Vega de Valcarce - Palas del Rei : 111 km - 2025 hoogtemeters Ja, het venijn zit hem duidelijk in de staart (zie de hoogtemeters : een record) Eerste uitdaging vandaag was Cebreiro bereiken, dat op een hoogte van 1300 m ligt. De eerste 5 km waren licht klimmend, maar daarna begon het echte werk : +/- 10 km met stukken van 10-14 percent en een uitschieter van 18 percent. En dit in een mistig landschap met lichte miezerregen. Als zwaarte, te vergelijken met de Ventoux, maar dan minder lang. Bij het bereiken van Cebreiro, gaan we ook de grens over naar Communidad Galicië. Het landschap is hier helemaal anders, een beetje zoals onze Ardennen, dwz steeds op en neer. Na Cebreiro een korte afdaling, en daarna terug klimmen. Eerst de Alto de San Roque (1270 m), daarna de Alto de Poio (1335 m). Daarna een mooie, lange afdaling naar ca 600 m. Hier wordt het terug iets warmer, ook de zon komt erdoor. Bevoorrading in Triacastela en een rustig plekje gezocht om mijn stokbrood met salami te nuttigen. Krijg ik daar geen bezoek van een Duitse schaper die ook wel een stukje salami lust. Dit is hét moment om het hondenalarm te testen, en ja hoor het werkt ! In Portomarin, na 85 km, even gedacht om een logement te zoeken, maar dan toch beslist om nog wat verder te rijden. En het bleef maar klimmen en dalen, en hoe later op de dag, hoe moeilijker het is om een logement te vinden. UIteindelijk rond 19 u in Palas del Rei aangekomen en kamer gevonden boven een café. Gelukkig maar voor één nacht ....
Astorga - Vega de Valcarce : 97 km - 1081 hoogtemeters Vooraleer te vertrekken deze morgen, eerst een winkel gaan zoeken om proviand in te slaan. Dit lukte echter niet, waarschijnlijk te vroeg, alles nog dicht. Dan maar in een koffiebar een "pelgrimsontbijt" genomen : 1 koffie + 1 fruitsap + 1 minicroissant voor 2.75 euro Met deze beperkte energievoorraad dan maar de rit gestart. Vanaf het begin begon het geleidelijk te klimmen, het was koud met een ijzige wind op kop`. De klim naar Cruz de Ferro is ca 26 km lang en gaat van 900 naar 1500 m hoogte. Tijdens de beklimming lopen de wandelaars gedurig langs de kant van de weg, o.a. een koppel met een peuter in een overdekte buggy ! Naarmate we stegen werd het alsmaar kouder door de felle wind en ook het wolkendek werd pikzwart. Gelukkig zijn de donkere wolken deze keer overgewaaid. Vandaag waren er ook iets meer fietsers dan gewoonlijk, vooral Hollanders. We hebben ze allemaal ingepakt tijdens de klim . Op 2 km van de top nog snel een chocoladekoek en een cola naar binnen gespeeld, en dit was voldoende voor de rest van de klim. Boven was het niet te doen van de wind, tijdens het nemen van foto´s is de fiets gewoon omvergewaaid. Daarna volgde een afdaling van ca 15 km, van 1500 naar 600 m. Man, man, man, was dit een helse koude. Handen en voeten waren bevroren toen ik beneden kwam. Gelukkig was het beneden iets warmer, waardoor we terug op onze positieven kwamen. Middageten in Molinaseca, daarna verder heuvelend door de streek van de Bierzo. Dit is reeds de derde wijnstreek (na Navarra en Rioja). Aankomst om 17.15 u, logement in een kamer verhuurd door de plaatselijke bakkerij. Ziezo, nu nog 165 km te gaan - aankomst zal woensdag in de namiddag zijn. Tot later
Sahagun - Astorga : 109 km Op basis van de weersvoorspelling, kledij aangepast maw lange broek + mouwstukken + regenjasje. Het was inderdaad fris deze morgen, maar de lucht was mooi blauw met enkele wolken en praktisch geen wind. Iets helemaal anders dan gisteren dus, bovendien was het een rustige weg, parallel aan de wandelweg. 's Middags aankomst in Léon, stadsbezoek van ca 1 uur, daarna middagmaal op een bank. Léon is wel mooi, maar kon mij niet zo bekoren als Burgos (had dit nog niet vermeld, maar Burgos is zeer mooi, vooral de kathedraal) Intussen waren er al heel wat grijze wolken komen opzetten, en bij vertrek begon het al lichtjes te regenen. De regen werd als maar feller, gecombineerd met een strakke noorderwind, en uiteindelijk werden we nog getrakteerd op een pak hagelstenen. Gelukkig bleef het de laatste 10 km droog zodat we toch niet verzopen waren. Aankomst te Astorga rond 16.30 u en logement in een hotelletje aan de rand van de stad. Het centrum van Astorga heeft ook heel wat historische gebouwen, en van hieruit hebben we eveneens zicht op besneeuwde bergtoppen. Ziezo, we zitten nu op ongeveer 250 km van het einddoel. Morgen krijgen we te maken met de Cruz de Ferro, een beklimming naar 1500 m. Daarna gaan we stilaan naar Galicië Hasta luego !
Dag 16 : Santo Domingo de la Calzada - Hontanas : 134 km - 1082 hoogtemeters 's Morgens eerst Santo Domingo bezocht : mooi stadje met veel historische monumenten. Daarna richting Burgos. Na 20 km zie ik vóór mij een koppel te voet met fiets aan de hand : het blijken Duitsers te zijn die eveneens op de camping stonden. Ze zijn geladen als een ezel, geen wonder dat ze de eerste helling al niet op geraken. Iets verder begint een klim van 3 km à 6 percent tot een hoogte van 1150 m (= hoogste punt totnogtoe) Bevoorrading in Belorado en middagmaal aan een pittoresk kerkje in een heel klein dorpje. Daarna een kleine afdaling tot ca 900 m om Burgos te bereiken. De truc om zonder verdwalen de grote steden te doorkruisen, is gewoon de voetgangerspijltjes volgen. Dit werkt wonderwel, en na het buitenrijden van Burgos besluit ik er nog wat kilometerkes bij te doen. Bedoeling is Hontanas te bereiken na zowat 120 km. Op de kaart van Pol (een Brusselaar die ik al enkele keren tegenkwam) zie ik een kortere weg via binnenwegen. Eén van deze wegen blijkt echter niet verhard te zijn, en op advies van een plaatselijke boer, wordt het een omweg ipv een kortere weg. Resultaat : 134 km met nog 2 stevige klims helemaal op het einde, aankomst te Hontanas om 19.15 u Het enige hotelletje daar is volgeboekt, dus het wordt voor de 2de keer een albergue met slaapzaal (er was nog juist 1 bed over !) Het avondmaal ter plaatse was zeer lekker : voor- en hoofdgerecht, dessert en wijn voor 10 euro Aan tafel kennisgemaakt met een Vlaming uit Lichtaart, te voet vertrokken op 1 april en een Nederlands koppel per fiets thuis vertrokken. Naast mij slaapt een Australische met Italiaanse roots
Dag 17 : Hontanas - Sahagun : 99 km Vannacht heel weinig geslapen en vanmorgen om 6.30 u was iedereen weeral op. Na een plaatselijk ontbijt (2 croissants + koffie) om 8u vertrokken. Zwaar bewolkt en koud (+/- 10 graden), er liggen ook plassen van vannacht blijkbaar. Ook de wind zit verkeerd waardoor het regenjasje bijna de hele dag dienst doet. Bij aankomst in het eerste dorpje blijkt bovendien dat de batterij van mijn fototoestel is platgevallen. Hierdoor mis ik enkele mooie plaatjes, o.a. in Castrojeriz en Fromista. Er zijn veel wandelaars op pad, maar heel weinig fietsers. De enige die ik voorbijsteek blijkt een Engelsman te zijn die vertrokken is in San Sebastian. Bij de wandelaars valt het op hoeveel er alleen onderweg zijn, er zijn ook opvallend veel Japanners. Het parcours vandaag is redelijk vlak : we bevinden ons op een hoogvlakte tussen 850 en 950 m. We hebben ook 2 provinciegrenzen overgestoken : eerst van Burgos naar Palencia, daarna van Palencia naar Léon. Om zeker te zijn van een kamer vanavond, besloten om te stoppen in een "grote" stad, en bovendien redelijk vroeg om de anderen vóór te zijn. Het werd Sahagun, na 99 km, aankomst rond 16 u - logement in een hostal (een klein hotel) Er resten nu nog 355 km naar Compostela, en morgen doorkruisen we Léon, de laatste grote stad vóór het einddoel Het ziet ernaar uit dat het morgen nog iets frisser wordt : voorspelling voor Léon is 5 graden 's morgens en 11 graden 's namiddags Tot de volgende
Los Arcos - Santo Domingo de la Calzada : 89 km Ja, gerust geslapen heb ik niet in de té warme slaapzaal (het andere extreem tov de camping) Om 6.30 u dan maar opgestaan en klaargemaakt. Nog snel enkele churro's binnengespeeld met een tas chocomelk, en om 8 u reeds op de fiets. De hele voormiddag was het bewolkt en fris, maar gelukkig steeds wind in de rug (komt nu blijkbaar uit het oosten) Ook vandaag redelijk wat klimwerk, in totaal 953 m, we zitten momemteel op 650 m hoogte tov 450 deze morgen. In Logroño de stad binnengereden om te bevoorraden, en daarna opnieuw grote miserie om uit deze vrij grote stad te raken. Uiteindelijk via een omweg van ca 6 km terug op de camino terechtgekomen. Gezien ik vandaag voor een camping gekozen had, kwam het zó uit dat ik reeds om 16 u op camping Bañares aankwam. Sommigen vinden dat misschien een beetje vroeg, maar ik zat tenslotte al van 8 u op de fiets ... Niettemin, ik heb ervan geprofiteerd om een wasje te slaan, want het was ideaal om te drogen (vanaf vanmiddag is de zon erdoor gekomen) Volgens mijn stempelkaart zitten we nu op 550 km van Santiago, eerstvolgende "hindernis" is Burgos, op 70 km hier vandaan.
Dag 13 : St Jean Pied de Port - Pamplona : 88 km Vertrokken met fleece wegens te koud, maar door het klimwerk (vanaf het begin) al gauw opgewarmd. In totaal waren er 26 klimkilometers (van 150 naar 1050 m) - het kostte mij 3 uur op bovenop de Pic Ibañeta te raken. Gelukkig was er frisse rugwind die voor afkoeling zorgde. Tijdens de klim geen enkele pelgrim gezien (waar zijn ze allemaal naartoe ?) Boven op de berg een koppel zien vertrekken per tandem (zie verder) Enkele km's na de top, in Roncesvalles, veel rustende pelgrims aan het middagmalen. Op de bank naast mij zit een jong koppel die ook per fiets zijn, na kennismaking blijken ze uit Gent te zijn. Na de middag nog steeds heuvelachtig (in totaal 1291 hoogtemeters vandaag). Bij het binnenkomen van Pamplona kom ik opnieuw het koppel met de tandem tegen, ze zijn uit Deinze, en de man is afkomstig uit Zelzate (De Ghesquiere, zijn vader deed verzekeringen) Samen tot in het centrum gereden, waar zij een hotel geboekt hadden, daarna op zoek naar camping Ezcaba, een 7-tal km buiten de stad. Dit was nog wel even moeilijk gezien er veel wegen zijn waar geen fietsen op mogen. Uiteindelijk aangekomen rond 18 u. Enkele uren later komt er iemand vragen ook ik "ook" Delva heet. Blijkt een zekere Lieven Delva te zijn uit Wuustwezel, zijn vader heet Luc Delva en is afkomstig uit Poperinge (van toeval gesproken) Hij is reeds op de terugweg van Compostela, en heeft er dus reeds +/- 3000 km opzitten (met de fiets)
Dag 14 : Pamplona - Los Arcos : 91 km Vannacht was het koud op de camping (volgens de buren - ook Belgen) +/- 6 graden Ook vanmorgen was het zowaar nog frisser dan gisteren (we zitten nog steeds op 500 m hoogte), met opnieuw de noordenwind. Eerste opdracht was weggeraken uit Pamplona, en dat was verdorie niet simpel ! Gedurende 20 km was het zoeken en tasten en de juiste banen te vinden, ik heb zelfs een tijdje op de pechstrook van een soort autostrade gereden. Uiteindelijk dan toch de juiste weg gevonden, en na nog een 10 km drukke baan, eindelijk op rustige wegen terechtgekomen. Vandaag was het opnieuw klimmen geblazen (916 hoogtemeters), en 's namiddags begon te zon nogal goed te geven (nochtans slechts 23 grd, maar in de volle zon tóch warm. Middagmaal in Obanos, plots komt een wandelende Duitser vragen om zijn rugzakriem wat te lossen. In Irache de Rioja wijnstreek binnengereden. Eerst naar het klooster geweest, voor mijn dagelijkse stempel, en daarna, jawel, de wijnbron gevonden. Natuurlijk het pulleke gevuld ! Om 17 u aankomst te Los Arcos, bedoeling was om naar de camping te gaan. De camping die ik op internet had gevonden blijkt niet (meer) te bestaan !? Dan maar op zoek naar iets anders, meest logische is "albergue de peregrinos". Ik daar binnen met mijn klein beetje Spaans, maar tot mijn grote verbazing zijn het Vlamingen die de zaak hier openhouden (uit Aalter). De toevallen stapelen zich werkelijk op ... Vannacht wordt het dus voor het eerst slapen in een slaapzaal, en morgenvroeg om 8 u moeten we buiten.
Dag 11 : Parentis-en-Born -> Belus 110 km Vooraleer te vertrekken eerst inkopen gedaan te Parentis, en gelukkig maar, want daarna was het terug niemandsland ! Wel waren er hier en daar wat pelgrims te bespeuren ( 6 wandelaars en 4 fietsers). Vanaf Onesse-et-Laharie staat aan ieder dorp een plakkaat met aanduiding van de officiële Compostela route vanuit Tours (Unesco werelderfgoed) Er waren onderweg ook heel wat kleine wegwijzers voor de wandelaars, en ook geregeld de stickers van Sweerman. 's Morgens was het redelijk fris, maar algauw was de zon weer present met een aangename temperatuur van +/- 25° De rit was zo goed als volledig plat, enkel de laatste 5 km kregen we het voorgeborchte van de Pyreneeën. Van een plotse overgang gesproken ! Rond 17 u aankomst op camping La Comtesse, een 3 sterren camping, maar helaas was de snackbar nog niet open wegens laagseizoen. Het dichtstbijzijnde restaurant was volgens de eigenaar op 6 km afstand, met de fiets kostte het me een half uur enkel. Niettemin, de eendemagret heeft opnieuw gesmaakt (typisch voor de streek) Vooraleer te vertrekken naar het restaurant, eerst een douchke gepakt. Wee o wee, de fles douchegel was uitgelopen. Na een halfuurtje kuiswerk was dit ook weeral opgelost, en uiteraard, voorkomingsmaatregelen werden getroffen.
Dag 12 : Belus -> St.Jean-Pied-de-Port 80 km Vannacht was het een koude nacht, zodat er vanmorgen heel wat dauw was. Dit betekende extra werk om de tent droog te krijgen. Uiteindelijk om 9.30 u kunnen vertrekken, voor wat een rustig ritje moest worden (gezien de korte afstand) Dit was echter buiten het landschap gerekend : naarmate we verder naar het zuiden reden werden de hellingen alsmaar hardnekkiger zodat het mij uiteindelijk meer als 5,5 u kostte om het traject af te leggen. In totaal waren er ca 1200 m klimmeters te verwerken. Het landschap is wél drastisch veranderd tov de vorige dagen. We zitten ook volop in het Baskenland, met tweetalige aanduidingen. Bij aankomst te St. Jean, heb ik mijn geloofsbrief afgehaald in het "Centre d'accueil". Deze mensen hebben ook voor logement gezorgd en zelfs voor een PC om efkens te bloggen. Hier krioelt het werkelijk van de pelgrims ! Zo, morgen trekken we over de Pyreneeën, een bergpas van iets meer dan 1000 m. Tot dan,
Voor we overgaan tot het relaas van dag 9 en 10, wil ik jullie de spannend eindspurt (letterlijk en figuurlijk) van dag 8 toch niet onthouden! Na het schrijven van mijn bericht op de blog (rond 18 u) op zoek gegaan naar een slaapplaats maar toen bleek dat de beide campings in de buurt gesloten waren. Dan maar de eerstvolgende overnachtingsplaats opgezocht, dit was een chambre d'hôtes op nog eens 27 km fietsen, en dat na al een dagrit van 123 km! Aan de telefoon zei de uitbater dat er nog 1 kamer vrij was, maar dat hij om 20 u weg moest, dus ik moest daar voor dat uur aankomen. Onmiddellijk op de fiets gesprongen en uiteindelijk aangekomen om 19.58 u, net op tijd dus. Oef, dat probleem op het nippertje opgelost. Dan het volgende probleem: het avondeten. Aangezien er geen avondeten voorzien was in de chambre d'hôte wat spaghetti gekookt met een blik makreel en het heeft gesmaakt! Wat het weer betreft: om 19 u passeerde ik een thermometer die toen nog 33 ° aangaf, snikheet dus.
Dag 9: Ars (onder "Cognac") -> Saint-Emilion (105 km) Snikhete dag, eerst een hele eind gefietst door de wijngaarden van de Charentes, daarna op lange boswegen door de Bordeauw wijnstreek. 's Morgens nog een poging gedaan in de plaatstelijke E. Leclerc om de GPS aan te sluiten op de computer daar, maar helaas zonder resultaat, dus een landkaart gekocht. Tegen de middag naar de camping gebeld, kwestie van zeker op tijd te zijn, en dat was ok. Rond 16u 30 aangekomen op de camping en 's avonds daar gegeten.
Dag 10: Saint-Emilion -> Parentis-en-Born (126 km) Voor het vertrek nog een restje brood met Reblochon van de vorige dag (die eerst goed gesmolten was door de hitte en dan terug gestold, maar het smaakte nog goed) als ontbijt. Er was minder warm weer voorspeld, dus geen zonnecrème gesmeerd. Voortdurend wind in de rug. Na een kort bezoek aan Saint-Emilion en plaatselijke bakker daar, op de fiets door de wijngaarden van Saint-Emilion, daarna in de streek tussen Bordeaux en de Dordogne en zo naar Graves. Di tis het begin van de Landes = eindeloze rechte wegen tussen de sparrebomen, geen schaduw en de zon die brandt. Toch beter die zonnecrème gesmeerd, alles is verbrand, zelfs de voeten. Na 105 km een 2 sterren camping, maar daar was werkelijk niets, dus besloten om nog wat door te rijden. Ik besluit verder te rijden naar de volgende camping en volgens de kaart kan ik de weg een heel stuk afsnijden, maar ineens stop de weg plots en sta ik voor een zandweg waar ik niet verder kan fietsen. Het hele stuk te voet verder is de enige oplossing, met de fiets aan de hand, om rond 18 u aan te komen op een 4 sterren camping voor de overnachting. Als avondeten maigret de canard met perziksaus. In totaal nu 1150 km afgelegd, morgen waarschijnlijk op de helft.
Dag 7 : Dangé-St-Romain -> Poitiers (68 km) Bij het ontbijt nader kennis gemaakt met de Belgische dame. Op haar vraag zijn we dan samen vertrokken, richting Chatellerault. Onderweg vertelt ze over de problemen die ze al gehad heeft met de fiets : eerst een lekke band achteraan, daarna het achterwiel er blijkbaar niet goed ingekregen, waardoor problemen met de versnellingen enz. Daarna had ze een hollander ontmoet die 3 uur aan haar fiets had gewerkt, en nu was het zogezegd terug allemaal in orde. Bij de eerste helling schakelt ze vooraan en lap, de ketting vliegt er opnieuw af en zit volledig geblokkeerd tussen de kader. Met plezier haal ik mijn fietsmateriaal boven en begin te depanneren. Wat blijkt : zowel voor- als achterversnelling zijn volledig ontregeld. Terwijl ik bezig ben aan de versnellingen vraagt ze om ook even naar haar achterrem te kijken. Blijkbaar werkt deze rem helemaal niet, want één van de blokken staat onder de velg gemonteerd ! Dan maar beide remmen ook eens onder handen genomen en na een half uurtje is haar fiets terug in orde. Uiteindelijk heeft de cursus fietsenmaker dan toch iets opgebracht. In Chatellerault neem ik afscheid van de dame, omdat ik dringend nieuwe logeeradressen moet overzetten op mijn GPS. In bibliotheek een PC gevonden, maar wat thuis een fluitje van een cent is, blijkt hier niet te werken. Erger nog, ineens ben ik al mijn adresgegevens kwijt. Ja, dit is werkelijk een koude douche, en even niet meer weten wat gedaan. Plots komt het lumineuze idee om de gpx gegevens om te zetten naar txt files en ze daarna uit te printen, zo kan ik alles manueel terug ingeven. Juist op het moment dat ik hiermee wil beginnen, vertelt de dame dat het sluitingstijd is .... Na het nuttigen van het middagmaal dan maar richting Poitiers gefietst, en daar opnieuw een PC gaan zoeken. Uiteindelijk 6 blz gegevens uitgeprint en klaar is kees (dacht ik) Achteraf nog wat rondgezworven in Poitiers en uiteindelijk naar F1 hotel getrokken om te overnachten.
Dag 8 : Poitiers - Matha : 120 km Vandaag vol goeie moed vertrokken, voor het eerst in volledige zomeruitrusting (inclusief teva's) Er wordt 30° voorspeld, dus zonnecreme smeren, want gisteren reeds lichtrood verbrand, vooral door de steeds aanwezige wind. Het landschap is redelijk eentonig, en tegen de middag staan er reeds 60 km op de teller. Middagmaal in Melle (waar ik gisteren eigenlijk moest aangekomen zijn). Daar moet ik een nieuwe route opladen, en begint opnieuw de miserie : alle routes zijn verdwenen ! Dan maar verder op het gevoel en met het kompas naar het zuiden. Nu vlug even een PC gezocht om de zaak op te lossen, maar kan geen connectie maken met de GPS, dus voorlopig blijft de zaak onopgelost. Dit wordt dus landkaarten kopen (in Spanje zal het wel geen probleem zijn) Vandaag was het dus inderdaad snikheet, maar vanaf morgen zou het terug minder worden.
PS : sedert gisteren is de reskin plakker in dienst, tot nu toe lukt het Ook nog bedankt voor de vele reacties en tot nog eens
