Het vliegveld "EBAL" beter gekend als "De Kluizen" rond de jaren '80 van vorige eeuw. Deze foto werd genomen aan de achterkant van het vliegveld.
Zicht op het vliegveld in 2009, het was toen 22 jaar geleden dat een geheimzinnige brand het clubhuis in as legde. De oorzaak van de brand is nooit aan het licht gekomen ? Het vliegveld was gelegen aan de Affligemdreef te Aalst.
Het vliegveld van Aalst heeft bijgedragen tot de moderne geschiedenis van Aalst. "En dat mag niet vergeten worden", zegt Gaston De Mol die over het onderwerp "Een eeuw luchtvaart boven het land van Aalst" een boek heeft geschreven.
Wie jonger is dan dertig associeert Aalst niet meteen met een vliegveld. Maar velen die wat ouder zijn kregen op het vliegveld De Kluizen hun eerste luchtdoop, voor een paar honderd franken kon je een halfuur de lucht in en vloog de piloot boven je huis.
In 1987 ging het vliegveld dicht en dat na veertig jaar met tal van vliegmeetings die niet misstonden tussen de grote meetings. Een geheimzinnige brand legde toen alle dromen in as.
Er zijn ooit plannen getekend om van de kluizen een reusachtige Aëroport te maken, met meerdere startbanen en een echt luchthavengebouw. De Hondafabriek op het wijngaardveld is er pas gekomen nadat enkele Japanners van op de Kluizen een luchtverkenning hadden gemaakt. Inmiddels heeft het vliegveld van Aalst plaats gemaakt voor een golfterrein en een manege.
De Ercoupe is een van die naoorlogse klassiekers die langzaam met uitsterven zijn bedreigd. De basis voor de Ercoupe werd reeds voor WO II gelegd door Fred Weick, de eerste Ercoupe vloog in 1937 met een Erco motor van 60 Pk.
Karel Berlo (beter gekend als de Charly Berlo) eigenaar van de Ercoupe OO-FAN.
De Ercoupe OO-FAN in de loods te Grimbergen.
De ruime cocpit van de Ercoupe zonder roerpedalen, er waren ook uitvoeringen met roerpedalen.
De vliegtuigloodsen op het vliegveld van Grimbergen zijn twee ronde betonnen hangars, die ontworpen zijn door Alfred Hardy. De hangars werden in 1947 gebouwd op basis van het principe van een betonnen paddenstoelconstructie waarop Hardy in 1946 een brevet had genomen. Hoewel de betonschalen voor het dak van de hangars nergens dikker zijn dan 10 cm, wordt dankzij een zelfdragende betonstructuur een oppervlakte van 2000 m² overspannen.
Er is geen buitenwand, maar een aaneenschakeling van schuifdeuren over de volledige omtrek.
