen chatten. Tijdens de chatsessies werden er fotootjes over en weer uitgewisseld en het éne fotootje viel beter mee dan het andere  . En toen kwam Kees met een webcam. (Toen zat dat nog niet standaard in de laptops verwerkt, maar moest je die nog vastklemmen op je scherm.) Ik had dat niet. Dus hij zag mij niet en ik hem wel. Ha, die eierkop is dus de man waar ik ondertussen zo hopeloos verliefd ben op geworden  . Tja, bij de LET'S MEET, zal de waarheid aan het licht komen. Een dubbeltje op zijn kant: is hij een hopeloze vergissing of toch de man van mijn leven ???
Woensdagavond 2 augustus om 18u op de parking van de Quick. De euh, wat? Kennen jullie dat in Nederland niet? Nee? Ok, dus met hand en tand uitgelegd, zonder GPS, zonder Google maps en zonder gsm met bereik in België.... Zullen we elkaar vinden???
Ja hoor, 18u stipt rijd ik de parking op en zie hem uit een witte auto stappen met een grote smile op zijn gezicht. We liepen naar elkaar toe, kusten elkaar op de wang... op de andere wang... op de mond... in de mond... as if we were definitely ment to be. Hij nam mij teder in zijn armen en wiegde mij zachtjes heen en weer, alsof we elkaar na jaren eindelijk hadden terug gevonden en nu zouden we elkaar nooit meer laten gaan.
|
