Ik haat je, ik haat je. dat is het enigste waar ik aan denk. Ooit zal ik mijn haat overwinnen. Ik zal altijd blijven vechten. De hoop niet opgeven, blyve hopen dat alles goedkomt Elke dag is weer een strijd, elke dag opnieuw. Wanneer houd het op? Wanneer gaat die pijn weg? Ik wil steeds afscheid nemen. maar ik blijf terug denken aan de dingen in het leven. Waarvoor ik moet blijven leven. Tegen mijn pijn, werkt geen medicyn, deze pijn is te diep. Na regen komt zonneschijn, maar deze bui blijft te lang. Ik ga kapot van binnen, door pijn en verdriet. Ik kan er niet over praten. Zoveel meegemaakt. Het liefst wil ik alles vergeten, maar 't is onmogelijk, Alles wat ik kan en doe, is mijn pijn vestoppen, verstoppen diep in mijn hart. Mijn dromen, veranderen langzaam in nachtmerries maar, ik wil niet meer dromen, Ik wil mijn ogen open doen. Maar mijn haat voor jou is sterker dan liefde. Door jou weet ik niet, Wie ik kan vertrouwen, Waar ik op kan bouwen, Ben veel mensen verloren. Komt allemaal door jou. Ik ben het zat om al die klappen op te vangen. Ik wil dat je trots op me kan zijn, inzien dat niet alles fout kan gaan. Ik wil dat je ziet dat ik beter kan zijn. Dat niet alles aan mij ligt. Dat ik mijn best doe, voor een betere toekomst. Want de toekomst die ik nu zie, maakt me bang... Ik ga kapot van al de pijn en verdriet. Van al die haat. Houdt die shit ooit op ? Wanneer houd de nachtmerries op ? en wanneer word ik wakker ? In hoop dat alles weer goed komt...