Brandweer Brussel: 'Dringende interventies of Taxibedrijf?' (deel 1)
Brussel - Vrijdagavond
rond 22.00u in Brussel, bij aankomst in de kazerne ligt alles er vrij vredig
bij, zowel de kapitein als de sergeant vertellen ons dat dit
niet lang zo zal blijven. Vrijdagnacht is één van de drukste nachten in de
hoofdstad. Met een uitgestrekt
gebied dekt de ambulancedienst van de Brandweer Brussel zowel Schaarbeek,
Laken,de Marollen, Molenbeek, St. Georges als het centrum. Na enkele minuten komt
er een telefoontje binnen uit het naburig gelegen Opwijk daar is het rampenplan
afgekondigd nadat er een Obus uit de 2e Wereldoorlog gevonden is.En dit naast een
pijpleiding van Eandis, het Brusselse korps staat stand-by om indien nodig hulp
te bieden aan de andere korpsen. Later op de avond zal blijken dat dit niet
nodig is.
Brandweer Brussel een
verhaal over mensen, ziekte maar ook vooral een duidelijk signaal van ons
huidig sociaal klimaat.
Het cliché dat wij
hebben over de brandweer blijkt niet te stroken met de werkelijkheid geen
mannen die pinten drinken en zitten te kaarten aan tafels, wel van mannen die
de tijd verdrijven door karweien op te knappen in de kazerne en elkaar
onderhouden in sappige verhalen, anekdotes en grappen. één cliché konden we
alvast niet ontkennen, het is en blijft een macho wereldje.
Maar dan wel in de
goede zin van het woord. Sommige opmerkingen kunnen nogal cynisch overkomen
maar we merkten al snel dat dit de manier is om alle problemen waarmee je
geconfronteerd wordt 's nachts van je af te zetten.
Zelfmoord
Rond half elf komt de
eerste oproep binnen, we verlaten de kazerne richting Molenbeek voor een vrouw
die gevallen is op de openbare weg. Na een 3 tal minuten
rijden komt over de boord radio een medische update binnen over het
slachtoffer, het blijkt over een dame te gaan die een wanhoopsdaad begaan heeft
en uit het raam van de 2e
verdieping gesprongen is, onmiddellijk is het alle hens aan dek in de wagen,
bij aankomst blijkt meteen dat de situatie vrij ernstig is. Een 40 tal mensen
drommen samen rond de vrouw,
het ambulancepersoneel gaat onmiddellijk aan de slag, iets later komt ook de 1e
politie patrouille ter plaatse die de menigte uit de buurt houdt van het
slachtoffer deels uit privacy overwegingen naar de
vrouw toe maar vooral ook om de veiligheid van de ambulanciers te garanderen.
Na de MUG komen ook nog enkele politiepatrouilles ter plaatse daar de situatie
dreigt te escaleren hier en daar ontstaan verhitte discussies tegen de
inspecteurs, na het slachtoffer te stabiliseren beslist de dokter ter plaatse
om zo snel mogelijk de locatie te verlaten.
Bij het binnenrijden in
de ambulance moet de vrouw echter zeer dringend gereanimeerd worden, onderweg
naar het ziekenhuis wordt achteraan in de ambulance alles gegeven om de vrouw
in leven te houden, de politie escorteert de MUG en Ambulance naar het ziekenhuis.
Bij aankomst in de reanimatie kamer van het ziekenhuis is het slachtoffer
overleden. <een overlijden is en blijft altijd een zeer spijtige zaak>
zegt één van de ambulanciers <maar de kans dat we deze vrouw konden redden
was klein, ze had door de klap vrij veel bloed in de longen gekregen.> ze
zeggen het met een luchtigheid waarvoor je wel respect moet hebben, opkuisen en
doorgaan leren we al snel. <we kunnen niet blijven stilstaan bij zo een
feit, als we dit in ons hoofd houden kunnen we misschien straks minder adequaat
optreden en dat kan de bedoeling niet zijn.>
'Ik heb
hoofdpijn' & 'Ik maak ruzie met mezelf zoveel ik wil'
Rond half één verlaten
we opnieuw de kazerne voor een melding 'ziek thuis', we komen aan bij een
Roemeense familie met 3 kinderen, ze verblijven naar eigen zeggen nog maar 2
weken in ons land, in de woning die amper
een zitbank en een tafel kan herbergen staat een grote plasma tv te spelen.
Even konden we dan ook het idee niet onderdrukken dat het misschien zou helpen
om een kleiner formaat van televisie aan te schaffen.
De oproep kwam er voor de
moeder die over hoofdpijn klaagt,(vandaar onze bedenking.) bij nader onderzoek
blijkt de vrouw eigenlijk niets te hebben, toch wil ze naar het ziekenhuis, bij
het vragen naar de SIS & Identiteitskaart van de vrouw voor het ziekenhuis
beslist ze om toch maar niet mee te gaan, de zorgen van het ambulance personeel
gingen echter meer uit naar één van de dochtertjes die ongeveer 2 jaar oud was,
de peuter hoestte er maar op los maar volgens de moeder was er met haar niets
aan de hand. Na een laatste keer te polsen wat de vrouw nu gaat doen vertrekken
we terug richting kazerne. 'dergelijke oproepen komen eigenlijk vrij vaak voor,
jammer want soms kunnen 'echte' patiënten minder snel geholpen worden en dat
kan en mag de bedoeling niet zijn!' 'Wij kunnen mevrouw dus wel meenemen naar
het ziekenhuis maar daar zal ze nog een hele tijd moeten wachten aangezien je
er op een spoedafdeling zit krijgen de meest urgente gevallen voorrang!' aldus
één van de ambulanciers
Ons valt het vooral op
hoe anders onze hoofdstad eruit ziet bij nacht en ver weg van de toeristische
trekpleisters. Veelal horen we van de stadsdiensten dat dit overdreven wordt,
wij nodigen iedereen dan ook uit om 's avonds over straat te wandelen in
bijvoorbeeld Schaarbeek of Molenbeek, Dat het onveiligheidsgevoel geen loze
noemer is kunnen wij gerust bevestigen. Zonder te overdrijven, dramatiseren of
te stigmatiseren nemen wij de stelling in dat indien het niet noodzakelijk
hoeft, je beter buiten deze 'quartiers' blijft. Ondertussen is in de kazerne
een andere ploeg uitgereden naar de metro waar een man stomdronken amok staat
te maken tegen niemand minder dan zichzelf... De man wil niet mee naar het
ziekenhuis en de ploeg vertrekt zonder patiënt terug richting kazerne.
Dat vrouwen en drank
geen al te sterke combinatie was werd ons duidelijk gemaakt toen we richting
een retorica bal reden, de oproep was binnengekomen als intoxicatie van een
persoon tijdens een feestje.
Bij aankomst kregen we
echter niet 1 patiënt maar onmiddellijk 4 dames die helemaal van de kaart
waren. Aangekomen in het ziekenhuis werd er dan ook snel een ruimte omgetoverd
en gedoopt als de ontnuchtering kamer. Toen wij aanstalten maakten om het
ziekenhuis te verlaten en ons terug aan de kazerne te vervoegen dook 1 van de
jonge dame's hun vader op. De man was nogal geschrokken want zijn meisje dronk
niet dus ze moest wel gevallen zijn of het slachtoffer geworden zijn van een
gedopeerd drankje, ook voor de vader kwam een zware ontnuchtering toen hij van
één van de vriendinnen te horen kreeg dat zijn dochter wel degelijk zelf de
alcoholische dranken naar binnen gegoten had, ik vind dan ook geen andere
benaming dan gegoten aangezien het over een 2 tal flessen champagne gaat dito
flessen wijn en nog enkele korte dranken.