Het was weer een raar dagje vandaag. Mijn medicatie was op dus had ik, volgens mijn welwetende psychiater een probleem. Niet dat ze dat vandaag gezegd heeft, dat heeft ze al velen malen in het verleden gezegd omdat ze niet gelooft dat ik ze in neem. Kijk de realiteit in de ogen, is mijn advies. Dat is gezonder.

Maar ik had dus een probleem. Zodra ik wakker werd wist ik het eigenlijk al. Er heeft deze nacht een verschrikkelijke storm plaatsgevonden boven mijn huis. De winderige krachten speelden met de lucht en openden zo mijn raam. Nu heb ik niks tegen winderige dingen, men moet accepteren wat nu eenmaal is, maar die vogelpoep die er door was gevallen vond ik minder leuk.

Ik slaap namelijk onder mijn raam. U kan dus begrijpen dat mijn gezicht vol duivenpoep hing en dat was niet zo leuk. Shit happens, maar duiven shit is geen goede shit. Ik durf zelfs te  wedden dat er zwaluwen bij zaten. Als je zoiets meemaakt, 's morgens vroeg, dan weet je dat die dag niet zo goed zal zijn. Toen ik de drek uit mijn ogen had gesmeerd en mijn mond area had gereinigd ging ik naar beneden. De rest zou ik daar wel doen. Tot ik daar zag dat mijn medicatie op was.

Nu moet je begrijpen dat ik niet slecht wil overkomen. Ik ben er namelijk zeker van dat de psychiater vorige keer een videozendertje heeft geplaatst op mijn voorhoofd. Om videomateriaal te verzamelen. Gewoonweg omdat ze niet geloofd dat ik mijn pilletjes in neem. Ik wil dus zoals ik al zei, niet slecht overkomen. Ik wist dat ze meekeek en mijn reactie was vliegensvlug naar de apotheek gaan. Dat deed ik dan ook.

Natuurlijk stond ik daar mooi voor paal in de apotheker met mijn gezicht vol duivendrek. Nu ja, je word zulke dingen gewend. De pillen die je moet nemen zeggen genoeg. Er werd dus geen enkele vraag gesteld.

Maar toen gebeurde het. Ik ging de apotheker buiten en zag mezelf binnenkomen zonder duivendrek op mijn gezicht. Ik bleef even staan om te kijken wat er zou gebeuren. Hij vroeg dezelfde medicatie en toen hij terug buiten kwam zei hij tegen mij: "Man, jij ziet er slecht uit."

Soms kan ik mezelf echt haten. Ik ben hem namelijk nog al tegengekomen. Het is mijn onderbewustzijn dat realiteit word. En dan haat ik mezelf want die andere heeft geen probleem. Het zou verdorie net andersom moeten zijn!

Waarom moet ik dat allemaal meemaken, Kan die andere Ik dat dan niet overkomen? Dan zie ik dat en schrijf ik daarover. Ik zit daar echt niets mee in met het zo te doen maar de realiteit is blijkbaar anders.

Ik heb hem dan maar gewoon in zijn edele delen gestampt. En toen werd ik wakker met veel pijn aan mijn kruis. Alsof er een truck was over gereden. Ik merkte ook op dat er duivenpoep op mijn gezicht hing maar het raam was gesloten. Het beste van twee werelden zeker?

17-11-2014, 19:27 geschreven door JimBeta  

In ons dorpje woont een hele oude dame. Ik weet uit goede bron, namelijk mezelf, dat ze aan voodoo doet. Telkens je daar binnen komt ruikt het er naar gebraden kip en saté kruiden. Ik heb haar 1 maal gevraagd waarom het er zo rook. Al dat ik begreep van die uitleg was dat dat kwam omdat de portalen openstonden. Welke portalen dat waren dat moet u me niet vragen want ik zou het helemaal niet weten. Soms vraag je best niet te veel. Soms vraag je zelfs beter niets. Het hangt allemaal van de situatie af.

Maar kom, ik was bezig over de voodoo dame in men dorpje. Ik ben er vandaag naartoe geweest. Te voet van bij mij thuis. Dat was een hele opgave want ik was in een berenklem gelopen die ik gisteren voor de deur heb gelegd. Ik heb die daar gelegd omdat ik bang heb van beren. En ook al woon ik niet in een bosrijke omgeving en is het gevaar van een beer onbestaand je moet het maar eens voor hebben. Dat daar opeens een beer staat.

Ja ik ben altijd voorbereid maar ik had gisteren een fles wodka en een fles whisky op. Dat was het probleem. Ik was die klem totaal vergeten. Ik wilde gewoon naar de voodoo dame om een remedie tegen de hoofdpijn te krijgen. En het misselijk zijn.

Je kan begrijpen dat het een raar zicht was toen de klem dichtklapte rond mijn voet. Ik heb namelijk metalen benen en dat maakt allemaal niet veel uit. Ze klapte dicht en ja dat was het dan. Ik moest enkel wat gaatjes vullen met het huidopvulselweefsel X11, dat bijna op was. De klem was wel kapot. Ik denk bij nader inzien dat ik toch geen nieuwe klem ga kopen want de kans dat ik vergeet wat ik de vorige dag gedaan heb wegens drank gebruik is vele malen groter en realistischer dan dat daar een beer komt te staan. Zo schrijven heeft nog iets therapeutisch, je lost er je problemen mee op.

Maar ik dwaal weer af. Nadat ik men been had klaargestoomd in de oven op 180 graden, ging ik naar de voodoo dame want ik had nog altijd een fameuze kater waarop Zatte Jef van op den hoek jaloers kon zijn. Toen ik daar aankwam rook ik helemaal niets. Geen gebraden kip en geen saté kruiden. Ik zag de voodoo dame zitten, met een droevige blik in haar ogen maar een verbeten teken op haar lippen. Alsof ze eerst heel kwaad was geweest en daarna droevig.

Ik vroeg haar wat er gebeurt was en ze zei: " Alle portalen zijn gesloten en ik heb vernomen dat dat voor de komende 2 weken zo zal zijn omdat ik deze maand niet heb kunnen betalen aan de portaal meester. Dat betekent dat ik failliet ga want ik haal mijn ingrediënten daar.

Toen keek ze opeens naar mij en werd vurig rood. Ze begon te roepen: "Waarom ga je niet elke dag je ladderzat drinken, dan heb ik tenminste een redelijk inkomen. Als je morgen hier niet terug staat met hoofdpijn en misselijkheid dan spreek ik een vloek over u uit."

Ik heb daar simpelweg op geantwoord dat het goed was. Ik ga nu nog ene drinken. Ik heb weer een nieuwe hobby bij. Zo leer je elke dag weer iets nieuws.

10-11-2014, 21:31 geschreven door JimBeta  

Soms heb je zo van die dagen dat alles goed gaat. Wel bij mij is dat al lang geleden. Er gebeurt altijd wel eens iets waar men moet over nadenken. Ze zeggen dat alles voor een reden gebeurt maar ik hoop ten zeerste dat dat niet zo is. Want dan zou het er niet goed uit zien voor mij. Dat is een denkpiste die ik niet wens te betreden zodat mijn lieftallige hersenen niet in hun vocht beginnen te koken.

Niet dat het slecht gaat met mij, begrijp me niet verkeerd, maar echt goed gaat het ook niet. Als je de dingen ziet een meemaak die ik meemaak dan komt er al eens stront aan de knikker te hangen en dan moet je wel beginnen nadenken. Zeker na wat er vandaag gebeurt is.

Ik stond deze middag op en deed mijn kledij aan. Eten intresseerde me niet zo dus eenmaal beneden aangekomen liep ik naar de badkamer om mij te wassen. Ik plaste eerste eens in de gootsteen want dat komt toch allemaal in het zelfde riool terecht, waste hem terug uit want ik ben een propere jongen, en liet het vol lopen met water. Ik was mijn gezicht namelijk niet, ik gebruik de evolutische vooruit strevende techniek van het water in mijn gezicht te spatten. Als een janet zit ik met mijn handjes in het water te spetsen zodat die druppels en vlagen water mijn gezicht aanraken. Ik ben zo niet voor washandjes en je handen voor jezelf te reinigen. Daar zitten bacterieeën op hoor! En zeep?! Daar geloof ik al helemaal niet in. Zeep is al lang geen zeep meer maar een cosmetisch middel. Zit daar nog wel echte zeep in of is het allemaal extra zever dat er inzit zoals proteine B en zuckasluckose? Is daar nog wel plaats in voor zeep of is het gewoon allemaal brol dewelke schoon klinkt in een reclame spotje of schoon opt fleske staat? Kmoet daar allemaal niet van weten. Gewoon met de handjes spetteren als een janet voor 2 minuten en dan is dat vele beter gedaan.

Nadat ik dat had gedaan droogde ik mezelf af en dacht ik, laat me een wandeling gaan maken. Ik doe dat namelijk vaak. Ik doe dat graag. Maar vandaag zag ik iets raar in de spiegel. Normaal kijk ik daar niet in want ik haat spiegels maar vandaag zag ik iets in mijn ooghoek en het was weer eens iets dat niet goed was.

Ik zag een man met een masker op en een mes in zijn handen. Hij stond dreigend over me heen gebogen met een bochel op zijn rug. Toen ik mij omdraaide stond er niemand. Maar in de spiegel bleef deze figuur staan. Ik ging vlug in de keuken kijken of ik mijn medicatie wel had ingenomen en niet teveel van het verkeerde had genomen maar nee. Wat ik zag moest wel echt zijn.

Met een beetje saus in de broek, maar nog niet veel, ging ik terug naar de badkamer. Ik keek terug vanuit mijn ooghoek in de spiegel en toen zag ik hem weer. Ik vroeg hem waarom hij daar zo stond. Hij zei me dat hij me wou doodsteken maar dat er iets in zijn rug geschoten was. Nu kon hij zichzelf niet meer bewegen. Ik heb hem dan maar een klap op zijn bochel gegeven. Ik hoorde hem auw roepen en draaide me terug om. In de spiegel zag ik hem grijnzen en het mes in mijn rug plantte. Ik voelde een pijnscheut in mijn rug maar meer ook niet. Ik heb wel heel de dag met pijn in men rug gezeten maar al bij al valt dat nog mee. Ik moet echt eens leren niet in spiegels te kijken. Stof tot nadenken.

10-11-2014, 00:12 geschreven door JimBeta  

Ik zat vandaag achter mijn computer op ebay te zoeken naar een ultralitium batterij voor in mijn Maz 7 Q Machine te steken. Het draait de laatste tijd wat traag en ik heb al geprobeerd handmatig de batterij op te laden door aan de zwingel te draaien maar deze is tijdens de laatste zwingel partij van onderhalf uur, afgebroken. Ik heb toen nog zeker een half uur door gezwingeld maar het mocht allemaal niet meer baten. Maar kom, ik dwaal af. Ik zat dus achter mijn computer.

Ik was net op de site aangekomen toen er opeens 4 mannen met bivakmutsen aan mijn deur stonden. Ze waren zo onbeschoft dat ze niet aanbelden en gewoon binnenstormde. Toen ze recht voor mij stonden zag ik dat ze mitrailette op mij gericht hadden. Ze begonnen te roepen, in het Amerikaans, dat ik mee naar buiten moest komen. Onmiddelijk.

 Al dat ik wou was die verdomde batterij vinden, want ze zijn niet altijd in stock. Soms is er zelfs maar 1 beschikbaar en die is dan direct verkocht want wie heeft nu geen Maz 7 Q Machine?

 Toen ze opeens een gat in mijn plafond schoten met hun mitrailette toen wist ik dat het menens was. De schimmel viel op mijn gezicht. Ik moet dus dringend eens naar mijn plafond laten kijken. Toen ik dit alles dacht en naar het gat in het plafond stond te staren werden de 4 mannen redelijk agressief.

 Twee van de mannen stormde naar mij en grepen mij beet. Ik wou hun nog zeggen dat ik wat last van mijn arm had maar ik begreep dat dit blijkbaar daar niet de goede moment voor was. Mijn arm deed echt wel serieus zeer en ik vroeg me af wat zo belangrijk kon zijn om een gat in mijn plafond te schieten en daarna mijn arm pijn te doen. Echt waar, ze knepen heel hard.

 Eens buiten gekomen sleurde ze me naar de tuin. 1 Van hen gooide een klein schopje naar mij om kleine gaten te graven waar je dan bloemen kan inzetten. Blijkbaar moest ik met dat ultra klein schopje een gat graven. Ik keek naar het schopje en dan naar de 4 mannen. Verwachte ze nu echt dat ik met dat klein schopje een gat ging graven? Waarschijnlijk mijn eigen graf? Ik zei tegen hen dat mijn arm eigenlijk pijn deed en dat ik niet kon graven met zulk klein schopje. Toen de mannen opnieuw hun mitrailette op mij richtte heb ik gewoon beginnen graven. Wat maakte die zere arm nog uit, ik was toch al zo goed als dood.

 Toen ik nog geen 30cm diep was merkte ik een object op in de grond. Ik wist eerst niet goed wat het was maar toen ik het volledig had uitgegraven herkende ik het meteen. Het was een wc rol houder, zo eentje waar je meerdere rollen kan insteken. Toen de 4 mannen dit zagen sleurde ze me direct van het gat weg. Ze namen de wc rol houder en staken deze in een doorzichtige plastieken zak. Toen draaide ze zich om en gingen rustig terug naar hun wagen. Dit was het moment om in te grijpen.

 Ik liep naar de groep toe en pakte een mitrailette af van 1 van de mannen. Daarna begon ik direct te schieten. Ik mikte niet maar ik schoot in het rond. Buiten is er geen plafond dus maakt dat allemaal niet uit. Ze liepen toen naar hun wagen en toen ze erin zaten besloot ik om daar op te schieten. Als compensatie voor het gat in mijn plafond. Toen ik dit deed merkte ik op dat de wagen gepantserd was. Ook stond er een klein Amerikaans vlaggetje op. Ik hoorde nog net iemand roepen: “Let the Beast go!”

 Toen ik dit alles in me opgenomen had was de auto al weg. Ik zal nooit weten wat er nu in godsnaam zo belangrijk was aan die wc rol houder. Ik weet nu ondertussen toch wel dat er schimmel in mijn plafond zit.

09-11-2014, 22:52 geschreven door JimBeta